Google

Monday, December 25, 2006

Wijnboer

Op vrijdag arriveerde ik na een lange tocht thuis in het warme huis aan de Brugmanstraat. Aldaar laadde ik de goederen uit mijn kocsi (auto). Het merendeel van mijn bagage bestond uit typische Hongaarse alcoholische versnaperingen die ik opverzoek van ankele familieleden legaal over de grens heen had gesmokkeld. Toen ik zag dat de buren thuis waren, besloot ik hen te verrassen met een kerstcadeautje. Ik koos een fles uit de voorraad die thuis op de grond stond en gewapend met dit cadeau belde ik aan.

Een verraste Aster opende de deur en nodigde me naar binnen. Ze hadden al bezoek, haarouders waren met kersverse nieuwe hond uit het verre Frankrijk afgereisd. De hond was degene van het bezoek die me het meest enthousiast begroette en bij wijze van welkom begon hij dan ook direct aan mijn kruis snuffelen. Na de overhandiging van de fles Vilmos, brak het gesprek los en begon haar vader als een volleerde connaisseur aan het glas te snuffelen. Via via kwamen we op het beroep van de ouders terecht en het bleek dat deze twee jaar geleden een wijngaard in Frankrijk hadden gekocht en nu dus als beroep wijnboer waren. Al snel bleek ook mijn enthousiasme voor wijn en de vader vroeg wat mijn favoriete wijnstreek was. Toen ik melde dat dit de Haut-Medoc of de Saint Emmilion was, kwam er een kleine twinkeling in zijn ogen. Hij vroeg vervolgens welke Haut Medoc's ik in mijn wijnkelder had. Nadat ik de Chatour meldde gaf hij aan dat hun perceel hier nagenoeg aan grensde.

Toch maar te vriend gaan houden en een wijnreisje Haut Medaoc gaan inplannen.

Houtreservoir en nieuwe biologisch website

Onderstaand een foto van het meest waardevolle bouwwerk wat er op dit moment op mijn grongebied staat. Het is een houtopslag constructie, om mijn levensreddende energiebron droog en stookbaar te houden.


Op deze site staat nu trouwens ook een nieu we link, waarin broederlief beschrijft hoe hij op een biologische manier de opbrengsten van zijn tuin verwerkt tot heerlijke consumables; Simpelvelds fruit

Gasthuis

Op de site Mories house, heb ik nu de eerste foto's geplubiceerd van het afbreken en wederom in betere staat opbouwen van mijn gastenverblijf. In guesthouse (the breakdown) is te zien wat ik zag, toen ik drie dagen nadat ik tot overeenstemming was gekomen met de aannemer, thuis kwam. Een behoorlijke shock. In guesthouse (the built up I) valt te zien wat de huidige staat is. Jammergeneog zijn de foto's een beetje donker, maar dat komt omdat ze genomen zijn, voordat ik de monsterrit naar Nederland ondernam afgelopen vrijdag. Het zonnetje begon toen pas net naar de horizon te klimmen.

Wednesday, December 20, 2006

Kerstfeest foto

Tuesday, December 19, 2006

Kerstborrel

Afgelopen vrijdag was het zover we hadden de kerstborrel van het werk. Aangezien het een officieuze borrel was, georganiseerd door enkele medewerkers en niet vanuit het bedrijf, bepaalde de organisatoren wie er uitgenodigd waren voor de borrel. Het bleek dat het kantoorpersoneel en de helft van het management was uitgenodigd.

Het feest zou plaatsvinden in een medieval restaurant (hier ben ik al eens met onze chinese Belg geweest). In totaal dertig man verzamelden zich en we werden rijkelijk voorzien van goed eten, veel vlees en bier. Ieder uur kwam er een intermezzo van een buikdanseres die een leuk showtje weggaf. Het was supergezellig en vervolgens ging de helft van het gezelschap naar de "Dodge Bar". Hier draaiden ze in den beginne een continue stroom van Latin muziek, waarop veel gedanst werd. Nadat mijn eerste dans had uitgevoerd, had ik aan vrouwelijke aandacht geen gebrek meer, aangezien ik een van de weinige mannelijke aanwezigen was die zich enigszins lieten gaan.

Een van de vrouwelijke collega's die ik qua gedrag als vrijgezel inschatte begon erg enthousiast te worden over mijn gezelschap en dit liet ik dan ook zonder al te veel problemen toe. Totdat er een man in beeld kwam die zich haar toe eigende. Dit bleek haar vriend te zijn. Deze was niet al te blij met de aandacht die ze aan andere mannelijke mensen gaf en vanaf dat moment weidde hij zich aan de quest om haar uit de etablissement weg te krijgen. Jammer genoeg slaagde hij hier nog in ook.

Maar goed het eind van de avond was nog niet in zicht. Het eindresultaat was dat ik rond elf uur werd gewekt door de telefoon van mijn hotel met de mededeling dat de uitchecktijd toch echt elf uur was.

Na drie espresso's voelde ik me fit genoeg om de tocht naar Budapest te ondernemen voor een niet geslaagde kerstcadeau quest.

Monday, December 18, 2006

Pakjesavond met Hania

Daar is hij dan het veel aangevraagde en langverwachte verhaal van de pakjesavond met Hania.
Ik ben een beetje bang dat dit verhaal een beetje een deceptie zal worden voor de verschillende lezers die het hebben aangevraagd.

Het verhaal is dat ik op zaterdag voor pakjesavond te horen kreeg dat ik op woensdag in Brugge moest zijn. Hiervoor boekte ik op maandag de vlucht van dinsdag naar Eindhoven om dan weer op donderdag terug te vliegen. Dus op maandagavond verraste ik Hania met het nieuws dat ik weer naar huis zou komen.

Toen ik op Airport Eindhoven mijn huurauto opgehaald had, ben ik nog even naar het werk gereden en vervolgens naar de AH om een chocoladeletter te scoren. Op pakjes avond is het blijkbaar niet meer de beste tijd om deze quest te ondernemen en dus waren alleen nog maar de kneuzenletters aanwezig, zoals de J en de G. Met een hoop fantasie toch nog een verhaal kunnen verzinnen waarom de G een goede keuze zou zijn. Nog even een gedichtje in elkaar gedraaid en het pakje op de kamertafel neergelegd in afwachting van mijn lieftallige huisgenote.

Om negen kwam ze thuis nadat ze zojuist een pakjesavond had gehouden met het dochtertje van een van de vrienden. Hierna overhandigde ik haar het pakje en keuvelden we nog gezellig wat alvorens ze zich richting slaapkamer begaf en ging slapen.

Friday, December 15, 2006

Aix les Bains II

Toen ik eenmaal plaats had genomen in de conferentieruimte, begon de eerste speach in het Engels, maar deze gaf alleen de structuur van de dag aan en vanaf dan was er een continue stroom van woordvloeden van ongeveer drie uur in het Frans, spijt dat ik de koptelefoon niet had aangenomen en hersenkrakend om de herinnering aan het Frans op te halen was het resultaat.

Na deze drie uur ellende was de verlossing daar en werden we op een Kirs Royal getracteerd met hapjes als kaviaar en oesters, in afwachting van het diner. Een uurthe later werden we eetzaal binnen gehaald, alwaar een glas aperetief klaarstond, bijgestaan door een foie gras. Na dit werelds voorgerecht, kwam de duif met een heerlijk glas rode wijn klaar. Het toetje was ook uitstekend en het resultaat was dat tijdens de middagsessie iedereen een beetje zat te masten in de conferentiezaal.

Aan het einde van de meeting werd er onder het genot van menig wijntje nog genetwerkt en maakte ik een afspraak met wat mensen om later die avond elkaar in het casino te treffen. Na een bezoekje aan de kapper, waar ik steeds meer grijze haren zag neerdalen en een kleine maaltijd, begaf ik me naar het casino. In afwachting van mijn engels gezelschap, ruilde ik alvast 50 euro in in chips en begaf me naar de roulettetafel, waar ik volgens het Mories systeem speelde. Het resultaat hiervan was dat ik binnen tien minuten nog maar 10 euro over had, waarna het geluk draaide en mijn gekozen nummer viel. Vanaf dat moment groeide mijn worst aan chips en begon ik me steeds meer James Bond te voelen.

Vanaf het moment dat de engelsen arriveerden besloot ik het viervoudige van mijn inzet te cashen en de rest met veel risico te vergroten. Uiteindelijk resulteerde dit erin dat de rest to nul gereduceerd werd. Van mijn winst nog wat pilsjes voor de Engelse klanten gekocht en met een goed gevoel naar bed.

Thursday, December 14, 2006

Aix les Bains 1

Na een dagje werken, met eerst een japanse electronica producent op bezoek gehad te hebben, met een delegatie van zeven man, had ik aansluitend een telecom meeting met onze grote gloeilampen fabrikant vrienden. Onmiddelijk daarna moest ik wederom het maximale uit mijn auto halen om tijdig op het vliegveld te arriveren.

Met enige vertraging vertrok het vliegtuig naar Geneve. Zoals altijd had ik de huurauto en de hotelovernachting pas op het laatste moment geregeld om op die manier weer eens wat spanning op te bouwen. Maar het geluk was wonderbaarlijk groot, er was een auto en een hotelkamer voorhanden.

Toen ik om tien uur in Geneve landde, haalde ik mijn Renault Mecane op. Deze had geen sleutel, maar een kaart om de auto te starten. En aangezien je de kaart niet kan omdraaien moet je op een knop ?! drukken om de auto te starten. Dit was een behoorlijke afknapper, omdat ik wat auto’s betreft toch een beetje nostalgisch ben. Er hoort gewoon een sleutel in! Omdat ik een beetje op tijd mijn borrel voor het slapen wilde nuttigen, reed ik met een voortvarende snelheid richting Aix les Bains. Ondertussen werd ik natuurlijk geflitst en ik ben dan ook benieuwd hoe deze bon ooit bij mij terecht gaat komen. In Frankrijk in een Zwitserse auto, met een Nederlands rijbewijs en een Hongaars adres. We zullen zien.

Eenmaal aangekomen in mijn vier sterren hotel, bleek dat ze enkel nog maar een business class kamer over hadden, waar ik dan wel tegen het gewone tarief in mocht verblijven. Eenmaal binnen een cognacje esspresso genuttigd, met behulp van het aanwezige Nesspresso apparaat. Een werelduitvinding by the way.

Op dinsdag ochtend het ontbijt en het hele hotel was gevuld met mensen in pak, die waarschijnlijk allemaal voor dezelfde supplier day kwamen. Tijdens het ontbijt nam ik een pain du chocolate, een croissant, een yogurt en een eitje. De eitjes waren te vinden naaste een bak met kokend water en toen ik mijn eitje opende snapte ik waarom. Het was de bedoeling ze zelf te koken. Mijn rauwe ei heb ik dus maar op mijn bord laten liggen, waarna ik me richting het casino begaf.
Daar stond de koffie klaar en de gebakjes erbij. Samen met vierhonderd andere enthousiastelingen stond ik daar verzameld in de majestueuze verzamelhal van het een na oudste casino van Frankrijk. Na een uur netwerken, had zich een engelse GM van een logistieke firma zich aan mij gekoppeld en samen gingen we de conferentiezaal binnen waar bij de ingang koptelefoons werden uitgedeeld aan de liefhebbers. Hierop vroeg ik welke taal de voertaal zou zijn. Het meisje antwoordde Engels en Frans. Ik besloot de koptelefoon niet te nemen aangezien ik een van de twee genoemde talen meer dan machtig ben.

Monday, December 11, 2006

Drukte en onregelmatigheid

Vanwege extreme eindejaarsdrukte, komt het er de laatste tijd niet meer zo van om regelmatig mijn weblog op te daten. Door de vel reizen maak ik voldoende mee, maar ik krijg er de kans niet voor om het te verhalen.

Vandaar dat ik iets nieuws ga doen, de democratische blog. Ik roep een paar onderwerpen en jullie mogen kiezen, waarover ik het verhaal ga publiceren;

- Pakjesavond met Hania;
- Dagje onderhandelen in Brugge;
- Verlate hongaarse pakjesavond op vrijdag;
- Operette Victoria op zaterdag;
- Supplier meeting in Aix les Baines.

Roept U maar en het verhaaltje wordt via dit toetsenbord wereldkundig gemaakt.

Voor degenen die willen zien hoe de vorderingen van het gastenhuis gaan, vraag ik nog even geduld.

Tuesday, December 05, 2006

Sinterklaas

Zaterdag was ik op bezoek bij de IKEA, alwaar ik op zoek was naar een spiegel. Toen ik er een aan het bekijken was, stond er opeens een persoon in een overwegend rode outfit achter me, vergezeld van twee schattige duiveltjes. Hij leek een beetje op de kerstman. Via de spiegel probeerde hij oogcontact met me te vinden. Hierop draaide ik me plotseling om en hij schrok lichtelijk. Hierop begon hij tegen me te praten en aan zijn gebaren te herkennen dreigde hij de duiveltjes op me af te sturen.

Hier zou ik geen bezwaar tegen hebben gehad omdat deze er best aantrekkelijk uitzagen en de pakjes die ze aan hadden maakten dit alleen maar beter. Toen ik in mijn beste Hongaars uitlegde dat hij toch wat langzamer moest praten werd ik afgescheept met was cadeautjes.

Monday, December 04, 2006

Frankfurt

Op donderdag waren we voor een klant bezoek in Frankfurt, we waren voortreffelijk voorbereid, want nadat we ons om half vijf! S'ochtends al op het vliegveld in Budapest bevonden vlogen we naar Frankfurt, waar we een taxi naar de klant namen. Omdat de afspraak pas om elf uur begon kregen we daar een kamer ter beschikking. Onze klant was zo dom ons te vertellen dat ze een tijdslimiet hadden en dat de meeting voor vijf uur afgelopen moest zijn. Omdat de hoofdreden van het bezoek prijsonderhandelingen waren, besloten we deze als laatste agenda punt te zetten en de meeting zo lang mogelijk te rekken.

Om vier uur waren we eindelijk bij het puntje prijsonderhandelingen gearriveerd en ze begonnen al zenuwachtig op hun stoel te wippen omdat de tijd begin te dringen. Om hier geen problemen mee te krijgen, gingen ze veel te snel accoord met ons voorstel wat alleen maar goed was voor ons.

In de tussentijd hadden ze een hotel voor ons geboekt in de buurt van het vliegveld, omdat we de volgende dag weer vroeg terug moesten. Hier vroegen we de weg naar een goed restaurant en de receptionist die voor komiek had gestudeerd vertelde ons dat we dan tien meter rechtdoor moesten lopen. (Dit was natuurlijk het ultra ongezellige en lege hotelrestaurant). We namen een taxi naar "restaurant Mediterain", dat diezelfde komiek inmiddels voor ons gereserveerd en uitgezocht had. Hier hadden we een redelijke voedselervaring. Maar hierna wilden we teurg naar het hotel.

Echter we hadden geen taxi klaar staan. Ik kwam gelukkig op het geniale idee om de invoice van de vorige taxirit te bekijken of hier een telefoonnummer op stond en warempel. Ik belde dus de centrale met de vraag om ons op te halen in "restaurant Mediterain" in Frankfurt. Hij vertelde me dat ze niet op Frankfurt reden. Daarop vertelde ik dat hij ons toch wel mooi gebracht had, dus dat ik deze logica niet snapte. Toen vroeg hij of ik een gebouw van Ernst & Young kon zien. Hierop beantwoorde ik positief, waarop zijn repliek was, dan zit je nu niet in Frankfurt, maar in Eschiets.

Tuesday, November 28, 2006

Praag

Na een positieve meeting bij een klant in de nabijheid van Praag besloot ik dat het beter was om een vrijdagavond Praag mee te maken dan terug te reizen naar Hongarije. De klant boekte een hotel in hartje centrum en na een speurtocht om met de auto bij het hotel te komen, kon de avond los gaan.

Als voorbereiding aan de receptioniste gevraagd waar de leukere kroegen en de betere restaurants waren. Helaas bleek achteraf dat ze hier niet al te veel verstand van had, het was dus voornamelijk rondzwerven om zelf deze plekken te vinden. De zoektocht naar een restaurant was niet al te moeilijk en hier heb ik de innerlijke Mories dan ook flink kunnen verwennen. De zoektocht naar een leuke bar daarentegen was behoorlijk gecompliceerd. Tijdens deze zoektocht werd ik ook nog behoorlijk regelmatig lastig gevallen door zwarte medemensen die me vage "karaoke bars" of "cabaret clubs" in wilde praten. Uiteindelijk vond ik op eigen kracht een kroegje waar in de kelder een eighties party aan de gang was. Een eetje jammer van de stag party die er ook plaats had, maar al met al een amusante avond gehad.

Monday, November 27, 2006

Politiecontroles

Dit weekend was het zover ik kan me vergenoegen in de extreme aandacht van de gezamenlijke politiecorpsen van het voormalige oostblok. Op vrijdag werd ik bij een random check vlakbij Praag van de weg gehaald om mijn papieren te controleren.

Toen ik op zaterdag richting huis reed door Slowakije had ik al wat Slowaakse kronen gepind om later in Bratislava plezier van te hebben. Totdat ik op een stuk met wegwerkzaamheden opeens door de Slowaakse politie van de weg werd gehaald. Ik reed namelijk de normale maximum snelheid zonder rekening te houden met de correctie voor de wegwerkzaamheden. De slowaakse politie was vriendelijk echter er diende direct en contant betaald te worden. Dit ging me 2000 Kroon kosten, echter ik had slecht 1000 Kroon in mijn beurs. Op de vraag of ik wellicht met euro's kon betalen werd posiitief geantwoord. Dit betekende echter 70 euro en ook hier had ik er maar 60 van in mijn beurs. Mijn tsjechische kronen en hongaarse forinten werden niet geaccepteerd en na lang nadenken kwam deze politieagent niet op het idee om half kronen en half euro's te betalen.

Om zijn hersens rust te gunnen besloot hij tevreden te zijn met een boete van slechts 1000 Kroon.

Op zondag reed ik van Dunafoldvar naar Dunaujvaros om wat spul voor het huis te kopen bij de lokale Praxis, waar ik vergat te stoppen voor een stopbord, wat me ook een preek van een local politieman opleverde. Al met al een prachtig en interessante interactie met 3 verschillende politiekorpsen

Thursday, November 23, 2006

Verkiezingen

Het is een trieste dag voor Nederland. Gisteren en vandaag hadden we een audit van onze lampenfabriek en de hoofdauditor was een Nederlander, die me gisteren al melde dat hij in het vooruitzicht van de verkiezingen al rond aan het kijken was voor een huis in België.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat de vertegenwoordiger van een Maoïstisch clubje zoveel stemmen krijgt in een land dat in de praktijk al het dichst tegen een socialistische heilstaat aan ligt. Ik heb in redelijk veel landen rondgezworven en er zijn weinig landen, waar de verschillen tussen arm en rijk zo klein zijn. Weinig landen waar het zo weinig loont om hard te werken of om überhaupt te gaan werken.

De reactie van onze nationale windvaan was ook weer erg voorspelbaar en kleuterig. Nee wij hebben niet verloren (10 zetels!) het zijn de kiezers die hebben aangetoond dat ze het niet eens zijn met de zittende regering en dat ze een duidelijk signaal hebben gegeven dat de zittende regering wegmoet (9 zetels!). Dus als een verlies van 9 zetels over twee partijen dit betekent, wat betekent dan een verlies van 10 zetels voor de PvdA. Niet over gesproken en duidelijk doodgezwegen.

Ook zielig was het gebrek aan felicitaties aan de tweede grote winnaar van de avond, onze held met het geblondeerde Mozart kapsel. De enige die hier niet protserig en arrogant mee omging, was de man met het meeste fatsoen in de vaderlandse politiek, mr Rouvoet. Na het einddebat, was het duidelijk dat hij nog even persoonlijk met Geert een normaal onderonsje had.

Ik ben benieuwd wat het gaat worden en de realiteitszin is waarschijnlijk hier ver te zoeken, maar mijn voorkeurscoalitie met de beperkte middelen die er zijn, zou dan toch zijn: CDA-VVD-PvdV-CU. Alle anderen zullen alleen maar zorgen voor een zware slag voor Nederland.

Wednesday, November 22, 2006

Taxi

Op weg weer naar huis. Taxi gebeld en deze haalde me op tijd op. Toen ik de deur opendeed stond er een lieftallige jongedame voor de deur en deze wist nadat ze mijn koffer in de bak had getild (heus ik probeerde galant te doen, maar dat werd niet geaccepteerd) me te trakteren op een heuse sauna. Ik keek op de temperatuurmetertjes van het dachboard van deze luxe Rover en wist nog net de cijfers 26 en 27 te ontwaren toen ze giegelend en excuserend de cijfers aanpaste met de uitleg dat ze een beetje een koukleum was.

Na enige tijd gekeuveld te hebben waren we binnen no time op het airport, waar ik lang genoeg moest wachten om mijn verkiezingsdebat te verpesten.

Monday, November 20, 2006

De jurk

Om de persoon met de paarse jurk te zien binnenkomen hadden Kiek en ik besloten om na het heerlijke maal in de brugmanstraat op tijd naar de stad af te reizen.

Na een middagje rondbellen had ik inmiddels bevestiging van de Sje, Pierre en Wookie. De slechte invloed had een feestje, maar zou toch proberen te komen. Toen we om elf uur in de Berlage waren hebben we behoorlijk om ons heen zitten kijken maar jammer genoeg heeft de "dappere" anoniem zich verder niet laten verleiden tot het openbaar maken van zijn identiteit. Gelukkig verscheen DSI op een zeer vroeg tijdstip ook al op het toneel en wist hij ons over te halen om mee te komen naar het feest waar hij voor uitgenodigd was. Nadat hij de woorden gratis drank had geopperd was het voor niemand meer een probleem om hem hierin te volgen.

Zoals altijd de laatste tijd werd de avond bruut afgesloten met enkele choufjes in de immer foute, maar gezellige "kram"

JIT

Op donderdag hadden we de meeting in het gebouw van de bank met de S, tegenover ons hotel. Ik had mijn vlucht om 14.00 geboekt voor de rechtstreekse verbinding naar Eindhoven. Omdat het onzeker was hoe lang de meeting zou duren, had ik ook een vlucht om 17.00 geboekt, maar deze zou landen op Keulen.

Toen de meeting om 13.00 was afgelopen, werd het spannend. Eerst nog de auto ophalen in de parkeergarage en vervolgens in race mode op naar het vliegveld. Daar arriveerde ik om 13.30 voor de incheckbalie en de medewerkers waren net alles aan het opruimen, maar ze knepen nog een oogje voor me toe en checkten me in. Het resultaat was dat ik om vier uur al thuis aan de koffie zat. Uitstekende verbinding op deze manier.

Monday, November 13, 2006

Foto's





Nog even wat idylische Hungary plaatjes aan de website toegevoegd om wat "kleur" aan te brengen

Sint Maarten

Sint Maarten, sint Maarten de koeien hebben staarten, ..... In Nederland is Sint Maarten de tijd dat de kinderen langs de deur lopen met vroeger ambachtelijk gemaakte lampionnen uit suikerbiet, maar nu waarschijnlijk met hoog gecommercialiseerde voor gefabriceerde lampionnen, waar waarschijnlijk een veel te hoge prijs voor wordt betaald, om middels de zang van een kinderlijk liedje snoep en/of centjes bij de mensen los te troggelen.

In Hongarije echter is het de tijd om de de eerste wijn van het jaar uit de vaten te trekken en op tafel neer te zetten. Ook is dit de tijd dat de ganzen geslacht en gegeten worden.

Ik had vrijdag een belangrijke lunchafspraak met een Franse klant in Budapest. Deze klant is een echte bourgondier en we begonnen de lunchdate dan ook met een vroege wijn, een ganzenlever, een dieprode droge wijn voor bij de ganzenborst file en een heerlijke espresso na. Als alle klanten bezoeken zo zijn, zou ik erg happy worden.

Friday, November 10, 2006

Net op tijd

Dinsdag hadden we een probleem met een machine die er mee op hield. Op deze speciale machine maakten we al voor lange tijd in drie ploegen continu een product voor onze klant.
Zoals het een goede leverancier betaamd, belden we direct de klant dat hij voorlopig geen producten kon verwachten.

De klant reageerde in grote paniek en stond woensdag al bij ons op de stoep om te kijken of we dit probleem konden oplossen. Na een hele dag aan het bellen te zijn geweest met allerlei machine reperateurs en met de machine leveranciers, dit combineren met de klant verzorgen en blij houden, nam de paniek steeds grotere vormen aan. De klant dreigde al om het gereedschap en het materiaal weg te halen en dit naar een concurrent te brengen.

Op het moment dat hij de telefoon in de handen nam om de vrachtwagen te bellen om de boel op te halen, maakte onze machine de eerste slag en een half uur later hadden we duizend producten geproduceerd. Met een grote glimlach op het gezicht verliet de klant tevreden over de ondersteuning en snelle service de fabriek. Als het twee uur later was gebeurt, dan had hij de fabriek verlaten met onze gereedschappen en materiaal.

Soms moet je een beetje geluk hebben

Thursday, November 09, 2006

Rode jurk

Tijdens de oortjes discussie, meldde zich een anoniem persoon met bepaalde vragen. Door diepzinnig ip-adres onderzoek, dacht ik erachter te zijn gekomen wie deze persoon zou zijn. Een tijdje later meldde deze persoon ook nog dat hij/zij in een rode jurk in de Berlage zou gaan verschijnen.

Een dag later confronteerde ik mijn verdachte telefonisch met de vraag of hij een rode jurk thuis had liggen, waarop hij ogenschijnlijk oprecht verbaasd reageerde. Mijn hersens worden nu al tijden gepijnigd met de vraag wie deze persoon zal zijn. Of had ik de reactie van verdachte PG onderschat en is dit een betere toneelspeler dan ik me kon voorstellen?

Op deze spannende raadsels zal spoedig een antwoord door de realiteit gegeven worden.

Wednesday, November 08, 2006

Beauty and the Nerd

Af en toe is het geweldig dat er van die vunzige gedachtenloze TV programma's overwaaien van de US of A.

Na een bezoek aan de bruiloft van Joris met Roy en Dominique, hadden we al een Amerikaanse aflevering gezien en werden we dolenthousiast. Gelukkig is het programma er nu ook in Nederlands formaat. Alhoewel het er op lijkt dat alle beauty's uit België komen, als ik tenminste het accent beluister.

De schoonheden zijn niet allemaal even schoon, maar de meeste nerds zijn warempel wel echte Nerds, maar toch zijn de people skills toch net iets hoger van deze nerds als van onze oppernerd uit Guttecoven die de meeste mensen toch wel kennen. Al met al hersenloze vermakelijke TV

Tuesday, November 07, 2006

Oortjes

Tijdens een date afgelopen zaterdag wist de dame in kwestie me na een vermakelijke avond te melden dat ik schattige en leuke oren had.

Het was voor mij de eerste keer dat er een levend wezen ook maar enige interesse toonde in mijn oren en dit veroorzaakte dan ook een directe aanval van ongeloofwaardigheid.

Friday, November 03, 2006

Winter

De winter valt in. Het wordt nu echt spannend of mijn verwarmingssysteem voldoende is om het in het huis voldoende warm te houden.

De houtkachel werkt uitstekend, maar jammergenoeg krijg ik de gaskachel in de keuken niet aan het werken. Dus er is maar een kamer in het huis waar het echt comfortabel warm is, en dat is in de woonkamer. Door de open deur met de slaapkamer is het daar lekker fris. Maar de keuken begint al the ice-zone te worden en de badkamer is pas relaxed nadat ik de warme douche een tijdje aan heb gehad.

S'ochtends is het nog veel leuker, omdat dan de kachel al een tijdje uitgewerkt is. Ik ben benieuwd wanneer de ijskristallen tegen het raam aan gaan staan.

In ieder geval hebben we vandaag de eerste sneeuwval gehad

Thursday, November 02, 2006

Piaf

Nadat we het hotel al vanaf de autosnelweg hadden zien liggen, was het nog een groot karwei om het hotel daadwerkelijk te bereiken. Na een koningsmaaltijd voorzien van een flesje wijn en een Metaxa bij een groots Grieks restaurant in Budapest was het tijd om de café's een bezoekje te gunnen.

We startten bij de "for sale" bar, een kleine gezellige tent met een laag dak voorzien van vele visitekaartjes, waar de "band" in de open haard stond te spelen. Onder het genot van vele pintjes was het een behoorlijk gezellige avond. Maar toen de sluitingstijd begon te naderen raakten we lichtelijk in paniek en begonnen we om ons heen te vragen wat de alternatieven waren. Net zoals destijds met stappen met "de slechte invloed" en Sje, kwamen we wederom bij de "Piaf" uit. Maar waren we met Sje en DSI niet verder gekomen dan de boven etage. We ontdekten nu dat er ook een kelder was, waar we ons plezierig konden vermaken, met het uitzicht op uitbundig dansende Hongaarse jongeren.

De terugweg naar het hotel vertoont wat gaten en de woensdag ochtend werd besteed met het terugkeren naar de wereld van de levenden.

Tuesday, October 31, 2006

Halloween

Morgen is het zover, in Hongarije hebben we een nationale feestdag vanwege Halloween. Kunnen we dat ook eens een keer meemaken. Op dit moment is een van onze Belgische collega's die jarenlang in China heeft vertoefd op bezoek. Dit betekent dat we voor vanavond een hotel in Budapest proberen te boeken om te kijken of we daar een café kunnen vinden dat aan het referentiekader van de Whiskey Jack kan voldoen.

Mocht dit niet het geval zijn, dan gaan we natuurlijk gewoon op zoek naar een vervanger van de Berlage

Monday, October 30, 2006

Herfst (2)



Sunday, October 29, 2006

Herfst

Szekszard

Omdat de herfst ingeslagen had en ik op een onwaarschijnlijk vroeg tijdstip wakker was, besloot ik van de ochtend een combi bezoek Szekszard te maken. Eerst naar het woud va Gemenc om de herfst welkom te heten met een wandeling door dit prachtige natuurgebied, om vervolgens naar de stad af te reizen om mijn voorraad goede Hongaarse rode wijnen weer eens aan te vullen, met wijnen die je niet in de "Tesco" of de "Auchan" kan vinden.

Na een relaxte wandeling van ruim een uur door de frisse buitenlucht, met uitzicht op wondermooie kleuren, op naar drie beroemde Hongaarse wijngaarden. Om het genot van het proeven te verbeteren, besloot ik ook een aantal grote kristallen wijnkelken aan te schaffen.

Toen ik rond het middaguur thuiskwam, besloot ik alvast een prachtig maal in elkaar te bakken om s'avonds onder het genot van een rode wijn te nuttigen. In mijn wijnvoorraad had ik nog een paar flessen Hongaarse bocht staan. De beste en meest efficiente manier om deze kwijt te raken is door ze in het eten te verwerken.

Na een avondbezoekje aan Szilvi kwam ik thuis en de wijnkelk stond op me te wachten. Op dat moment moest ik de keuze gaan maken welke fles als eerste getest zou gaan worden en het besluit viel op de Szekszárdi Bikavér uit 2003, van het wijnhuis Halmosi Pincsézet. Dit was een juweeltje om te nuttigen. Niet de standaard hongaarse rode slobberwijn, maar een krachtige tijger, waar je de tijd voor moest nemen.

Zodra ik de andere wijnen heb getest, zal ik eens teruggaan om in te gaan slaan.

Friday, October 27, 2006

Sportclub

Gisteren was ik in een sportieve bui en ik besloot na het werk de locale fitness club eens te gaan uittesten. Rond half zeven stond ik klaar voor de poort van de sportclub en met enige schroom stapte ik naar binnen in een plek die ik al ruim twee jaar niet meer van binnen had gezien.

Het voelde wat onwenning aan, maar de aanwezigheid van twee lieftallige dames deed de drempelvrees aardig verslappen. Toen ze me verlegen, maar zonder enige kennis van de Engels of Duitse taal wegwijs door het gebouw probeerde te maken werd ik op slag verliefd.

Vanavond even kijken of het de heat of de moment was, of dat het daadwerkelijk een paar mooie ende interessante vrouwen was.

Thursday, October 26, 2006

Goudgele vrijdag

Het was vrijdag de dertiende en na het werk betekende dit een bezoek bij Mark en Sandra, waar ik enorm onder de indruk raakte over het feit hoever "kleine Isis" was gegroeid tijdens mijn afwezigheid. Na een zoals altijd overheerlijke maaltijd en nadat ik met Nijntje had gespeeld, besloten Sparkie en ik naar de stad te gaan om op een terrasje een pilsje te drinken, ook in afwachting van de andere avondgasten.

Na twee of drie Choufjes, kwam Pierre aanzetten en snel daarna verschenen ook "de slechte invloed" en Sje. Na nog een uurtje terras kwam de avond in een stroomversnelling en bezochten we de "Irish pub", "de Berlage" en "de Kram". Na een hoop lol en plezier raakten we Sparkie kwijt aan een taxi chauffeur die er op stond om hem naar huis te brengen. Vanaf dat moment zaten we met zijn vieren in "de Kram". Hier kwamen we allen met verschillende personen aan de praat en voerden we verschillende rituelen uit die door sommige objectieve bezoekers als frapant werden ervaren. Ook wisten we door de staat waarin we verkeerden op minder subtiele manieren de gesprekspartners van andere leden van onze stapgroep te kwalificeren, op een geluidsniveau dat ook door de stappartner duidelijk hoorbaar was.

Wednesday, October 25, 2006

Budget weekend

Op dit moment moeten we het budget voor het volgend jaar aan de directie presenteren en de deadline was gisteren. Dit betekende dat we met drie man tijdens het weekend hieraan moesten doorwerken, want zoals altijd met dit soort zaken komen ze pas op het laatste moment af.

Omdat de T-online qua internet verbinding nog in gebreke blijft, moet ik het qua downloaden van mails met mijn mobieltje doen en dat gaat nogal traag. Ongeveer een half uur per megabite. Tijdens de vele telefoongesprekken en updates, moest ik dan ook vaak zeggen, wacht even een half uur, want ik moet het bijgewerkte voorstel uploaden. En hiermee wist ik toch de zwaarverdiende pauzes op een subtiele en realistische manier af te dwingen

Monday, October 23, 2006

Houthakken

Toen ik na een weekje Nederland terug keerde naar Hongarije had ik eerst een afspraak in het Belga cafe, voordat ik naar huis kon gaan. Uiteindelijk keerde ik dodelijk vermoeid terug naar huis, waar ik rond middernacht in een vrieskist arriveerde.

Een week zonder verwarming had het huis getransformeerd in een grote koelkast. Dit was het moment dat de houtkachel zich kon bewijzen. Ik wilde slapen, maar wist dat dit niet verstandig was, omdat ik niet als een ijsklompje wakker wilde worden. Dus onder het genot van een wijntje de kachel maar opstoken. En warempel, binnen een half uur was het behaagzaam warm. Maar om het zover te krijgen, had ik wel 20% van mijn houtvoorraad op moeten geven.

Ik nam me dan ook voor om op zaterdag mijn houtvoorraad aan te vullen. Bij een speciaalzaak kocht ik 300 kg hout, dat ik dan wel zelf in stukjes moest hakken. Dus vanaf nu heb ik iedere avond een stukje aardige avondgymnastiek, en zo wordt ik tweemaal warm van het hout dat ik voor de verwarming gebruik

Friday, October 20, 2006

Chouffe, Bier, Berlage, Kinderen etc

Voor de vaste en trouwe fans, mijn excuses voor de perioden van verslapte schrijfwijsheden, maar dit was onvoorkoombaar.

Het heeft trouwens wel weer vele verhalen opgeleverd en alhoewel de avonturen van Sje en Mories in de corruptielanden nog steeds in de pen hangen zijn er vele nieuwe verhalen gekweekt. Jammergenoeg halen we het literaire niveau van "Eugene en het paard van Ankie van Grunsven" nog niet, maar ik denk dat we dicht in de buurt kunnen komen.

Het stappen van vrijdag, dat starte met een onschuldige La Chouffe op het terras bij de vooruitgang, eindigde met veel meer, steeds minder onschuldig wordende Chouffjes in "de Kram". Zaterdag was een dagje vechten tegen de kater om vervolgens op kraamvisite te gaan, waar ook genoten kon worden van een aantal mosseltjes. Vandaar wederom naar de Berlage, waar ook Sje weer acte de presence gaf. Na een aantal pilsjes was de kater definitief verwerkt.

Zondag was de klusdag, samen met de lieftallige Poolse inwoonster en Maandag was mams aan de beurt.

De uitgebreide stories kunnen jullie in de zeer nabije toekomst tegemoet zien.

Monday, October 09, 2006

Kraamvisites en Berlage

Vanaf dinsdag is het dan eindelijk weer eens zo ver. Ik kom weer eens naar Nederland. Dit wordt dus een week vol kraamvisites en eindelijk ook weer eens de kans om de Berlage onveilig te gaan maken.

Een dagje Drachten een dagje Hoogeveen en even proberen te regelen om een rijbewijs nieuwe stijl te scoren

Friday, October 06, 2006

Bezoeken

De reden voor de weinige posts deze week was de drukte aan bezoekers. In deze week hadden we buiten twee Nederlandse collega's nog negen verschillende klantenbezoeken. De dagen bestonden uit vergaderen, factory tours, werk inhalen uit eten en slapen. Erg druk maar ook gezellig.

Gisteren hadden we bezoek van een grote klant uit Frankrijk, die een soort congres in Budapest hadden waaraan hun hele internationale inkoopteam deelnam. Als afsluiting van hun congres wilden ze een van hun meest veelbelovende leveranciers bezoeken. En doordat we een fan bij dit bedrijf hebben, dezelfde man die ons de weg naar de Irish pub wees, was deze leverancier dus ons bedrijf.

Ze arriveerden rond een uur of twee met een bus, waarin een totaal van 23 personen zaten, uit Amerika, India, China en Europa. Na een bedrijfspresentatie in Hotel Kovacs, mocht ik ze samen met mijn team een rondleiding in de fabriek verzorgen. Onze operators keken hun ogen uit toen ze al deze "big patato's " zagen rondlopen.

Een van onze Spaanse contactpersonen van dit bedrijf had me de dag van te voren al gebeld dat in deze groep van "big patato's" zoals hij ze noemde zijn baas ook was vertegenwoordigd en hij vroeg me positieve feedback over hem te geven.

Toen hun vice president dan ook aan het einde van de rondleiding aan me vroeg om de samenwerking met deze klant te evalueren heb ik dan ook wat veren in verschillende konten gestoken.

Tuesday, October 03, 2006

New living room



















Meer pictures op da House

Monday, October 02, 2006

Tuinstoelen

Na eerst ruim een jaar op de meest lelijke verzakte stoelen in Sarbogard te hebben gezeten om naar BVN te kijken, heb ik daarna, na de verhuizing vier maanden op verschillende tuinstoelen gezten om de publieke zenders en de verschillende RTL-en te kijken. Door intensief gebruik kwam ik erachter dat tuinstoelen er niet voor zijn gemaakt om TV te kijken. Voor schommelen vinden ze niet leuk. Hierdoor heb ik dan ook met hulp van bezoek drie verscheiden tuinstoelen compleet naar de vernieling geholpen.

Echter afgelopen zaterdag was het zo ver. De wagen van Pannon Butor, met mijn nieuwe bankstel arriveerde. Een heerlijke lederen twee-zitsbank en een lederen feauteuill. Afgelopen zondag, heerlijk onder het genot van een wijntje op mijn bank van de A1 grand prix op Zandvoort genoten.

Opvrijdag trouwens bij de IKEA op bezoek geweest, waar ik de laatste meubelen voor de woonkamer heb gekocht, die ik tijdens en na Baantjer in mekaar heb gezet.

Op zondagmiddag kwam Szilvi met haar nieuwe vriend op bezoek. Hij is klusjesman en hij gaat het gastenhuis tot een daadwerkelijk gastenhuis maken. Geïnspireerd door het enthousiasme van deze man en vanwege het feit dat ik op zondagochtend al het eerste kruidentuintje heb aangelegd, heb ik naast een ontwerp van het gastenhuis, inmiddels ook een ontwerp van de voortuin gemaakt.

Spoedig (vanaf morgen) nieuwe foto's op Mories da House

Friday, September 29, 2006

Monday (2)

Toen we de grenspost naderden, begonnen de zenuwen toch enigszins te stromen. We gingen het land van de nationalistische oorlogszuchtigen mensen binnenrijden. Dit zonder enige vorm van voorbereiding what so ever. De eerste grenspassage ging vrij soepel; het was niet moeilijk om Hongarije uit te komen en ook het binnentreden van Servie ging verrassend soepel.

Maar uit angst voor deze bandieten besloot ik me toch maar aan de wetten van het land te houden, ook aan de wetten waar ik normaliter iets meer moeite mee heb, namelijk de maximale snelheid.

Na een uur over het meest saaie vlakke landschap ooit te rijden, zonder huizen of bergen of zijwegen, werden de ogen zwaar. Misschien had dit ook iets te maken met de korte nachten van de afgelopen dagen. Hierdoor werd ook mijn rechtervoet iets zwaarder, waardoor het risico op politieconversaties groter werd. Gelukkig hadden ze in Servie ook de gewoonte om tegenliggers te waarschuwen als er ergens politie staat te wachten, waardoor ik mijn normale rijgedrag weer kon opnemen. Een frappant gegeven was ook dat op deze tweebaansweg de vrachtwagens bijna in de berm reden, zodat je kon inhalen zonder van rijstrook te veranderen.

Toen we Belgrado naderden stond er opeens een tolhuisje op de weg.

Thursday, September 28, 2006

Maandag

Om tien uur ging de telefoon van de receptie, het was uitchecktijd. Roy en ik hadden ons inmiddels gedouched en voor Sje was net de tijd voor zijn uitgebreide wasbeurt aangebroken. Aangezien dit een half uur duurde gingen Roy en ik alvast naar beneden om alvast de receptioniste bezig te houden en zo te camoufleren dat we een uur te laat zouden uitchecken.

Hierna namen we de auto naar het centrum om daar te parkeren en een restaurant voor het ontbijt te zoeken. Om twaalf uur zaten we buiten van de Muesli, verse jus d'orange en omelet te genieten, terwijl Sje en ik goed uitzicht hadden op de flanerende dames, terwijl Roy vanwege zijn zitpositie continu zijn nek zat te verekken. Toen we de auto gingen ophalen hing er een mooie parkeerbon op.

Na een emotioneel afscheid verlieten we Roy op het vliegveld. Gaven hem nog voldoende cash voor een kop koffie en Sje en ik vertrokken richting Servië. Met de M5 naar het zuiden schoot het erg vlug op en al spoedig kwamen we aan de grensovergang met Servië.

Monday, September 25, 2006

Zondag (5)

Ondanks dat ik de vrijgezellenclub als eerste had aangesproken, wisten mijn "vrienden" zich zo te manouvreren dat ik naast de lelijkste van het stel kwam te zitten. Eigenlijk was alleen de vrijgezel de moeite waard. Op zich was het best gezellig en wisten we de avond nog goed vol te maken totdat we uit de club gezet werden. We besloten het nog niet op te geven en toen we in de verte muziek hoorden, besloten we er op af te gaan. Tussendoor werden de vrouwen nog aangesproken door een aantal irritante mannen, die zaten te pronken dat ze de halve Marathon hadden gelopen. Waarop de vrouwen zeiden, dat is toevallig, dat hebben we ook gedaan en daar hebben we de Sje, Roy en ondergetekende ontmoet.

Vanaf dat moment moest ik dus volhouden met liegen dat ik de halve marathon in 2.12 had voltooid. De vrouwen waren natuurlijk sneller omdat zij de leugen hadden bedacht.

De muziek in de verte bleek een soort openlucht rock en roll achtig gebeuren te zijn. Hier hebben we nog een beetje gedanst en enkele pilsjes gedronken, totdat rond een uur of drie deze plek ook dichtging. Ik vertelde de portiers dat we gerust weg wilden, maar dat ze ons dan de naam van een tent moesten geven die wel nog open was. Dus op met de meisjes en sommige nieuwe fans van hun naar de "Piaf". Vanaf hier wordt het geheugen een beetje troebel, maar we zijn veilig en wel in het hotel aangekomen waar we om 10 uur werden gewekt met de boodschap dat dit de uitcheck tijd was. Maar alvorens we gingen slapen bleek tweederde van het gezelschap behoefte te hebben aan Kebab. Wonder boven wonder was het derde dat hier geen behoefte aan had onze Sje. Dus nadat we even aan onze kamer hadden gesnuffeld besloten Roy en ik weer de buitenlucht op te zoeken op zoek naar een taxi die ons naar een Kebabzaak zou brengen.

Deze vonden we wonder boven wonder heel snel. Maar toen we hem bij de Kebabzaak vroegen op ons te wachten om ons terug te brengen, vroeg hij ons heel verlegen of hij naar huis mocht want hij wilde slapen. Grootmoedige ridders als we zijn besloten we hierin toe te stemmen. Na het heerlijke kebab broodje vonden we weer een taxi die ons naar het hotel terugbracht.

Update:
Na een commentaar van Roy is de laatste alinea lichtelijk aangepast

Friday, September 22, 2006

Onderbreking

Door een business trip een korte onderbreking in de Roy Sje en Mories analen. Op woensdag was ik per vliegtuig op weg naar Chartres, via het vliegveld Charles de Gaulle, tesamen met onze Quality Manager.

Onze secretaresse had de vlucht en de huurauto geboekt. Toen we op Orly aankwamen gingen we naar het autoverhuur bedrijf waar we alleen een spuuglelijke kleine toyota zagen staan, terwijl we een Citroen C4 hadden gereserveerd. Wat bleek, het reisbureau had de vlucht naar Orly geboekt, maar de auto op Charles de Gaulle gereserveerd.

We hadden dus twee keuzes; met het OV naar Charles de Gaulle, of de kleine klote auto nemen. We besloten het laatste te doen en op weg te gaan naar het hotel dat Willemein voor ons en onze Nederlandse collega had geboekt. Toen we na lang speurwerk hier aankwamen, kwamen we erachter dat het hotel voor de volgende dag was geboekt en dat er geen plaats meer was. Dus dan maar op zoek naar een ander hotel en we kwamen terecht in hartje Chartres.

S'avonds zagen we onze Nederlandse collega en maakten we een foto van het verschil in auto formaat.

Tuesday, September 19, 2006

Zondag (4)

Na het rondje drank werd door Roy en mij de zang vol overgave ingezet en trakteerden we Roger op geweldige samenzang om zijn verjaardag in te luiden. Na het nuttigen van het drankje besloten we de beroemde nachtbar de "Mambo" uit te proberen, die op kruipafstand van het cafe lag. We besloten een taxi te nemen en hadden een taxi chauffeuse die het hoofd in sjagrijnstand zette op het moment dat we bestemming uitlegden. Mijns inziens zette ze toen ook een knopje op de meter om, want we werden zwaar gelicht.

Toen we de bar openden zagen we een Hongaarse striptent van binnen. Met een aantal lelijke vrouwen in "uitdagende" kledij op een bank en een vrouw met ontbloot bovenlichaam die met een messing paal plezier stond te hebben. We besloten dit toch even te gaan aanzien totdat we de drankenkaart voor ons kregen. Toen we zagen dat we twintig euro voor een pilsje moesten betalen hielden we het gelijk voor gezien en besloten we naar de andere tent te gaan die de ober had aangeraden; " de Rio". Buiten stond dezelfde taxichauffeuse met een vergenoegde glimlach op ons te wachten en we werden weer opgelicht toen we naar de Rio gebracht werden. Dit was een prachtige tent, met ongekende mogelijkheden. Jammergenoeg was het niet zo druk op zondag.

Wel zagen we verderop aan een tafeltje een groep dames van een vrijgezellenfeest zitten die we de dag ervoor ook al hadden gezien. Ik besloot ze dan ook aan te spreken en ze vroegen ons direct plaats te nemen, want ze hadden wel behoefte aan aantrekkelijk en interessant mannelijk gezelschap

Monday, September 18, 2006

Sunday (3)

Na het heerlijke eten, besloten we wederom op zoek te gaan naar de Irish pub. Ik had inmiddels met mijn klant gesproken en hij had me uitgelegd waar hij ongeveer moest liggen. Ondanks dat deden we er toch nog een behoorlijke tijd over om hem te vinden. Vele mensen heb ik hiervoor de weg moeten vragen.

Toen we hier uiteindelijk arriveerden, zat het terras nog wel behoorlijk vol, maar de binnenkant van de tent was leeg. Dus we besloten al snel dat dit maar een tussenstation zou zijn. Op het terras zaten drie groepen mensen en een ervan was een grote groep engelsen die zo bezopen als ik weet niet was waren. Er zat een flinke vrouw tussen met half ontblote rug, waar door de verschillende vetformaties, drie putjes in te zien waren, die het aangezicht niet versmakelijkden.

Na het drinken van een Guiness voor enkelen en een pilsje voor velen, gingen we op weg naar een van de twee ge-adviseerde plekken. Dit was een grote tuin naast een beroemd termaal bad, waar een DJ was aan het draaien, maar waar jammergenoeg niet al te veel gasten te zien waren. We konden ons echter voorstellen dat het hier op een zaterdag behoorlijk leuk kon zijn. Het uur U naderde al, het was bijna twaalf uur. Ook hier dronken we een pilsje en toen Sje naar de Wc was, besloot ik op een rondje Vilmos te trakteren om zijn aanstaande verjaardag in te gaan drinken.

Friday, September 15, 2006

Zondag (2)

Na dit pilsje gingen we op weg naar het park, alwaar we wederom deze gekke mensen in hun sportieve outfit de finishlijn zagen passeren. Nog enkele foto's gemaakt om verder te gaan met de tocht richting Buda. De metrolijn hadden we inmiddels al veelvuldig gebruikt en de OV kaart begon steeds meer zijn geld op te leveren. Via het parlementsgebouw op weg naar het kasteel, alwaar we na een culturele rondtocht vonden dat het tijd werd om onze inwendige mens eens goed te gaan trakteren met wat lokaal voedsel.

Sje en Roy trakteerden zichzelf op gebakken ganzenlever en ik trakteerde me op eendenborst. Deze geweldige assemblage werd vergezeld door een heerlijke fles Rosé en onze ober was eigenlijk een bartender en had daardoor ook een goede babbel. Na de blamage van gisteren wilde we nog een keer proberen om een tip voor een leuke tent te vragen en zonder veel moeite wist hij twee (niet striptenten) te produceren die de moeite waard waren voor een nachtelijk bezoek.

Thursday, September 14, 2006

Zondag

Op zondag deden we alle moeite om voor het einde van het ontbijt in de ontbijthal van het hotel aan te komen. Dit lukte, maar wat we zegen was een armoedig zaaltje, waar de koffiemachine compleet leeg was en waar alle vleeswaren eruit zagen als plastic. Toch maar proberen.
De jus d'orange, was gewoon water met een kleurstof en een zuurtje erin, het vlees was plastic en het brood was ook niet weg te krijgen. Nadat Roy twee happen had gegeten en Sje en ik geen enkel, besloten we om hier snel weg te gaan en op zoek te gaan naar een ontbijt in hartje centrum.

Ook besloten we vandaag wat meer gebruik van de metro kaart te maken, zodat het niet een volledige verspilling van de investering was. Na een stukje karren kwamen we aan in het centrum waar we een plekje aan de Donau zochten. Hier zagen we een hele hoop mensen over de brug heen rennen, terwijl wij ons ontbijt naar binnen werkten. Het bleek dat de halve marathon van Budapest aan de gang was. Zo was er iedere dag wel iets te doen in deze stad.

Na het ontbijt gingen we op weg naar het gezellige eetstraatje om te kijken of Roy's zonnebril daar nog te vinden was. En warempel drie milliseconden nadat hij de vraag stelde werd de bril aan hem overhandigd. Iets verderop in deze straat het eerste pilsje van de dag gedronken.

Wednesday, September 13, 2006

Zaterdag de avond

Na het feest met de Noren, was het tijd om even verder te gaan met de touristische / culinaire tour.
Na een poging van Roy om een bronzen beeld oraal te bevredigen, liepen richting het plein van de Basilique, waar ik een leuke cocktailbar wist te vinden, uit eerdere bezoeken aan Budapest. Hier genoten we ieder van onze eigen cocktail, terwijl we de zon prachtig zagen spelen met de Basilique .
De kater begon inmiddels te verdwijnen en de tocht ging verder. Tegenover de "Moulin Rouge" wisten we een terassje te vinden waar we een lekker Belgisch biertje wisten te scoren. Nadat we dit genot naar binnen hadden gewerkt, begon de inwendige mens te klagen. Het buikje begon te rammelen en dit betekende dat het tijd was om ons te begeven naar het straatje dat compleet voorzien is van de meest briljante eetgelegenheden. Hier bestelden we een uitstekend maal, voorzien van een heerlijke fles wijn. Door onze interesse in de wijn werden we de beste vrienden van de plaatselijke sommelier.

Na het eten hadden we nog trek om het nachtleven van Budapest te verkennen en we vroegen de sommelier, waar we naartoe moesten. Toen we arriveerden bij de bar die hij ons had aangeraden, kwamen we uit bij een striptent en dit was niet helemaal de bedoeling. Als alternatief zochten we dus maar naar de Irish Pub, waarover een van mijn klanten me ooit verteld had. Toen we deze na lang zoeken niet konden vinden, dronken we nog een pilsje in een soort pizzeria, waarna we de taxi naar het hotel namen, om een keer relatief op tijd te gaan slapen.

Tuesday, September 12, 2006

Zaterdag overdag

Op zaterdag werden we wakker met een kloppende hamer in ons hoofd. Na een langzaam ontbijt besloten we nadat het middag was geworden op weg te gaan naar de hoofdstad om ons goedkope hotel uit te checken. Het was direct zichtbaar dat het een goedkoop hotel was en na ingecheckt te zijn en een nagenoeg waardeloze openbaar vervoerkaart gekocht te hebben gingen we op weg naar een Burger King, om de grootste brakheid weg te werken.

Daarna was er wel weer trek in bier en na de hoofdwinkelstraat uitgewandeld te hebben, waarbij we nog een indrukwekkende stoet van honderden en honderden motoren tegenkwamen (het kwijl liep uit "de slechte invloed's mond), arriveerden we bij cafe Anna, dat geheel door Noren werd bezet vanwege de wedstrijd Hongarije - Noorwegen van die avond. Het nadeel hiervan was dat we wat langer op ons drinken moesten wachten, maar het bracht wel een extra portie gezelligheid.


Kroegentocht

Na een race uit het werk om op tijd op het vliegveld te zijn om R & R op te halen, stond ik in de aankomsthal te wachten. Vol verwachting klopte mijn hart. Na enige tijd wachten was het tijd voor de innige omhelzingen en de arrival van Sje en Roy.

Na een ritje door Budapest en het hongaarse landschap, arriveerden we in Dunafoldvar, alwaar we eerst de interspar onveilig maakten door wat bier in te slaan. Daarna de grande tour van mijn landgoed, ingeleidt met een locale Palinka. Na het verorberen van een pilsje werd het tijd om de stad eens goed te gaan verkennen.

We begonnen bij mijn locale stam restaurant, Etterem Centraal. Hier hebben we een goede bodem gelegd voor de rest van de zware tocht. Van hieruit aan de overkant de Tequila bar even onveilig gemaakt, waarna we afzakten uit het centrum op zoek naar kroegen. De eerstvolgende kroeg, moest het licht aanmaken toen we binnenkwamen en de sjagrijnige kroegvrouw wist ons niet echt enthousiast te houden om er langer te blijven. Vervolgens gingen we meer de buitenwijken in, alwaar we een volle stamkroeg vonden, met een niet zo heel aantrekkelijke bardame, met een redelijk aantrekkelijke dochter. Na enkele pilsjes hadden verscheidene mensen door dat de bardame Sje nogal aantrekkelijk vond en na enige tijd zat Roy dat dan ook aan enkele bezoekers met vrij sprekende gebarentaal duidelijk te maken.

Hierna was het tijd voor een laatste vage tent, waar het laatste restje nuchterheid uit ons getrokken werd. Op de weg terug naar huis, werden we nog aangevallen door een grote hond, die dezelfde affectie voor Sje toonde als de bardame eerder op de avond had gedaan. Met zijn mouwen vol met kwijl, ploften we thuis op de tuinstoeltjes, waar we nog een zak chips en een pilsje verorberden.

Het begin van een groots weekend was gemaakt.

Monday, September 11, 2006

Vooraankondiging

Vanwege extreem drukke werkzaamheden nog even geen aanvullende post, maar wel de vooraankondiging dat het weekend met Sje en Roy "de slechte invloed" P, en tevens de tour de Balkan behoorlijk spannende en entertainende verhalen zal opleveren. Vol met cultuur, corruptie, mooie vrouwen, drank, delicaat voedsel en wat zo niet meer zij.

Friday, September 01, 2006

Huisje Sje en Roy

Een oplettende toekomstige bezoeker heeft via Google earth mijn huis weten te vinden.

Vanwege de arrival vandaag van Sje en Roy P, zullen de posts de komende week op een dramatisch laag niveau uitkomen. De verhalen die na de terugkeer volgen zullen echter hoogstwaarschijnlijk van een uitzonderlijk hoog niveau zijn.

Laten we zeggen de dat voor deze blog het bezoek van Roy en Sje een tijdelijke dip teweegbrengen, maar voor een duidelijke piek in de nabije toekomst zullen zorgen.

Wednesday, August 30, 2006

Budapesti Parade

Afgelopen zaterdag was ik op weg naar mijn "vriendin" in Budapest. Ik was van plan om deze afspraak te gebruiken om rustig een einde te breien aan onze verhouding. Toen ik Budapest in reed werd ik halverwege echter tegengehouden. Er bleek een totale wegafzetting te zijn door het midden van Budapest. Toen ik de auto daardoor ruim een kilometer verwijderd van mijn doel parkeerde zag ik waardoor deze opstopping werd veroorzaakt. Het was tijd voor de Budapesti parade.

Vanwege het uitstekende verkeer betekende dit halfnaakte vrouwen dansend op vrachtwagens voorzien van geluidsinstallatie's met een dreunende beat die uit de speakers schalde. Al met al een streling voor het oog. Toen ik even later bij Emelia arriveerde was de ontmoeting toch anders dan verwacht. Er hing een vreemde soort electriciteit in de lucht en ik besloot het doel van dit treffen toch bij te stellen.

Tuesday, August 29, 2006

Bumperkopper

Gisteren was er weer een werkgerelateerd etentje in Szekesfehervar. Dit is door mijn nieuwe woonplaats in plaats van een half uur, een uurtje rijden geworden. Rond middernacht arriveerde ik in de buurt van Dunafoldvar en ik zag een dronken man midden over de straat zwalken.

Ik maakte al aanstalten om de man links te passeren, maar de man zag me en veranderde ook van weghelft. Daardoor wijzigde ik mijn aanstalten en hij wijzigde mee. Hij was duidelijk van plan mijn bumper te gaan koppen. Omdat ik geen bloedvlekken op mijn hagelwitte auto wil, besloot ik de man te misleiden door te doen alsof ik hem rechts zou passeren en op het laatste naar links uit te wijken. Toen ik hem gepasseerd was, zag ik hem in de achterspiegel woest staan zwaaien.

Weer een mensenleven gered!

Monday, August 28, 2006

Toeristische navigatiekwaliteiten van broederlief

Op weg van Taploca naar Zalacsay, hadden we twee opties; of we namen de meest gangbare route, die iets langer was, maar zeker van een goede kwaliteit, of we namen de touristische route, bepaald door Peter. Dit zou zeker de kortste zijn, maar waarschijnlijk niet de snelste.

We gingen dus voor optie 2 en in het begin was dit zeker een goede keus, omdat we over relatief goed begaanbare idylische en pittoreske landweggetjes reden. Op een gegeven moment echter versmalde de weg en werd het asfalt af en toe onderbroken door gigantische pot holes. Dit betekende dat het laagvliegen over de weg letterlijk laagvliegen werd, maar om de ride niet te bumpie te maken, moest de snelheid toch enigszins aangepast worden. Tevens was dit verstandig om de tegenliggers de kans te geven om uit te wijken.
















Toen we eenmaal gewend waren aan deze gedeeltelijk onderbroken weggetjes, wist Peter weer voor een nieuwe verrassing te zorgen. Opeens was er geen verhard wegdek meer. Het stofpad (gelukkig had het al tijden niet geregend) ging langzaam over in een hol stofpad. Toen werd het spannend of we geen tegenliggers tegenkwamen (niet dat die hier veel zouden rijden), want dan zou het terugzetten worden. Tussen twee stukken holle weg, kwamen we een tegenligger tegen, die ons vroeg wat we in godsnaam op deze weg deden. Als antwoord gaven we dat we naar Zalacsay wilden en de vrouw gaf aan dat we dan gewoon rechtdoor moesten rijden en dat we de goede route namen.
















Met een snelheid van 5 km per uur kropen we vooruit en wisten we uiteindelijk de bewoonde wereld weer te bereiken.

Friday, August 25, 2006

Radioactieve zwemactiviteiten



Op zondagochtend besloten we samen met Kati en Ferri naar Heviz te gaan, daar hebben ze een openlucht vulkanisch thermaal bad met enigszins radioactief helend water.

De Belgische mevrouw van zaterdag vertelde ons dat ze er al een keer was geweest, maar niet meer terug zou gaan omdat er kleine slangetjes rondzwommen. Dit werkte niet echt positief op onze mood.

Toen we arriveerden gingen we het water in en hadden we direct door dat het vreemd water was. Het was onmogelijk om er te drijven. Alleen Ferri lukte dit, door enkele uitzonderlijke talenten. Ook waren er overal balkjes om aan te hangen, omdat het zwemmen extra vermoeiend was. Bij deze balkjes lukte het niet om recht naar beneden te hangen. Je benen werden continu een kant op getrokken welke je niet wilde.

Na een uurtje badderen begonnen we licht in het donker te geven en besloten we deze radioactieve poel te verlaten. Vanaf dat moment hebben we ons nog een tijdje geamuseerd met het bekijken van andere mensen. En vanwege de helende kwaliteiten van dit water bevond er zich ook een leuke keur van aparte mensen.

Gruwelijk monster


Dit gruwelijke monster kwamen we tegen op onze avontuurlijke reizen

Familie BBQ party

Thursday, August 24, 2006

Belgische visserslatijn

Nadat we de Duitsers hadden meegemaakt bij Kati en Ferri, was het s'avonds terwijl we op het open balkon (zonder hekwerk) van het uitzicht aan het genieten, tijd voor de Belgische buren om op bezoek te komen. Deze gesprekken waren van een veel entertainender en interessanter niveau.

De buurman had dit huisje gekocht om gebruik te kunnen maken van het aanliggende meer om zijn favoriete hobby, het vissen, uit te oefenen.

Na een tijdje over koetjes en kalfjes gepraat te hebben, ziet de buurman opeens dat er mensen in het donker op het meer aan het vissen zijn. Dit inspireert hem om te beginnen met een compleet relaas over vissen en de techniek hierachter. Voor de vissersfans onder mijn lezers, sorry als ik fouten maak in mijn vertaling, maar mijn vis basiskennis is nul. Ik heb ooit een keer samen met mijn broer een stekelbaars in de maas gevangen, maar daar houdt het dan ook op.

Hij verteld over de sublieme vistechnieken uit de Benelux, waar in den beginne, de Belgische (en ook Nederlandse) vissen zich helemaal op stuk beten. Maar inmiddels zijn de vissen slim geworden en trappen ze er niet in. Daarom was hij zo opgewonden over dit meer, omdat deze vissen nog dom zijn en superbijtertjes zijn. Maar het probleem is dat een aantal mensen, waaronder hij deze techniek nu hier uitvoerd en deze techniek wordt gekopieerd door de locals.

Gelukkig investeren de locals nog niet in een visplek zoals hij dat doet, door dagelijks tien euro op dezelfde plek uit te strooien, waardoor de vissen weten waar het te halen valt. Dat daar dan af en toe een haakje tussen zit nemen ze dan voor lief. Hij verteld ons dat een dagje vissen niet bestaat. Eerst investeren en dan oogsten. Tien dagen, dan heb je het ergens over.

Maar hij begint zich zorgen te maken over de intelligentie van de Hongaarse vissen. Als ze straks zo slim zijn als de Nederlandse en de Belgische vissen is de lol er hier vanaf. Maar gelukkig was dit huisje waarschijnlijk een goede investering

Nationaal theater

Fotoshoot

Voor de liefhebbers van foto's; een fotoshoot in het woud van Gemenc

Wednesday, August 23, 2006

Hongaars sprekende Duitse bejaarden

We arriveerden op zaterdagavond bij Kati en Ferri, alwaar we de Belgische buren uit Bree het gras zagen maaien, maar hierover later meer. Speciaal voor de gasten hadden Kati en Ferri zelfgemaakte vissoep gemaakt. Toen Kati de tafel aan het dekken was, zag Ferri de andere buren, Rolf en Friedl arriveren. Natuurlijk nodigde hij hen ook uit om mee aan tafel te komen. Aangezien Friedl met de Belgische buren aan het praten was, kwam alleen Rolf binnen.

Rolf is een smerig uitziende irritante Duitser die graag een beetje in het middelpunt wil staan, met een hoop dom gezeur at hij wat van de lekkere soep en ging hij naar huis voor de vrouw boos zou worden. Even later kwam de vrouw binnen en ze begon in het Hongaars te lullen tegen de gastheer en vrouw. Ik moet zeggen dat haar Hongaars vocabulair behoorlijk OK was, maar doordat ik toch enige kennis heb ontwikkeld kon ik ook wel zien dat haar grammatica dramatisch was. Vrij vertaald klonk het ongeveer als volgt. Het eend en het gans het koelkast liggen vol jij halen vis eruit morgen. Oftewel ze verwachtte gans en eend en de koelkast lag nog vol met vis, dus Ferri moest de vis maar eens komen ophalen.

Vol trots vertelde over het feit dat ze een masterkok was, dat ze een Universitaire studie hongaars achter de rug had en dat ze zeevis op zoveel manieren kon klaar maken dat het iedere dag anders kon zijn. Kiki gaf wat cynische opmerkingen die in het geheel niet werden opgemerkt, maar ik was in ieder geval opgelucht toen ze het huis verliet en we de gastheer en vrouw even voor ons alleen hadden.

Claustrofobische ondergrondse boottochten

Gedurende onze "tour de Balaton" zijn we ook gestopt in het idyllische Tapolca. Hier hebben ze midden in het hartje centrum, vlakbij het politiebureau een gebouw staan, waaronder zich grotten bevinden met een waterstelsel erin. Deze kan je bezoeken en dan kan je middels een roeibootje door deze grotten roeien.

Toen we aan de aanlegsteiger arriveerden werd ons gevraagd wie van ons drieen de schipper zou zijn en unaniem werd Peter door Kiki en mij aangewezen. Op sommige plekken waren de gangen smal en of laag, waardoor we ons in verscheidene posities moesten wurmen om doorgang door de grotten te verkijgen. De grotten waren behoorlijk leuk en ook kon je er de romantiek wel van inzien om in een roeibootje je weg door deze natuurlijk vormgegeven creaties te banen.

Op een gegeven moment wisten we onze voorligger in te halen, daar deze vast zat in een erg nauwe bocht. Door het formaat van de vrouw, had de boot behoorlijk meer diepgang dan de onze en hun schipper was waarschijnlijk minder ervaren als de onze. Hoe het ook zij, de paniek begon toe te slaan, met mijn lichtelijke kennis van de hongaarse taal, waren de hysterische woorden weer een leuke toevoeging. Toen de blokkade eindelijk opgeheven was, wist Peter zich er in een fractie door deze "moeilijke passage" heen te werken.

Het tafelvoetbalmeisje

Zoals wel te verwachten viel, volgt uit het grandioze succes van mijn internet dating site inschrijving niet een maar meerdere potentiële kontacten. Een ervan is het tafelvoetbalmeisje. Dit is een meisje die als sport semi-professioneel tafelvoetbal speelt en waarmee ik redelijk snel een heel leuk e-mail contact had. Ik had echter geen foto gezien en vanwege de ervaringen met het rode gevaar, voedt dit mijn achterdocht en ben ik enigzins terughoudend.

Vooral als ze aangeeft dat ze dit naar mijn hotmail adres heeft gestuurd, maar ik niets heb zien verschijnen. Maar desondanks hadden we toch nagenoeg dagelijks mailcontact. Ik vertelde haar mijn favoriete plekken in Budapest en vele andere zaken. Toen ik donderdag met Kiki ging uit eten deed ik dit natuurlijk op een van deze plekken, tegenover de Hongaarse Moulin Rouge. Op vrijdag had ik weer een mailtje van het tafelvoetbalmeisje te pakken, waarin ze aangaf dat ze op donderdag tegenover de Moulin Rouge had zitten eten met wat vrienden. Waarschijnlijk hebben we binnen een afstand van een metertje of 10 van elkaar gezeten. Maar goed omdat ik geen foto had, kon ik haar toch niet herkennen.

Op vrijdag nog maar eens mijn hotmail gecheckt en wat bleek, hij zat in de ongewenste mailfolder. Dit snap ik niet, want de foto was helemaal niet ongewenst, hij was zelfs behoorlijk leuk! Eens zien hoe dit verder loopt.

Monday, August 21, 2006

Radioactiviteit en grootse stormen

Nu mijn broer en mijn nichtje op bezoek zijn hebben we inmiddels drie volle dagen met de meest interessante avonturen achter de rug. Ik zal een aantal trefwoorden noemen, die ik in de volgende dagen zal toelichten. Dit vanwege het feit dat ik nu via een ontzettend traag mobieltje zit te internetten en ik wil voorkomen dat we kostbare avontuurtijd verspillen.
- Claustrofobische ondergrondse boottochten;
- Hongaars sprekende duitse bejaardem;
- Belgische visserslatijn;
- Radioactieve zwemactiviteiten;
- Toeristische navigatiekwaliteiten van broederlief;
- Hongaarse "stoomtrein" ritjes;
- Vuurwerkshows over de Donau;
- etc, etc.

Zoals jullie zien staat er veel op het programma, echter de verhalen dienen nog uitgewerkt te worden.

Tot gauw.

Thursday, August 17, 2006

Hongaarse bureaucratie

De Hongaarse bureaucratie begint me langzamerhand toch lichtelijk te irriteren.

Vertelde ik gisteren al over de ellende om een internetaansluiting rond te krijgen, vandaag heb ik geprobeerd eindelijk de gas en electriciteit over te sluiten van de oude bewoner naar mij. Het voorlopige resultaat is, dat ik morgen mijn gasten het idyllische Dunaujvaros kan laten zien, terwijl ik probeer de benodigde papieren los te troggelen bij deze instanties, die ik dan weer door Joszef kan laten ondertekenen en terugsturen.

Dus morgen als onderdeel van het vakantieprogramma voor Kiki en Peter staat een een mooie bureaucratie fight aktie

Wednesday, August 16, 2006

Internet ellende

Ik ben nu al ruim drie weken bezig om een internetconnectie aangesloten te krijgen in mijn huis. Ik ben hiermee redelijk professioneel begonnen, door aan onze IT-manager te vragen alle aanbieders op een rij te zetten en het meest competetieve pakket hieruit te kiezen.

Nadat ik me door de website had heengeworsteld, vond ik een telefoonnummer voor engelssprekende operators. Wonder boven wonder kwam ik toch bij enkel hongaars sprekende operators uit. Die me niet verder wisten te helpen. Bij poging drie kreeg ik iemand aan de lijn die Duits sprak en me wist uit te leggen dat Dunafoldvar niet in hun dekkingszone lag.

Identieke zaken gebeurden bij aanbieders twee en drie. Vervolgens kwam Invitel, de een na grootste van Hongarije aan de beurt, die vertelden dat ik in het telefoongebied van T-com lag en dus eerst een landlijn moest regelen met T-com om vervolgens de internet met Invitel te regelen. Na een gesprek met T-com kreeg ik te horen dat ik bij T-online de internet moest regelen en zij zouden dan de landlijn aanvragen. Ondanks dat dit een smerige koppeltruck is, waardoor ik niet bij Invitel terecht kan komen, ga ik hier toch maar in mee, omdat ik het zat ben na ongeveer dertig telefoongesprekken. Die 500 Huf per maand die ik hiermee extra betaal besparen me een hoop ellende en ergernissen.

T-Online gefeliciteerd met jullie overwinning! De macht van het Monopolie

Huiseigenaren

Gisteren zat ik weer eens via hotmail te kijken of ik nog reacties op mijn weblog had binnengekregen. Wat daar zichtbaar is, is wie er een reactie heeft geplaatst en wat de inhoud is. Het is echter heel moeilijk te achterhalen bij welk bericht deze reactie hoort.

Ik had wederom een reactie binnen en ditmaal van een anonieme bron. De mededeling was iets in de trent van; "ik ben nu de eigenaar van dit huis, kom maar eens lang". Dus nadenken waar deze reactie thuishoorde en toen kwam ik erachter dat het met mijn huizenzoektocht te maken had.

Wat bleek tijdens mijn zoektocht in Simontornya had ik een prachtig huis in de wijnstreek gevonden dat net buiten mijn budget lag. Kennelijk lag het niet buiten het budget van deze bezoeker en heeft hij het aangeschaft. Tijdens de zoektocht naar info, is hij kennelijk op mijn pagina terecht gekomen. Toch eens kijken of we een keer iets kunnen afspreken.

Tuesday, August 15, 2006

Leon de Winter

Eergisteren zat ik weer eens voor de buis en wilde ik wel eens zien hoe het gezicht achter alle Hirsi Ali en Israël verdedigende stukjes in de Elsevier was. Als je in de Elsevier de bijgevoegde foto bekijkt, dan komt het portret van deze persoon nogal elitair over.

Verrassend was het dan ook toch een beetje een persoon met een lichtelijke Johan Derksen uitstraling te zien. Het was meer een uitgezakt papzakkertje dan een elitair persoon dat alleen al door zijn uiterlijk gezag uitstraald zoals ik me hem had voorgesteld. Nu was ik het al niet altijd eens met hem in zijn columns, maar doordat ik deze lichtelijk teleurstellende voorstelling op TV heb gezien, zal ik zijn commentaren en columns voortaan toch vanuit een ander hoek bekijken.

Monday, August 14, 2006

Bezoekers

Nog even en dan is het weer zover. Bezoekers in het prachtige Hongaarse landschap. Dit keer komen nicht en broederlief op bezoek voor een lang weekend.

Als voorbereiding heb ik de gehele zondag besteed aan het schilderen van de woonkamer, om hier toch een wat warmere ontvangst te regelen. Slaapplaatsen zijn half geregeld. Inmiddels vier verschillende TESCO's en AUCHAN's langsgereden op speurtocht naar een luchtbed, maar zonder resultaat. Dat wordt dan dus dobbelen wie er op de grond mag slapen en wie er op het enige luchtbed mag slapen.

Op de Mories house site nog even wat foto's toegevoegd van Dunaföldvár als voorbereiding op het bezoek van de gasten, kunnen ze alvast in de stemming komen.

Vanwege een weekend zonder noemenswaardige romantiek, moet ik dit maal de boeketreekslezers teleurstellen.

Saturday, August 12, 2006

Huisje boompje kabeltje

Ik had van een collega een kettingzaag te leen gekregen. Toen ik rond een uur of zeven uit mezelf wakker werd, op de een of andere manier lukt me dit door de week slechts met moeite en hulp van de wekker, wilde ik mijn speeltje gaan uit proberen. De kersenboom ging eraan.

Toen ik de derde hoofdtak had doorgezaagd was het zover. Alleen de stam stond nog. Met mijn andere nieuwe aankoop, de bijl, sloeg ik alle zijtakken van de hoofdtakken, totdat ik een vreemde zwarte kabel tegenkwam. Op dat moment kwamen de koude rillingen over mijn rug. Ik keek waar de oorsprong van deze kabel lag. En dit was bij het huis van de buren. De connectie met de electriciteitsmast aan de overkant van de straat was verdwenen, omdat mijn boom in de neergang deze kabel had losgetrokken.

Vrees voor electriciteit was er niet, omdat hij aan de juiste kant was doorgebroken. Het probleem was alleen dat de buren nu waarschijnlijk zonder electriciteit zaten. Dit kwam mijn toch al moeizame relatie niet ten goede. Ik besloot Kati te bellen voor hulp, want alleen de electriciteitsmaatschappij bellen had geen kans op succes vanwege de taalbarriere. Ik kreeg haar aan de lijn en werd door haar en Ferri keihard uitgelachen. Ze raden me aan bij de vorige eigenaar van mijn huis op bezoek te gaan en zijn hulp te vragen.

Hij kwam direct mee kijken en het bleek niet de electriciteit, maar de kabel TV te zijn. Op dat moment kwam de buurvrouw naar buiten met de vraag wanneer de TV het weer zou doen (het was inmiddels 10 uur). We wisten een reperateur te regelen om vijf uur s'middags.

De reperateur kwam en na een half uur halsbrekende toeren op een ladder om de kabel weer te connecten was alles geregeld en iedereen tevreden. Ik was alleen benieuwd wat dit grapje me ging kosten. Toen hij me de kosten vertelde moest ik twee keer vragen om het bedrag te herhalen, omdat ik het niet kon geloven.

€ 3,50 lichter liep ik met een grote glimlach op mijn gezicht mijn huis weer in.

Friday, August 11, 2006

U vraagt wij draaien

Minder kleurrijk als vulling, maar voor sommige regelmatige bezoekers waarschijnlijk wel interessanter dan de middeleeuwse stoomtractor die gisteren gepubliceerd werd

Toevallig aanwezig bij een photoshoot op het Sisi kasteel in Gödöllö.

Boven in het klein in de rechter onderhoek, onder heb ik de zoom functie van mijn camera eens uitgeprobeerd

Klantenbezoek

Gisteren moest ik weer op bezoek mijn favoriete klant. Op hun inkoopkantoor in Budapest moest ik samen met hem een telefoonconferentie plegen met potentiële klanten in Kopenhagen.

Deze telefoonconferentie zou om 2 uur beginnen, maar het idee van Olivier was dat ik rond een uur of twaalf daar zou zijn, zodat we samen konden lunchen en alvast wat andere projecten door konden nemen. De werkelijke reden was; hij had gewoon zin in een goede en gezellige maaltijd en hij had net van een nieuw goed lunchrestaurant in Budapest gehoord.

Na een overheerlijke salade, vergezeld met een glaasje roze, kregen we een uitermate smaakvolle forel, met een uitstekende garnituur. Al met al heel gezellig en de telecon, de hoofdoorzaak van dit bezoek ging ook goed en we hebben niet ingesteld dat deze standaard twee-wekelijks zal gaan plaatsvinden. Onder het mom van een culinair ontdek je plekje in Budapest, is de standaardtijd voor deze telecon 2 uur s'middags

Thursday, August 10, 2006

Kleur

Gewoon weer even wat kleur op de site aanbrengen. Alleen tekst is ook maar zo saai.

Vadsig

Sinds ik een gedeeltelijk werkende satelietschotel heb, kan ik mijn huis inmiddels de Nederlanden 1, 2 & 3 ontvangen en ook de RTL-en 4, 5 & 7. De andere Nederlandstalige zenders liggen op dit moment jammergenoeg nog niet in het bereik van mijn sateliet.

Gisteren maar weer eens kijken naar de voetbaltechnische verrichtingen van het clubje van verwende broekies uit Amsterdam. De voorbeschouwing vond plaats door W v H, B B en Johan Derksen. Op zich vind ik het commentaar van beide heren wel interessant en vermakelijk, maar ik was licht geshockeerd toen ik het gezicht van Johan op de buis zag.

Ik kan me nog herinneren zo een drie - vier jaar geleden was Johan een vadsig sigarenkettingrokende man, die in een of ander RTL 5 programma zijn mening gaf. Toen plotseling gedurende een vakantie had hij het effect van dieten ontdekt en had hij de weg naar de kapper en de badkuip gevonden. Dit maakte het programma buiten de inhoud ook nog enigszins acceptabeler om naar te kijken.

Echter na anderhalf jaar niet meer gekeken te hebben zie ik weer diezelfde vadsige ongeschoren en ongewassen Johan, alleen zijn sigaar is verdwenen. Wat is hier gebeurt? Heb ik gehalucineerd?

Wednesday, August 09, 2006

Het Monster

Voor een groot project hebben we een tijdje terug twee enorme machines aangeschaft. Het werd een nieuwe machine uit Taiwan en een tweedehands machine uit Italië, waarvoor ik destijds als een zwerver in de buurt van Turijn voor een hotel heb moeten bedelen.














De tweedehandsmachine had wat opstart problemen, aangezien hij helemaal uit mekaar gehaald moest worden voor het transport en vervolgens weer in mekaar gebouwd moest worden. Het probleem was, zoals altijd met dit soort dingen dat we onderdelen over hadden. Het probleem is opgelost en het monster is eindelijk klaar voor productie.

De nieuwe machine is onderweg vanuit Taiwan per schip en zal in Koper (Slovenië) gelost worden. Nu hebben we echter 1 probleem. In het oorspronkelijke plan zat een transfer van het ene schip naar het andere. En de snack is, dit gebeurt in Haifa (Israel). Het schip is gisteren gearriveerd en zal op donderdag weer vertrekken. Dus we zullen even onze vrienden van Hezbolla moeten benaderen met het vriendelijke verzoek even geen raketten op Haifa af te vuren

Tuesday, August 08, 2006

Date het vervolg

Afgelopen weekend had ik wederom een date met de lieftallige Slovaakse meid. Aangezien ik er inmiddels al achter was dat haar gezelschap wel prettig was, maar dat er verder voor de langere termijn niets in zat, had ik besloten haar dit duidelijk te maken en af te wachten hoe ze reageerde. De reactie zou dan de invulling van de zaterdag bepalen.

Na een prettig wederzien, nam ik haar mee naar Kecskemét, waar ik haar op een terrasje onder het genot van een uitstekende Hongaarse espresso een beetje duidelijkheid probeerde te geven. Ondanks de lichtelijke teleurstelling van haar kant had ze er niet echt moeite mee en voor mij was dit voldoende signaal om het plezier voort te zetten.

In Kecskemét gingen we naar de Auchan, alwaar ik de ingrediënten kocht om haar bij mij thuis op een uitstekend maal te trakteren. Dit was weer een goede test voor mijn keuken en deze test werd met glans doorstaan. Het was een buitengewoon heerlijk maal voorzien met de nodige uitstekende wijnen. Mams had een tijd geleden de helft van mijn Eindhovense wijnkelder naar Hongarije getransfereerd, dus er lagen ook wat klasse Franse wijnen.

De volgende ochtend namen we na een relaxed ontbijt en het doen van de afwas en had ik andere plannen. Sindsdien zijn er echte vele informatiestromen mijn kant op gestroomd die er op duiden dat het praatje in Kecskemét niet voor de benodigde duidelijkheid heeft gezorgd. Eens even nadenken hoe dit het beste aangepakt kan worden. Nog hints iemand?

Monday, August 07, 2006

Huisnummer

Meer nieuws over dates, liefde en aanverwante zaken hoogstwaarschijnlijk morgen.

Op zaterdag kwam ik erachter dat ik niet in het huis woon dat ik bezit. Ik moest enkele officiële documenten voor de rioolbelasting invullen. Tot dan toe heb ik altijd gedacht dat ik op Rakoczi ut 13 woondde. Echter ik moest ook iets in het koopcontract nakijken en hier bleek dat ik Rakoczi ut 11 woon. Toen ik hierachter kwam ben ik even op mijn huis gaan kijken en hier stond echt nummer 13 op.

Ik begon al een beetje te hopen, want het huis van de buren is iets groter, heeft een grotere tuin en heeft een iets mooiere ligging. Echter jammergenoeg was dit nummer 15 en niet nummer 11. Anders had ik ze met mijn koopcontract in de hand even uit huis kunnen trappen. Had ik gelijk een mooie oplossing voor die hond kunnen verzinnen. Ik ben even de straat op en neer gelopen en heb geen nummer 11 kunnen vinden. Misschien is de eenvoudigste oplossing gewoon mijn nummer 13 te verwijderen en te vervangen door de 11. Dan ben ik meteen van dat ongeluksnummer af.

Friday, August 04, 2006

Zeven mijls laarzen

Het lijkt wel of Emilia de zeven mijls laarzen heeft aangetrokken. Ik kreeg vanochtend de vraag of ik voor haar werk mee wilde doen aan een voetbaltoernooi in Krakau. Nou weet ik natuurlijk dat ik er uitzie als het prototype profvoetballer. Maar wil ik wederom in actie komen om mijn kunsten te tonen dan dient er toch flink transfergeld betaald te worden aan de mijn vorige club, de ongenaakbare voetbalsterren van 10SC.

Ik zal morgen proberen toch de verwachtingen wat te temperen en de handrem eens flink aan te gaan trekken

Lezersinteresse

Het is erg frappant te zien dat de interesse van de lezers van deze blog verdubbeld zodra de onderwerpen veranderen van alledaagse avonturen naar daten, liefde romantiek en aanverwante zaken.

Zodra deze blog wordt omgeturnd in een boeket reeks boekje, exploderen de bezoekersaantallen. Op een normale doordeweekse dag heeft de site gemiddeld rond de dertig paginahits. Deze week is er nog geen dag geweest met minder dan 70 bezoeken. Maar volgens de spreuk U vraagt wij draaien, vanavond een bezoekje aan Szilvi en op zaterdag wederom een onvervalste date. Dus na het weekend kunnen de gewenste verhaaltjes deze site weer vullen.

Thursday, August 03, 2006

Grijze cellen

Gisteren had ik mijn tweede date met Emilia, ja hoor ze heeft ook een naam. Het was wederom een gezellige dag, waarbij we een groot gedeelte van Budapest, waaronder het Margit Sziget te voet hebben verkend. Vervolgens in het voetgangerscentrum op een uitstekende mensen kijk stek gegeten, waar ik me weer heb kunnen vergapen aan de verscheidenheid aan mensen die hier overal rondloopt.

Toen ik rond middernacht in mijn bolide weer naar huis scheurde, sprongen mijn grijze cellen in werking en deze begonnen een grondige analyse van de situatie te maken. De ontdekkingen van deze cellen waren zeer confronterend en stemden toch tot nadenken. Het lijk erop dat ik me enigszins heb laten meeslepen in het succes van mijn profiel op de Hongaarse datingsite. Terwijl ik natuurlijk nog niet helemaal optimaal ready was met het besluit in de relatie met Szilvi, alhoewel dit natuurlijk al lang geen verrassing meer was.

Dus misschien is het allemaal wel wat vroeg, maar de mate van aandacht die ik op dit moment krijg heeft natuurlijk wel een helende werking op mijn bloedend hart, terwijl het anderzijds misschien niet helemaal eerlijk is naar dit lieftallige wezen toe. Maar goed misschien dat we dit op de volgende date eens openlijk moeten bespreken. De volgende date is in ieder geval een thuiswedstrijd, waarbij de thuisspelende ploeg in het voordeel is.

Morgen weer eens op bezoek bij Szilvi om te kijken hoe makkelijk het is om onze relatie op een normaal vriendschappelijk niveau voort te zetten. Hier verwacht ik in ieder geval geen problemen mee.

Tuesday, August 01, 2006

Het meisje van de lingerieshop

Terwijl ik geniet van het prachtige onweer buiten, de lucht wordt continu verlicht door de vele lichtflitsen en het gerommel van het onweer vult de muziek van Korn die ik op dit moment op heb staan geweldig aan, moet ik denken aan een telefoontje dat ik in deze namiddag ontving.
De straat voor mijn huis heeft trouwens ook een prachtig aangezicht, het lijkt een wildstromende rivier door al het water dat de heuvel af stroomt.

Om zes uur ging de telefoon, mijn mobiel gaf aan nummer onbekend. In het merendeel van de oproepen, betreft het onze chinese toolleverancier of Flextronics. Omdat ik net een quote naar Flex had gestuurd, gokte ik op Flex. Echter toen ik opnam kreeg ik een vage vrouwenstem te horen die me onmiddelijk confronteerde met het feit dat ik niet had gereageerd op haar sms van anderhalve week geleden. Het was het chinese lingerieshopmeisje. Met een strak gezicht loog ik dat ik haar sms-je nooit had ontvangen. Toen ik even nadacht hoe laat het daar moest zijn begreep ik ook dat het dubbele tong geluid niet door de ontvangst kwam, maar door het feit dat ze waarschijnlijke teveel van haar favoriete Bayleys naar binnen had gewerkt.

Het doel van het gesprek was om te checken of ik volgende week in China was, want ze wilde haar verjaardagsfeestje vieren en ik was uitgenodigd. Ik heb haar moeten teleurstellen met het bericht dat als het aan mij ligt ik voorlopig niet meer naar China ga.

De Date

De foto die bij haar profiel stond getoond bood voldoende houvast om terug te reageren op de eerste reactie die ze naar me had gestuurd.
Na vrij intensief heen en weer mailen, met voldoende gesprekstof en boeiende verhalen, kwam er een belletje van haar kant overheen en dit was voor mij voldoende motivatie om voor het afgelopen weekend een date voor te stellen.

Aangezien ze in Budapest woont, was dit de meest voor de hand liggende plek om af te spreken. Als een echte gentleman besloot ik haar thuis op te halen. Dus om half twaalf op weg naar Budapest nog even bij de Tesco langs, om een leuk bloemetje te scoren. Na niet al te veel problemen wist ik haar appartement, in een prachtig hondervijftig jaar oud gebouw in het centrum van Budapest te vinden.

Ik belde aan en met een lichtelijk kloppend hart wachtte ik op haar om naar buiten te komen. Toen ik haar zag verschijnen, was ik lichtelijk teleurgesteld in haar fysieke verschijnen, maar het was verreweg niet de verschrikking van het “paarse gevaar”. Met een open mind nodigde ik haar uit om in een van mijn favoriete restaurants in Budapest te gaan lunchen. En alhoewel ze hier al een jaar woonde, was ze hier nog nooit geweest.
Tijdens de lunch was het gezellig en een stroom van woorden vanuit beide monden vuldde het restaurant. Na de lunch hopten we van terras naar terras om gezellig te kletsen en in elkaars gezelschap te verkeren. Ze toonde me plekken van Budapest die ik nog niet kende en voordat we het wisten was het acht uur s’avonds en wederom tijd voor eten. Na een heerlijk diner in een restaurant van haar keuze was het tijd voor afscheid na een zeer geslaagde dag.

Monday, July 31, 2006

Sleuteloverdracht

Afgelopen week ontving een telefoontje van Klara, de oude huurbaas, wanneer ze de sleutel kon verwachten. Aangezien mijn bedrijf de huur tot eind Augustus betaald had, was er voor mij absoluut geen haast om hieraan mee te werken aangezien het huis nog schoon opgeleverd diende te worden.

Ik heb namelijk niet de fut om bij een temperatuur van + 35 graden in een huis te gaan zitten poetsen. Dus ik vertelde haar dat ik het huis nog moest poetsen en dat ik wachte tot betere temperaturen en dat ik hierna de sleutel zou overdragen. Waarop ze me een deal voorstelde. Als ik de sleutels zou afgeven, zou zij het poetsen wel voor haar rekening nemen. Ik neem aan dat ze een nieuwe huurder had die er direct in wilde trekken, maar voor mij was dit de ultieme deal.

Sunday, July 30, 2006

Bed

Sinds ik in Hongarij woon heb ik nog nooit het genoegen mogen smaken om in een fatsoenlijk bed te kunnen slapen. Uitgezonderd mijn zakenreizen naar Singapore en China, waar ik iedere keer kon rekenen op een lekkere harde matras, die gesitueerd was op een fatsoenlijk bed.

In mijn oude huurhuis, had ik twee slaapkamer, op een ervan stond een twee persoons "bed". Het was geen echt met maar meer een soort wegzaksysteem, dat de uiterlijke kenmerken had van een bed. Vanwege de ruimte was dit mijn eerste keuze, maar na een aantal maanden verschenen de rugpijnen en verhuisde ik naar de kamer met het een-persoonsbed. Dit was voorzien van een plankenbodem en een matras die in zijn jonge jaren best een behoorlijke kwaliteit had, maar na vele decennia van trouwe dienst, was deze kwaliteit ook behoorlijk achteruit gegaan. Onder deze matras bevonden zich drie planken. Na twee keer door het bed te zijn gezakt, was dit aantal geminimaliseerd tot enkel 1.

Toen ik verhuisde naar mijn nieuwe huis, nam ik deze matras mee en ik gebruikte de grond als lattenbodem. Toen ik deze terug moest geven aan de huurbazin, nam ik het geavanceerde luchtbed van mams over, wat alweer een verbetering was, maar vandaag heb ik dan eindelijk een echt bed gekocht, met een fatsoenlijke matras en een uitstekende lattenbodem.

Na anderhalf jaar staat me eindelijk uitstekende nachtrust in Hongarije te wachten.

Update:
De nachtrust was geweldig, ik ben zelfs door een sms-je van mijn date van afgelopen zaterdag heen geslapen, terwijl ik normaal van ieder geluidje van mijn mobiel wakker wordt. Ook heb ik vanochtend als vanouds weer eens vier keer de wekker (nee niet de hond Sje!) gesnoozed.

Friday, July 28, 2006

Hond

Nou woon ik in een vrijstaand huis, met muren van ongeveer een halve meter dik. Dit heeft als voordeel dat ik muziek kan draaien zo hard als ik wil, want zolang ik niet alle ramen open heb dringt er geen geluid door deze vestingsmuren.

De laatste dagen echter kom ik erachter dat het een eenrichtings ondoordringbaarheid betreft, of dat de buren een hond met buitenaardse gaven hebben. Iedere ochtend rond een uur of zeven begint hij te blaffen tegen elk willekeurig bewegend voorwerp. Dit houdt hij ruim een uur vol en daarna begint zijn rustperiode van 23 uur. Soms nog een willekeurig blafje er tussendoor, maar dan houdt het toch echt op.

Mijn volgende investering in mijn huis zal waarschijnlijk een kruisboog worden om dit monster het zwijgen op te brengen. Een blaffende hond ok, maar een die alleen maar tussen 7 en 8 blaft, die heeft een soort voorprogrammering waar iets fundamenteels fout zit.

Thursday, July 27, 2006

Hongaarse datingsite

Als officiele vrijgezel, heb ik me weer eens ingeschreven in een datingsite. Ondanks de dramatische ervaringen met het paarse gevaar vele jaren geleden heb ik de "naughty shoes" weer aangetrokken.

Ditmaal heb ik een Hongaarse datingsite gevonden, waar ik in het engels mijn profiel heb ingevuld. Na een aantal dagen heb ik al redelijk wat reacties mogen krijgen. En dit is een behoorlijk andere ervaring dan bij een Nederlandse datingsite. De reacties variëren van serieus geïnteresseerde dames, die me een berichtje in het engels of duits sturen, maar er zijn ook een aantal goudzoekers in mijn inbox gesignaleerd, die een heel verhaal in het hongaars sturen, voorzien van enkele niets aan de verbeelding overlatende foto's.

In de trend van kijk, dit is mijn lichaam, interessant of niet?

Eens kijken op welke variant ik ga reageren.

Op verzoek een update,

Een voorbeeldplaatje van een goudzoeker en van een serieus geïnteresseerde kandidaat. Wie is wie? Ik heb er maar een toegevoegd die zelf de zwarte blokjes had geïntroduceerd.

Tuesday, July 25, 2006

Gezegdes

Ik blijk nogal vaak letterlijk vertaalde Nederlandse gezegdes in mijn spreektaal te gebruiken en dit wordt door mijn collega's als behoorlijk grappig ervaren.

Toen ik vandaag de uitspraak "it is too hot for a white guy" [(c) Roy C] gebruikte, kwam ik erachter dat deze collega mijn uitspraken aan het verzamelen was. Hij had inmiddels al een leuk lijstje bij mekaar gebreid;

  • You can not sell the skin before you have shot the bear;
  • Pulling old cows out of the ditch;
  • Who laughs the last has the best laugh;
  • Wear the naughty shoes;
  • The child of the invoice;
  • No red Forint;
  • Falling with the door into the house.

Volgens hem heb ik nog vele andere gebruikt, maar hij is pas later begonnen met het opschrijven van dezen.

Candeleer

Op zaterdag op naar Simi, de oom van Katalin, waar mijn moeder een kandelaar had besteld. Toen ik meldde dat ik hem op zondag op wilde komen halen, wist hij me te melden dat het beter was om op zaterdag te komen, zodat ik wat van zijn zelfgemaakte wijn kon proeven en dan kon ik op zondag weer terug rijden.

Rond een uur of negen arriveerde ik bij zijn huis. Het welkom was wederom groots en in tegenstelling tot de vorige keer dat ik daar was, konden we nu enigszins in het Hongaars communiceren. Na een vooravond vol wijn en eten gingen we het dorp in waar een concert aangaande was van lokale folkloristische beroemdheden. Alleen de niveau van de wijn was hier niet te pruimen, dus korte tijd later bevonden we ons weer in de wijnkelder van Simi.

Na een gezellige nacht kroop ik rond drie uur in mijn logeerbedje en in de ochtend nam ik na een goed ontbijt de kandelaar mee naar huis.

Monday, July 24, 2006

Vrijgezel

Op vrijdag was het dan zover, we moesten eindelijk eens het gesprek gaan voeren hoe verder te gaan. al maanden balanceerden we onze relatie tussen een soort goede vriendschap en een daadwerkelijke relatie. Over een ding zijn we het eens, er is voldoende liefde aanwezig, maar zijn de andere randvoorwaarden ook van dien aard dat dit in de toekomst gaat uitwerken?

Na onze afgelopen ervaringen op een rij te hebben gezet en nadat we onze plannen en ambities voor de toekomst hebben gedeeld, komen we er uiteindelijk toch achter dat voor lange termijn deze relatie op secundaire zaken zal stranden.

Het was niet het leukste gesprek ooit, maar nadat we alle zaken hadden uitgesproken heerste er toch een ontspannen en opgeluchte sfeer en hebben we nog een hele gezellige avond gehad samen.

Het was leuk voor zolang het duurde en we blijven samen leuke dingen doen, maar een gezamelijke toekomst hebben we vaarwel gezwaaid. Dus weten jullie nog een leuke vrijgezelle dame, woonachtig in Oost Europa, of willend hier naar af te reizen? Alle suggesties zijn welkom.

Uit nostalgie nog een foto bijgesloten,

Thursday, July 20, 2006

Ziekvieren

Na een weekje ziekvieren, enige onbekende gruwelijke ziekte meegenomen vanuit China, komt de blog weer rustig op gang.

Eerst met een aantal foto's van mijn huis nadat de klussende handen van mams en Willy aan de slag waren geweest.

Op de Dunafoldvar site worden er meerdere geplaatst.




















De keuken