Google

Wednesday, March 28, 2007

Romance in Singapore part II

Nadat ik er een dag hard werken op had, stuurde ik een sms-je om de date met de Russische professor te regelen. We besloten om rond een uur of acht in een romantische setting met zijn drieën in de toeristenval van Singapore te gaan eten. Een tafeltje aan het water met een geweldig uitzicht.

Toen we de gerechten aan het uitzoeken waren, gaf Tatiana me de suggestie om als voorgerecht voor de oesters te gaan. In mijn redelijk simplistische mannelijke geest, werd dit als een hele sterke hint opgevat voor het verdere verloop van de avond. De oesters werden gevolgd door een chili crab, verder vergezeld door een heerlijke riesling uit de Elzas. Na het eten maakten we een romantische wandeling langs het kanaal om tenslotte bij de Meridian (het symbool van Singapore) uit te komen, alwaar door de assistente enkele foto's werden genomen. Dit was ook de plek waar ons lichamelijk contact zich uitbreidde van de handen naar andere delen van het lichaam.

Door de binnenstad van Singapore liepen we terug naar het hotel, waar we nog even met zijn drieën "genoten" van de karaokende Chinese meisjes. In het verloop van de avond, werd de assistente steeds meer een blok aan ons been en besloten we ons in mijn hotelkamer terug te trekken. Zij sliep op een kamer met haar assistente en ik had fortuinlijkerwijs een executive suit, met voldoende bewegingsvrijheid.

Aangezien ze de kamer deelden, maar slechts een sleutel hadden, begeleide ik haar na een langdurig prettig samenzijn terug naar haar hotelkamer, alwaar de deur werd geopend door een zeer slaperige assistente.

Na een gezamenlijk ontbijt de volgende ochtend, was het tijd voor het onvermijdelijke afscheid.

Tuesday, March 27, 2007

Romance in Singapore

Lezers, onfortuinlijk is het gegeven dat ik vele avonturen meemaak, geschikt voor deze blog, maar op dit moment heb ik slechts weinig tijd om deze avonturen op de blog te plempen.

Maar hier komt er dan weer een. Enkele weken geleden, vlak voordat ik op wintersport ging, bevond ik me in Singapore voor drie dagen. Toen ik op woensdag avond arriveerde met de avondvlucht vanuit Hong Kong, begaf ik me onmiddelijk naar het hotel. Het was rond een uur of tien en door alle karaoke avonturen in Chin, was ik behoorlijk vermoeid. In mijn kamer zat ik te twijfelen of ik met een pilsje en een boek in bad ging liggen, of dat ik nog even een naar de bar ga om daar een glaasje gouden vocht naar binnen te werken.

Ik besluit voor de laatste optie te gaan en kom in een vage lounge terecht waar een hoop Chinese vrouwen hun zangtalent ten toon spreiden om dan gedurende hun performance gehuld te worden in een lint, wat aangeeft wat de waarde van hun zang is. Dit is toch wel amusant. Terwijl ik me vermaak met dit entertainment hoor ik op de zetel achter me oost europese conversaties. Ik draai me om en zie twee vrouwen van mijn leeftijd die zich ook vermaken in de kroeg. Even later komt een van de vrouwen op me af om me te vragen een foto van hun te maken. Het gesprek komt op gang en ik dring me op een vriendelijke manier aan ze op door te vragen of ze er bezwaar tegen hebben als ik ze vergezel aan hun tafel. Hiertegen hebben ze geen enkel bezwaar en ik maak dan ook gebruik van mijn eigen voorstel.

Het is gezellig en beide vrouwen zijn in het land voor een medisch congres. Tatiana is een russische professor die een lezing komt geven en Lidia is haar onderzoekster. Na nog een drankje of twee besluiten we toch nog maar even de stad in te gaan om wat te swingen en aangezien we vlak bij clark en boat quai zitten is het geen probleem om een geschikte tent te vinden. Tijdens het dansen en drinken in de café's begint de hartstocht te komen en we spreken dan ook af om de volgende dag te starten met een frisse duik in het zwembad alvorens de werkdag te starten. Rond een uur of drie kruipen we in onze eigen bedjes.

Om half zeven loopt de wekker af en heb ik spijt van de zwemdate, maar eenmaal in het zwembad, was het toch wel een goed idee. We spreken dan ook af deze avond elkaar weer te treffen. Ik zal ze bellen als ik klaar ben met werken.

Sunday, March 18, 2007

Op stap met Gerry in Hong Kong

Na heel erg lang geslapen te hebben, stond ik om twaalf uur op. Koffer ingepakt en nog een sashimi ontbijt in het inpandige Japanse restaurant. De acht personeelsleden sprongen allemaal op toen ze een klant aan zagen komen en ondanks dat de verhouding klanten – bedienend personeel 1 – 8 was, was het toch mogelijk dat ik twintig minuten zonder drank zat.

Om een uur stond de chauffeur klaar voor het hotel om me vanuit China terug te brengen naar Hong Kong. Na ingecheckt te zijn in het YMCA, moest ik nog drie uurtjes doden alvorens ik Gerard zou treffen. Een hele aangename manier om tijd te doden is het hebben van een massage, wat ik dan ook had. De kwaliteit van massage’s verschilt nogal en dit was een nogal kwebbelzieke tante, die verder geen verstand van massage had.

Om zes uur nestelde ik me in de bierstube tegenover het hotel van Gerard, in afwachting van zijn belletje. Na hem op zijn hotelkamer opgehaald te hebben, gingen we naar de executive lounge van zijn hotel om al wat versnaperingen en een paar wijntjes weg te werken. Hierna op naar een Japans restaurant, alwaar ik Gerard de vrije hand liet. Toen we wilden bestellen werd er ontkennend gereageerd op mijn verzoek voor een pilsje. Ook de saké en de cocktails werden afgewezen. Omdat we dachten dat dit een grap moest zijn, besloten we een tweede serveerster te polsen en deze wist ons te informeren dat de drankvergunning niet meer aanwezig was. Het resultaat was dat we het verder heerlijke eten wegspoelden met veel te veel thee. Hierdoor werden de toiletbezoeken, die normaliter pas na een aantal liter bier plaatsvinden al heel erg vroeg ingezet.

Na het eten van Kowloon naar Hong Kong Island, alwaar we in een irish pub terecht kwamen, waar een heleboel mensen met een belachelijke groene hoed op gore zwarte bocht, genaamd guiness zaten weg te werken. We deden aan deze trend niet mee en namen gewoon een carlsberg. Het bleek St Patricks day te zijn, wat blijkbaar voor een aantal mensen het excuus is om eens per jaar je gruwelijk te bezatten. Wij hebben dat excuus niet nodig. Hoe verder we in onze kroegentocht afdwaalden van de Irish pub, des te minder groene hoedjes kwamen we tegen.

In de resterende avond, die qua gedrag redelijk in lijn lag met de standaard Eindhoven stap avonden, zagen we nog een aantal vissende pinda’s. Op een gegeven moment werd Gerry door beugelbekkie aangesproken en haar vriendin werd heel subtiel mijn kant op gemanouvreerd, om zo Gerry vrij te spelen. In het algemeen was het heel erg interessant om te zien hoe de kaarten werden geschud in deze kroeg. Het was een groot jachttafereel. Maar om de Wilhelmina sfeer erin te houden, was onze interesse voornamelijk gericht op het nuttigen van vloeibaar goud voor ondergetekende en wat minder blaasbelastende alcoholische versnaperingen voor Gerry

Toen ik in de taxi naar huis zat, wist ik dat ik de dag erna een aantal dode vogeltjes in mijn mond tegen zou komen, ik wist alleen nog niet hoeveel. Het waren er twee!

Tuesday, March 13, 2007

Verzorgende dag

S'ochtends stond de leverancier al in de lobby van het hotel op me te wachten. Van hier uit gingen we naar de Chinese ambassade om een visum te regelen. Nadat dit in progress was, gingen we naar hun hoofdkantoor in Hong Kong om wat administratieve zaken te regelen. Na de lunch was het visum klaar en vertrokken we naar China voor de factory tour en het technische gesprek.

S'avonds waren we klaar, mijn hotelkamer was al geboekt en we werden vergezeld door twee Japanse klanten en hun gehele management team getrakteerd op een geweldig diner in mijn hotel, rijkelijk voorzien van bier en cognac. Het feit dat de Chinesen adjes deden met hun cognac, nam toch wel iets van de charme van de cognac af, maar swa.

Na het eten even de spullen in mijn kamer achtergelaten en op naar de karaoke. Toen ik hier zat werd er een rij van gezelschapsmeisjes opgesteld en ik moest een keuze maken. Omdat ik het hier niet helemaal mee eens was, wilde ik geen keuze maken. Dit werd opgevat alsof ik ze niet aantrekkelijk genoeg vond, en er werd een nieuwe rij tevoorschijn getoverd. Om niet nog meer rijen te zien te krijgen, besloot ik een keuze te maken en de rest van de avond had ik meisje naast me zitten, dat mijn bier inschonk, dat lachte als ik iets zei en die klapte als ik gezongen had.

Op een gegeven moment kreeg de vrouwelijke rij-manager me ook in de gaten en begon ze nogal insinuerende conversaties te voeren. Toen de avond afgelopen was, kreeg ik de keuze om mijn klap en bierinschenk maatje mee naar mijn kamer te nemen.

Monday, March 12, 2007

Strategy day

Op de eerste dag van mijn Azië reis, arriveerde ik redelijk op tijd in Hong Kong en na een zware dag van reizen is het altijd prettig om een ontspannende massage op te zoeken.

Echter de zoektocht naar een massagesalon in Hong Kong waar men geen extra diensten wil verlenen is niet al te makkelijk. Bij de meeste begint het met een massage die al spoedig een bepaalde richting op gaat. Maar uiteindelijk dan toch een gevonden die het zonder sex kon doen.

Na de massage terug naar het hotel om nog even een pilsje in de bar te drinken, waar een heleboel mensen aanwezig waren. Er was ook een clubje van 2 mannen en drie vrouwen, waarvan een vrouw behoorlijk aantrekkelijk was. Met dit clubje kwam ik al gauw in aanspraak. Het jammerlijke alleen was dat de andere mensen meer interesse in me hadden dan de rest en al gauw werd ik uitgenodigd voor een dom dobbel / drinkspelletje. Ik besloot me niet aan tactiek te wagen en het lot te doen besluiten wie er moest drinken. Na een aantal rondjes lag de eerste Chinees al onder de tafel en waren er nog maar drie personen die tussen mij en de aantrekkelijke vrouw in stonden.

Wederom een aantal rondjes verder vielen er weer twee personen af. Vanaf dat moment zat ik alleen nog met beauty en de beast om tafel. Nadat de beast ook van de kruk af gleed, heb ik nog een hele gezellige avond gehad met de beauty, waarbij ik het dranktempo behoorlijk omlaag schroefde omdat ik wel wilde dat we dit bewust mee zouden maken.

De volgende dag beloofde ik haar weer te zien, maar doordat ik door een leverancier China mainland in werd genomen, is dit er niet meer van gekomen.

Friday, March 02, 2007

Kritiek

Op weg naar het vliegveld van Wenen voor het vertrek van deze reis, kreeg ik van een van mijn vaste lezers nogal kritiek over de inhoud van mijn blog de laatste tijd. Er was te weinig romantiek, liefde en sex, oftewel de boeketreeksfactor ontbrak nogal. Hij (ja het was een hij) zag alleen maar wat feiten weergegeven van mijn dagelijks leven, maar er scheen maar niets wezenlijks te gebeuren. Hierop beloofde ik hem om in ieder geval gedurende mijn Azië reis of het opvolgende ski gebeuren mijn best te doen om bovenstaande kengegevens te beleven, zodat zijn leesplezier in mijn blog weer zou toenemen. En dit heb ik inmiddels al vol verve gedaan

Om mijn plezier in cliffhangers ten toon te spreiden, zal ik de afgelopen week in wat kengetallen weergeven, die ik na mijn vakantie gedetailleerd zal uitwerken:

  • Maandag, Hong Kong, de strategische dag, drie chinesen onder tafel gedronken om de competitie voor de enige aantrekkelijke vrouw van het etablissement uit te schakelen;
  • Dinsdag, Dong Guan, de verzorgende dag, door een leverancier getrakeerd op een orgie van goed voedsel, bier cognac en een afsluitende karaoke;
  • Woensdag, Singapore, avondje dansen met een Russische professor en haar trainee;
  • Donderdag, Singapore, ochtend zwemsessie en romantische avond op clark quai;

Om er geen gehaast pruts boeketreeksje van te maken worden bovenstaande feiten later in zwaar detail uitgewerkt