Rond de wereld in vijf dagen

Omdat ik alle af te leggen bezoekjes nog net voor de wintersport wilde persen, heb ik een zeer interessant reisschema voor mezelf samengesteld, waarin ik vanaf zondag de volgende steden aandoe: Wenen - Peking - Hong Kong - Guan Dong - Hong Kong - Singapore - Frankfurt - Wenen.
Als ik dan in Wenen aankom is het de parkeerplaats oversteken en direct gaan slapen om dan op zaterdagochtend rustig richting Gerlos te rijden, nog wat inkopen te doen onderweg en dan op een terrasje wachten totdat Coons, De slechte invloed en de piloot verschijnen. Vooral dit laatste element van de trip is het deel waarop ik me met name verheug

Computerverslaving

Ik dacht dat me dit niet meer kon gebeuren, maar kennelijk toch. Toen ik zaterdag in Kekcskemét een deur ging kopen heb ik natuurlijk ook nog wat algemene inkopen gedaan. In een gigantisch mooi winkelcentrum, kwam ik ook een computerspelletjes zaak tegen en besloot voor de zaterdagavond een spelletje aan te schaffen.

Ik zag daar het spel Europa Universalis II, wat me een beetje aan een combinatie van Civilization en Settlers deed denken, maar dan in een lichtelijk gewijzigd jasje.

Toen ik na het gesleep met de deur thuis klaar was, besloot ik het eten (stoofvlees pot, oftewel Pörkölt) aan te zetten en terwijl dit pruttelde kon ik dan even het spelletje uitproberen. Het resultaat was dat ik rond een uur of acht aan het eten sloeg, terwijl het toch echt al twee uur eerder gaar was. Dat ik uiteindelijk om drie uur s'nachts naar bed ging en om tien uur s'ochtends alweer achter de computer zat. Om vijf uur wist ik me er vandaan te slepen en de wasjes te doen, de afwas en het eten voor de zondag te verzorgen. Ik durf de computer even niet meer aan te raken.

De herinnering aan de slapeloze civilization nachten in 10SC werd opeens weer heel erg levendig

Bedelaar

Wie goed doet, goed ontmoet of zoiets.

Afgelopen zaterdag was ik een deur aan het kopen voor het gastenhuisje. Hiervoor was ik naar de Baumax in Kecskemét gereden. Eenmaal met mijn wagentje op weg naar mijn auto begon ik me enigszins zorgen te maken hoe ik dit gevaarte in de auto zou krijgen.

Onderweg naar de auto kwam ik een doofstom persoon tegen die me een kaartje en een beestje wilde geven en in ruil daarvan geld wilde ontvangen. Normaal geef ik alleen bedelaars geld die iets toevoegen aan mijn levensgeluk, bevoorbeeld door mooie muziek te spelen. Maar op de een of andere manier was ik in een goede bui en gaf hem tweehonderd Huf met de mededeling dat hij zijn beestje mocht houden.

Toen ik even later bij mijn auto de voorbereidingen was aan het treffen om de deur erin te manouvreren (stoelen neerklappen etc), kwam hij naar me toe met de vraag of ik hulp nodig had. Samen wisten we de deur in de auto te krijgen en als toegift mocht hij van mij ook het wagentje nog terugzetten, wat een extra honderd Huf voor hem opleverde.

De weg terug van ruim een half uur heb ik met mijn neus op het stuur doorgebracht omdat er anders een deur op mijn nek lag. Met licht lichamelijk discomfort heb ik daarna thuis de deur uitgeladen

Tégla

Woensdag avond was ik op bezoek bij mijn aannemer om hem een nieuw pakketje geld te overhandigen om bouwmaterialen aan te schaffen. Hij was op het internet aan het speuren om de bakstenen te vinden waarmee hij mijn muren wilde opmetselen.

Deze muur gaat dus opgemetseld worden uit stenen van het begin van de vorige eeuw, waarbij er een aantal voorzien zijn van een logo, variërend van het schild van Hongarije tot een originele hamer en sikkel uit de wat minder florisante geschiedenis. Het is leuk te zien dat deze aannemer zo enthousiast is om het huis op te bouwen naar oud Hongaars model.

Verzekering

Deze week kwam er een brief binnen bij mijn bedrijf van de hongaarse verzekeringsmaatschappij. Het betrof een voorval reeds lange tijd gelden gemeld, dat een bewoner van Sarbogard een niet zichtbaar krasje had veroorzaakt op mijn toenmalige auto.

Inmiddels is me een bedrag van 110.000 Huf toegewezen om dit feit te repareren. Het fijne is alleen dat deze auto zich reeds op de schroothoop bevind, omdat ik geprobeerd heb de berm te ontbossen met deze voiture.

De snack is nu alleen dat dit geld alleen overgemaakt kan worden naar een Hongaarse rekening, of dat het persoonlijk opgehaald moet worden gedurende werktijden op het kantoor in Budapest. Dit wordt weer een fijn gevecht tegen de Hongaarse bureaucratie.

Water en riool zijn klaar

In het gasthuisje, zijn de aansluitpunten van het water en de riool compleet gereed. Zie Mories Ház voor de nieuwe foto's

Plastic onderzetter

Ik keek vandaag op mijn postbank online en zag dat de borg van het huisje in de Ardennen gedeeltelijk was teruggestort. Er stond namelijk in de mededelingen: - € 10,- vanwege vergietdeksel.

Wat was er gebeurt? In een huis met overwegend scheikundig geschoolde mensen (slechts Sparkie en Coons hebben een andere vooropleiding), was een van de twee niet chemisch geschoolde mensen zijn specialisme, zijnde Chili Con Carne aan het voorbereiden om een glorieuze geurveldtocht in de Ardennen te veroorzaken. Toen het hemelse maal was bereid, zocht hij iets wat als onderzetter kon fungeren. Hierbij dacht deze niet nader te noemen persoon niet na over het eventuele smeltpunt van diverse materialen. Hij besloot de vergietdeksel hiervoor te gebruiken.

In no time rook het huis naar gesmolten kunststof. Dit was niet de geursensatie die de chili ten doel had. Op dat moment sprongen een aantal man op om te beoordelen of de vergietdeksel nog te redden was. Wonder boven wonder was hij nog in een stuk van de onderzijde van de pan te plukken, de structuur was echter weg en hij was volledig vlak.

Kennelijk is het de eigenaren van het huisje ook opgevallen, wat als resultante een gereduceerde borg had

Who the fuck is ....

Dit weekend had ik op vrijdag echt helemaal niets te doen en ik besloot eens naar "Dancing on Ice" te kijken. Ik weet dat ik me kwetsbaar opstel door dit wereldkundig te maken, maar dit moet me toch van het hart.

Wat me opviel was dat er een keur van B, C en D artiesten acte de presence gaven. Er was echter een persoon die op geen enkele manier een lichtje bij me deed branden. Who the fuck is Jan Postulaat ?? Ik zag daar een hark, over het ijs zwieren in de stijl van een houten plank. Zoals ik begrepen had, zijn er al enkele ronden achter de rug en ik was dan ook verbaasd dat iemand met de elegantie van een Olifant nog steeds in het programma zat. Na alle paren gezien te hebben moest ik toch de conclusie trekken dat deze nobody er negatief met kop en schouders boven uit stak. De vraag was dus alleen nog wie zou de tweede afvaller worden?

Echter na de stemronde van het Nederlandse publiek werd deze nitwit in de competitie gehouden. Kijkend naar zijn schaatskwaliteiten was dit niet de eerste keer dat dit gebeurde. Het resultaat was dat twee van de beste koppels in de skate off stonden. Dit gebeurde zonder enige noemenswaardige vorm van protest. Het belachelijke stemgedrag werd zonder enig vraagteken gewoon geaccepteerd.

Mijn vraag aan jullie is; wie is Jan P en wat heeft hij gedaan om zo idolaat door het Nederlandse publiek te worden ondersteund.

Als ik dan toch vragen aan het stellen ben, wie is de irritantie Marc Marie Huijbrechts, die alle enigszins interessante interviews met zijn aan een IQ van 10 grenzende intellegente vragen interumpeert en ondermijnd. Wat heeft deze vent gedaan om zijn sporen te verdiende en de Nederlandse publieke TV zo te verzieken?

Even een positieve noot tot slot. Op Mories House zijn er weer nieuwe foto's gepubliceerd.

Sneeuwstorm in Mechelen

Normaliter zijn de winters behoorlijk koud en fiers in Hongarije. Gisteren toen om 3 uur s'ochtends mijn wekker afliep en ik me met moeite uit mijn bed kon hijsen was het zowaar 7 graden celcius. Vorig jaar rond deze tijd kan ik me nog temperaturen van -23 herinneren.

Met de auto op weg om Kati op te halen en om twintig over zes vertrok het vliegtuig naar Brussel. Aldaar moesten we eerst drie rondjes over de luchthaven cirkelen voordat we mochten landen. Dit zorgde voor enige stress bij enkele van de medereizigers. Eenmaal op de luchthaven vernamen we dat deze inmiddels was gesloten vanwege de zware sneeuwval. Een van onze gesprekspartners die in Frankfurt zat te wachten tot zijn vlucht werd vrijgegeven had hier onder andere last van.

Toen we bij de taxichauffeur instapten zagen we een sjagreinige taxichauffeur die het vertikte om Nederlands te spreken. Toen ik hem vriendelijk informeerde dat we naar Conti Mechelen wilden zei hij dat hij geen namen van bedrijven wilde horen, maar straatnamen. Nadat we deze meldden antwoordde hij of we soms verwachten of hij een levend gps systeem was, hij kon toch niet alle straatnamen weten! De toon was gezet en de rit was gezellig. Toen Kati ook nog de opmerking maakte "what a nice weather huh?", kwam de stoom helemaal uit zijn oren.

Toen we eindelijk na aansluiten in de file rond Brussel de plek van bestemming bereikten, wist hij nog net te voorkomen dat hij van de weg af zou glijden in het industriegebied. Al met al een en al knusse gezelligheid.

Speurtocht in Tsjechië

Op maandag moest ik in Kladno in de buurt van Praag zijn om daar een meeting met een nieuwe klant bij te wonen. Aangezien de meeting om 10 uur begon en het ruim 600 km rijden is, besloot ik om op zondag al met de auto te vertrekken, om zodoende een relaxte heenreis te hebben.

Het doel is om ergens in de buurt van Praag een motel langs de snelweg te vinden en zodoende op maandag ochtend op een christelijke tijd te kunnen opstaan. Vanaf Brno begin ik dan ook al de berm af te speuren op zoek naar een beschaafd hotel of motel. Ergens halverwege zie ik een bordje met een bedje erop en ik besluit de afrit te nemen. Echter hier kom ik terecht bij een combinatie van een motel met een night club. De ongure types die hier rondhangen boezemen me geen vertrouwen in. Een nachtje met ranzige betaalde sexs besluit ik daarmee ook aan me voorbij te laten gaan en ik kar rustig door richting Praag.

Op vijftig kilometer van Praag heb ik buiten dit sexspaleis geen enkele andere zaak getroffen en ik besluit op goed geluk de snelweg te verlaten om het in de omliggende dorpjes te proberen. Hier zie ik dan ook een bordje hotel 5 km. En ik besluit de hoofdweg te volgen. Op een gegeven moment gaat de hoofdweg echter jammergenoeg over in bijweggetjes die over beboste berghellingen leiden. Alle kleine klote dorpjes waar ik doorheen raas hebben niets in hun stratenbeeld wat ook maar in de verste verte op een hotel lijkt. Omdat ik op een kaart rij die heel Europa weergeeft zijn de meeste van deze dorpjes niet terug te vinden, waardoor ik kan zeggen dat ik verdwaald ben.

Op mijn richtingsgevoel besluit ik de snelweg terug te gaan zoeken en indien nodig in hartje Praag een hotel te zoeken. Na een interessante race tocht door de bergen vind ik uiteindelijk de snelweg terug, alwaar ik vlak voor Praag dan eindelijk een beschaafd hoteletje weet te vinden

Klote overgang

De overgang naar een nieuwere versie van Blogger heeft ervoor gezorgd dat alle kleurijke details die ik met veel moeite had toegevoegd, zijn verdwenen.

Kijken of ik dit weekend hier weer iets van goed kan maken

De wandeling van een aantal grote jongens

Tijdens het 10SC weekend is het standaard dat er bier wordt gerdronken, chili wordt gegeten, gezelschapsspelletjes worden gespeeld, gevoetbald wordt en dat er wordt gewandeld. Omdat Coons met een beetje googelen een fantastisch voetbalveldje in de buurt had gevonden, wat op drie kilometertjes wandelen lag, besloten we de twee activiteiten te combineren.

Roy en ik gingen naar de beheerder om te vragen hoe we het veldje konden vinden. Toen hij zei, na het parkeren van de auto, is het nog tweehonderd meter lopen zeiden we dat we het hele stuk zouden lopen. Aangezien het merendeel van het gezelschap rond de honderd kilo verkeerd, had hij dit natuurlijk niet verwacht. Al met al bereikten we na een half uurtje steile bergen afwandelend het veldje en hadden we ruim een uur voetbalplezier, met enkele acties om de bal weer uit het beekje te halen. Omdat het continu lichtjes regende gingen we even naar een lokale kroeg om op te warmen met een Chouf / icetea / warme chocomel. Hier zagen we een aantal Gouverneur mensen zich op een gelijkwijze manier gedragen.

Na het kroegbezoek wandelden we terug en onze kuiten voelden al snel dat de hellingen toch wel erg steil waren. Na een rampzalige dodenmars van om en nabij een uur, wisten we dan toch halfdood ons huisje te bereiken. Het was een duidelijk feit dat onze tere lichamen niet meer gewend zijn aan dit soort van buitenaardse inspanningen.