Verblijf

Het is officieel,

Ik ben nu ge-emigreerd. En wel op twee vlakken:

Ten eerste heb ik gedurende mijn functioneringsgesprek de vraag gekregen in Hongarije te blijven en op een lokaal contract over te gaan. Hierop heb ik bevestigend geantwoord. Dus ik blijf hier nog wel een tijdje zitten.

Ten tweede kreeg ik een vraag van de gemeente Eindhoven of ik nog wel daar woonde. Ze hadden vernomen dat ik permanent in Hongarije verbleef (wie heeft ze de link naar deze website gegeven??). Ik ben per gisteren dus uitgeschreven als inwoner van Eindhoven en daarmee officieel geen inwoner van Nederland meer.

Dit betekent:

• geen nachtelijk verlichte straten door brandende auto's;
• geen snelheidsbekeuringen;
• geen post van het CJIB;
• echte zomers;
• echte winters;
• een halve liter bier voor een euro;
• geen directe buren;
• geen betutteling;
• geen accijnsverhoging op benzine;
• geen accijnsverhoging op alcohol;
• etc etc

Voor de liefhebbers zijn er weer wat foto's op de Mories da House site geplaatst.

Wees niet bezorgd

Om jullie te laten weten dat jullie niet bezorgd hoeven te zijn, geef ik jullie even een beschrijving van de bowlingavond die we afgelopen vrijdag met het bedrijf hadden.

Ter gelegenheid van een rekord omzet was de hele indirecte populatie uitgenodigd voor een bowlingfestijn, met gratis food en drank. We hadden vijf banen gehuurd en op elke baan deed een deelnemer van een van de vijf teams mee, hierdoor hadden we vijf mini competities, maar het team result telde.

Ik zat in het commercieel / purchasing team en was de speler op baan drie. Alvorens de wedstrijd begon, werden de eerste plaagstootjes al uitgedeeld. Kwaliteit hield zich op de vlakte, Administratie, aangevoerd door onze General Manager kwam ons team al direct uitdagen. Engineering was strijdvaardig en hetzelfde gold voor productie.

Na twee van de vijf ronden ging ons team aan kop, op de voet gevolgd door engineering. Ik had al enkele pilsjes op en kon mijn irritante ik ben aan het winnen gedrag nog maar met moeite inhouden.

Na ronde drie, begon de Engineering Manager (Arpad) whiskey uit te delen aan mij en aan de Purchasing Manager (Zsolt) die ook in mijn team zat om ons dronken te voeren en het spel te beinvloeden. Dit voedde ons fanatisme en we begonnen voor onze team maten te juichen als er weer een strike werd gegooid. Ik heb er nog even een doei ingegooid toen Arpad de goot wist te bewerken, maar jammergenoeg werd dit door niemand gesnapt.

Het einde was dat ons team gewonnen had en ik s'avonds gezellig dronken een romantisch diner met mijn lief had om vervolgens in een hotelletje in bed te ploffen.

Zsolt en ik aan het bier

Mories in Action

Groepsfoto

Liggende politiemannen

Soms moet je je principes een beetje opzij zetten en ik schaam me dan ook een beetje voor hetgene wat ik hieronder ga beschrijven.

In het idyllische Dunafoldvar, ligt mijn straat vlak bij de donau en de laatste tijd wordt het regelmatig als sluipweg gebruikt door mensen die niet voor stoplichten willen stoppen. Ze scheuren dan in een godsgruwelijke vaart de berg op, zorgend voor lawaai overlast en ze kunnen de voetgangers ook niet echt zien.

Ik maak me iedere ochtend ook schuldig aan dit fenomeen. Ik rij de berg af, maak daar een 180 graden turn, om de stoplichten te vermijden en dan vervolgens de berg op te scheuren.

Ruim een week geleden had ik een brief onder de ruitenwisser liggen. Deze heb ik op mijn werk laten vertalen en het was van een tegenover buurvrouw die met me over de verkeerssituatie in de straat wilde praten. Toen ik vorig weekend in de tuin de nieuwe aanbouw van de keuken in mekaar aan het zetten was, kwam ze langs en begon tegen me te praten. Gabi nam het gesprek over en de samenvatting is dat men verkeersdrempels in de straat wil gaan aanleggen om de overlast te beperken.

Hiervoor moet een bedrag van 290.000 Huf opgehoest worden door de inwoners die dit willen. Dit komt neer op 25.000 Huf per persoon. Om me een beetje ingeslijmd te houden in de straat besloot ik hieraan mee te doen, maar nu ben ik dus wel een van die hypocriete hufters die de straat ontsiert met deze rijplezier ontzeggers

Irritante klote beesten!

De juigstemming was er. Gedurende de gehele zomer geen noemenswaardige aantallen muggen gezien. De winter was warm geweest, waardoor er voldoende wespen waren overgebleven om de larven van deze bloedzuigers te verwijderen. Hiermee was de start van de zomer geweldig.
Geen mug te zien!

De zomer was extreem warm en vrij droog. Dit weerhield de muggen ervan zich voort te planten aangezien er geen plassen met stilstaand water waren. Deze waren allen opgedroogt. Het resultaat was dat er tot en met September geen mug te zien was.

Maar eind September begon het te regenen. En het bleef warm tijdens de middagen. We hebben nog steeds temperaturen boven de twintig graden en s'nachts regent het. Vorig weekend heb ik vrij veel in de tuin gewerkt en kwam ik nog een her en der verdwaalde mug tegen. Maar dit weekend terwijl ik de keuken wederom een stapje aan het upgraden was, moest ik het meeste timmer- en zaagwerk buiten verrichten. Voor het huis was het nog OK. Ik moest iedere vijf minuten een verdwaalde mug doodslaan, maar zodra ik me richting gastenveblijf begaf, nam de hoeveelheid muggen toe en moest ik echte veldslagen uitvoeren.

Bij daglicht is de achtertuin nog steeds onder mijn controle, maar door deze ordinaire klotebeesten hebben zij de tuin bij nacht wederom veroverd.

Super investering

Tijdens de vakantie met de Sje in de States, werd ik geattendeerd op het bestaan van de Nintendo DS. Sje leende me zijn nintendo voor even met als resultaat dat de batterij op was vlak voor landing in Philly.

Ik had direct in de gaten wat een prachtig ding dit was. Ideaal om verre vliegreizen een beetje minder saai te maken. Ook tijdens de lange ritten speelden we om beurten uren op dit plezierapparaat. Tijdens de aankomsten bij de verscheidene motels had de nintendo altijd de hoogste prioriteit op de oplaadladder. In Chicago hakte ik de knoop door en kocht er ook een. Als spel kocht ik age of empires.

De gehele terugvlucht hadden we beiden ons eigen spel om te spelen. Nu komt hij wederom van pas. Als ik de kids van Gabi ophaal gooi ik gewoon de nintendo achterin en ze zijn stil.
Als we wat prive tijd will gedurende een kids weekend, geef ik de ene mijn nintendo en de andere mijn laptop, waar inmiddels "battlefield Vietnam" op is geinstalleerd en we hebben alle tijd voor onszelf. Al met al een superinvestering