Huisje boompje kabeltje

Ik had van een collega een kettingzaag te leen gekregen. Toen ik rond een uur of zeven uit mezelf wakker werd, op de een of andere manier lukt me dit door de week slechts met moeite en hulp van de wekker, wilde ik mijn speeltje gaan uit proberen. De kersenboom ging eraan.

Toen ik de derde hoofdtak had doorgezaagd was het zover. Alleen de stam stond nog. Met mijn andere nieuwe aankoop, de bijl, sloeg ik alle zijtakken van de hoofdtakken, totdat ik een vreemde zwarte kabel tegenkwam. Op dat moment kwamen de koude rillingen over mijn rug. Ik keek waar de oorsprong van deze kabel lag. En dit was bij het huis van de buren. De connectie met de electriciteitsmast aan de overkant van de straat was verdwenen, omdat mijn boom in de neergang deze kabel had losgetrokken.

Vrees voor electriciteit was er niet, omdat hij aan de juiste kant was doorgebroken. Het probleem was alleen dat de buren nu waarschijnlijk zonder electriciteit zaten. Dit kwam mijn toch al moeizame relatie niet ten goede. Ik besloot Kati te bellen voor hulp, want alleen de electriciteitsmaatschappij bellen had geen kans op succes vanwege de taalbarriere. Ik kreeg haar aan de lijn en werd door haar en Ferri keihard uitgelachen. Ze raden me aan bij de vorige eigenaar van mijn huis op bezoek te gaan en zijn hulp te vragen.

Hij kwam direct mee kijken en het bleek niet de electriciteit, maar de kabel TV te zijn. Op dat moment kwam de buurvrouw naar buiten met de vraag wanneer de TV het weer zou doen (het was inmiddels 10 uur). We wisten een reperateur te regelen om vijf uur s'middags.

De reperateur kwam en na een half uur halsbrekende toeren op een ladder om de kabel weer te connecten was alles geregeld en iedereen tevreden. Ik was alleen benieuwd wat dit grapje me ging kosten. Toen hij me de kosten vertelde moest ik twee keer vragen om het bedrag te herhalen, omdat ik het niet kon geloven.

€ 3,50 lichter liep ik met een grote glimlach op mijn gezicht mijn huis weer in.