Belgische visserslatijn

Nadat we de Duitsers hadden meegemaakt bij Kati en Ferri, was het s'avonds terwijl we op het open balkon (zonder hekwerk) van het uitzicht aan het genieten, tijd voor de Belgische buren om op bezoek te komen. Deze gesprekken waren van een veel entertainender en interessanter niveau.

De buurman had dit huisje gekocht om gebruik te kunnen maken van het aanliggende meer om zijn favoriete hobby, het vissen, uit te oefenen.

Na een tijdje over koetjes en kalfjes gepraat te hebben, ziet de buurman opeens dat er mensen in het donker op het meer aan het vissen zijn. Dit inspireert hem om te beginnen met een compleet relaas over vissen en de techniek hierachter. Voor de vissersfans onder mijn lezers, sorry als ik fouten maak in mijn vertaling, maar mijn vis basiskennis is nul. Ik heb ooit een keer samen met mijn broer een stekelbaars in de maas gevangen, maar daar houdt het dan ook op.

Hij verteld over de sublieme vistechnieken uit de Benelux, waar in den beginne, de Belgische (en ook Nederlandse) vissen zich helemaal op stuk beten. Maar inmiddels zijn de vissen slim geworden en trappen ze er niet in. Daarom was hij zo opgewonden over dit meer, omdat deze vissen nog dom zijn en superbijtertjes zijn. Maar het probleem is dat een aantal mensen, waaronder hij deze techniek nu hier uitvoerd en deze techniek wordt gekopieerd door de locals.

Gelukkig investeren de locals nog niet in een visplek zoals hij dat doet, door dagelijks tien euro op dezelfde plek uit te strooien, waardoor de vissen weten waar het te halen valt. Dat daar dan af en toe een haakje tussen zit nemen ze dan voor lief. Hij verteld ons dat een dagje vissen niet bestaat. Eerst investeren en dan oogsten. Tien dagen, dan heb je het ergens over.

Maar hij begint zich zorgen te maken over de intelligentie van de Hongaarse vissen. Als ze straks zo slim zijn als de Nederlandse en de Belgische vissen is de lol er hier vanaf. Maar gelukkig was dit huisje waarschijnlijk een goede investering