Aix les Bains 1

Na een dagje werken, met eerst een japanse electronica producent op bezoek gehad te hebben, met een delegatie van zeven man, had ik aansluitend een telecom meeting met onze grote gloeilampen fabrikant vrienden. Onmiddelijk daarna moest ik wederom het maximale uit mijn auto halen om tijdig op het vliegveld te arriveren.

Met enige vertraging vertrok het vliegtuig naar Geneve. Zoals altijd had ik de huurauto en de hotelovernachting pas op het laatste moment geregeld om op die manier weer eens wat spanning op te bouwen. Maar het geluk was wonderbaarlijk groot, er was een auto en een hotelkamer voorhanden.

Toen ik om tien uur in Geneve landde, haalde ik mijn Renault Mecane op. Deze had geen sleutel, maar een kaart om de auto te starten. En aangezien je de kaart niet kan omdraaien moet je op een knop ?! drukken om de auto te starten. Dit was een behoorlijke afknapper, omdat ik wat auto’s betreft toch een beetje nostalgisch ben. Er hoort gewoon een sleutel in! Omdat ik een beetje op tijd mijn borrel voor het slapen wilde nuttigen, reed ik met een voortvarende snelheid richting Aix les Bains. Ondertussen werd ik natuurlijk geflitst en ik ben dan ook benieuwd hoe deze bon ooit bij mij terecht gaat komen. In Frankrijk in een Zwitserse auto, met een Nederlands rijbewijs en een Hongaars adres. We zullen zien.

Eenmaal aangekomen in mijn vier sterren hotel, bleek dat ze enkel nog maar een business class kamer over hadden, waar ik dan wel tegen het gewone tarief in mocht verblijven. Eenmaal binnen een cognacje esspresso genuttigd, met behulp van het aanwezige Nesspresso apparaat. Een werelduitvinding by the way.

Op dinsdag ochtend het ontbijt en het hele hotel was gevuld met mensen in pak, die waarschijnlijk allemaal voor dezelfde supplier day kwamen. Tijdens het ontbijt nam ik een pain du chocolate, een croissant, een yogurt en een eitje. De eitjes waren te vinden naaste een bak met kokend water en toen ik mijn eitje opende snapte ik waarom. Het was de bedoeling ze zelf te koken. Mijn rauwe ei heb ik dus maar op mijn bord laten liggen, waarna ik me richting het casino begaf.
Daar stond de koffie klaar en de gebakjes erbij. Samen met vierhonderd andere enthousiastelingen stond ik daar verzameld in de majestueuze verzamelhal van het een na oudste casino van Frankrijk. Na een uur netwerken, had zich een engelse GM van een logistieke firma zich aan mij gekoppeld en samen gingen we de conferentiezaal binnen waar bij de ingang koptelefoons werden uitgedeeld aan de liefhebbers. Hierop vroeg ik welke taal de voertaal zou zijn. Het meisje antwoordde Engels en Frans. Ik besloot de koptelefoon niet te nemen aangezien ik een van de twee genoemde talen meer dan machtig ben.