Piaf
Nadat we het hotel al vanaf de autosnelweg hadden zien liggen, was het nog een groot karwei om het hotel daadwerkelijk te bereiken. Na een koningsmaaltijd voorzien van een flesje wijn en een Metaxa bij een groots Grieks restaurant in Budapest was het tijd om de café's een bezoekje te gunnen.
We startten bij de "for sale" bar, een kleine gezellige tent met een laag dak voorzien van vele visitekaartjes, waar de "band" in de open haard stond te spelen. Onder het genot van vele pintjes was het een behoorlijk gezellige avond. Maar toen de sluitingstijd begon te naderen raakten we lichtelijk in paniek en begonnen we om ons heen te vragen wat de alternatieven waren. Net zoals destijds met stappen met "de slechte invloed" en Sje, kwamen we wederom bij de "Piaf" uit. Maar waren we met Sje en DSI niet verder gekomen dan de boven etage. We ontdekten nu dat er ook een kelder was, waar we ons plezierig konden vermaken, met het uitzicht op uitbundig dansende Hongaarse jongeren.
De terugweg naar het hotel vertoont wat gaten en de woensdag ochtend werd besteed met het terugkeren naar de wereld van de levenden.
6 comments:
Zegt me niets die Piaf. Was dat die pizzeria/après-ski achtige tent met die snollen achter en voor de bar?
PS. Geld al overgemaakt?
Nee, dat was die tent, waar we naartoe gingen nadat we in dat openlucht spektakel aan de portier hadden gevraagd waar we nog naar toe konden gaan. Waar we met de engelse vrijgezellenclub met de taxi nog naar toe gegaan zijn.
Even het beeld schetsen:
De taxi stopt in een donkere straat voor een grote houten poort. Aan de buitenkant brandt alleen een verlichte bierreclame. De taxichauffeur zegt ons te wachten totdat hij ons een seintje geeft, anders, zo verzekert hij ons, komen we niet binnen. Hij bonst hard op de houten poort. Een luikje schuift open, waarna de poort op een kier geopend wordt. Een brede portier verspert de doorgang. Ze wisselen een paar woorden waarna de taxichauffeur ons wenkt. Na vele bedankjes en een dikke fooi mogen we onder het strenge toeziend oog van de reus van een portier passeren, om vervolgens in een zeer duistere tent met rode velours banken en gordijnen te belanden. De enige andere gasten zijn louche uitziende gangster look-a-likes. We bestellen een biertje, vermaken ons met het kroontje en de toverstaf van de vrijgezelle dame en besluiten na een uurtje of zo toch maar deze vreemde tent te verlaten. Dat was de Piaf. En die blijkt nu een gave SM-kelder te hebben! Dat hebben wij met onze zatte ballen weer gemist! Ik wil nog een keer naar de Piaf!
Dank je wel dat je mijn hersencellen weer hebt geaktiveerd, want vele van deze zaken die je vertelde waren in een donkere zijde van mijn hersenpan gestopt
Maurice, heb jij iets gemerkt van een luikje, moeilijk om binnen te komen, een portier? We zijn toch zo (wel mits betaling)naar binnen gegaan, niet? Nu, dsi, ik kan je verzekeren dat de sm-kelder niet was was ervan te verwachten viel, om het even in mijn beste chinees te verwoorden : "booooring". Na vergeefse moeite om toch nog de adressen van eventuele betere etablisementen te verkrijgen, zijn we wijswaarts maar gaan slapen. En maar goed, anders hadden we er 's anderendaags nog meer spijt van gehad.
ps. "de toverstaf van de vrijgezelle dame"??? Was dat een travestiet of zo??
Dat geld overmaken wordt geloof ik een running gag van Sjeke. Vooral niet overmaken Mories ;)
Wookiee
Post a Comment