Aachen, Vaals en Gemmenich

Op woensdag gingen we er een internationale dag van maken. Na een ontbijt zonder mams. Ze was al op haar werk, gingen we eerst naar Stein om afscheid te nemen van mams op haar werk. Hierna reden we verder in onze cabrio richting Aken. Onderweg in Berg aan de Maas maakte Gabi nog een filmpje van de voortuintjes omdat ze enorm onder de indruk was van de manier waarop de Nederlanders hun voortuintjes verzorgden.


In Aken bezochten we het stadhuis en dwaalden we lukraak rond in de pittereske binnenstad tijdens deze vakantie en bezochten vele curiositeiten. Het zou ridicuul zijn om het woord zotteklap in dit verhaal te bewerken, want dit door een clowneske onverlaat verzonnen woord past in het geheel niet in de verhaallijn.


Toen we eenmaal Aken gezien hadden en wederom een aantal kado's voor het thuisfront hadden gekocht, gingen we verder naar Vaals om het drielandenpunt te bezoeken. Hier maakten we wederom een hoop foto's en we besloten vanuit hier het Belgische Gemmenich in te rijden, zodat ze in ieder geval thuis kon zeggen dat ze in een dag drie landen had bezocht. Ook in de Belgische grensstreek was de omgeving gewelfd en prachtig en via een bezoekje aan Thorn, sloten we deze dag of met een etentje in de "Javaanse jongens" in Eindhoven.

Dit was haar eerste ervaring met de Indonesische keuken en dit beviel uitstekend aangezien ze een liefhebber van het wat pittigere voedsel is.

Kids

Even een onderbreking van mijn reisverslag in den Nederlande en daarmee een verslag voor kinderminnend Nederland.


Zoals allen inmiddels wel weten heeft Gabi twee kids uit haar vorig huwelijk. Totdat ik Nederland bezocht had ik deze twee kids slechts eenmaal vluchtig ontmoet, maar een weekje na het Nederland bezoek was het zover, ze zouden een weekje in Dunaföldvár gaan doorbrengen met de buitenlandse vriend van hun moeder. Ik was hierover lichtelijk nerveus, omdat het een vreemd idee was om een week lang twee kids in huis te hebben, met wie ik niet eens de taal gemeenschappelijk had. Het enige gemeenschappelijke was dat we hun moeder allemaal leuk vonden.


Op dinsdag avond na het werk, pikte ik eerst Gabi op in haar kleine flatje in SFvar. Vanwege het formaat en vanwege het feit dat ze dit deelt met een roomie, konden ze hier geen tijd met de kids doorbrengen. Daardoor is het zeldzaam dat ze quality time met de kids kan doorbrengen zonder geconfronteerd te worden met haar ex. We arriveerden bij de woning en belden aan. Haar ex deed open en het was de eerste keer dat we mekaar zagen. Neutraal geveinsd vriendelijk liet hij ons binnen. Hij nam me even apart om tot de ontdekking te komen dat ik een zeer verantwoordelijke man ben aan wie hij de kids wel zou kunnen toevertrouwen. De kids gaf ik een onwennig handje en na wat laatste voorbereidingen stapten we in de auto voor de 50 minuten rit naar DFvar.


Tijdens de rit bleek dat de kinderen de engelse taal behoorlijk konden verstaan en het ijs werd dan ook redelijk gebroken. Eenmaal thuis gaf ik ze de keus gasthuis of hoofdhuis en ze wilden op dezelfde kamer als Gabi en ik slapen, maar ze stonden ons wel toe om samen in een bed te slapen. Dus installeerde ik aan beids kanten een bed en vervolgens gingen we dineren in het kasteel.


De dag erna werd doorgebracht met vissen in de morgen en toen ik vroeg thuiskwam van het werk, werd er gezwommen in het zwembad. S'avonds bereidde ik samen met de kids op de ketel op het open vuur in de tuin een echte Hongaarse vissoep van de vis die ze s'ochtends hadden gevangen. De volgende dag stond ook in het teken van vissen en zwemmen en de laatste dag werd met name besteed aan het bezoek van een attractiepark in Budapest.





Al met al was het hen goed bevalllen en alhoewel enigszins vermoeiend kon ik er de charmes ook wel van inzien.


Deze zondag was het weer zover. Op zaterdag belde Gabi de kids en ze wilden weer op bezoek komen voordat ik voor het bachenaal in Amerika zou vertrekken. Dus op zondag avond haalde we ze op. We maakten dezelfde set up in de slaapkamer. Gisteren had ik een business diner en toen ik om half twaalf thuiskwam, lagen ze gedrieen in het grote bed naar een film op TV te kijken. Ze hadden inmiddels mijn computerspelletjes ontdekt en daardoor was ik een grote held geworden.


Het bevalt ze uitstekend en ze hebben Gabi al gevraagd wanneer ze werk in DFvar gaat zoeken zodat we kunnen gaan samenwonen en ze vroegen al of we gaan trouwen. Al met al is de situatie door hun volledig geaccepteerd en genieten ze in ieder geval ook van de mogelijkheid om quality time met hun mams door te brengen in een kalme en plezante omgeving. Het feit dat de Donau en het zwembad op kruipafstand zijn helpt hier natuurlijk ook aan mee.

Grotten

Op dinsdag zagen we tijdens het ontbijt dat het wederom regende. Ons geplande dagje Maastricht kwam hiermee enigszins in gevaar. Om de regen te slim af te zijn, besloten we eerst naar de fluweelgrot in Valkenburg te gaan, om zodoende op een leuke manier de tijd door te komen totdat de zon ging schijnen.



We hadden een leuke gids en ik kon continue online vertalen. De tour was leuk en de grot was best wel interessant en onderhoudend. Toen we na een tocht van een klein uur buiten kwamen, scheen de zon. We liepen nog even door de kasteelruines, alvorens we ons naar Maastricht begaven.


Jammergenoeg waren de weergoden ons niet gunstig gezind en regende het weer. Maar ondanks dat wisten we alle grote attracties te bezoeken. Ook de Sint Servaas werd een langdurig bezoek gegund. In de Jamin werd er een snoepzak voor de kids gekocht en helaas werden ook de V&D en de Bijenkorf ontdekt.

Wederom thuis, had mams de thuisgrill voorbereidt voor een gezellig diner. Dit concept was Gabi volkomen onbekend. En enigszins onwenning begon ze mee te doen aan dit concept van zelf koken. Maar toen ze de smaak eenmaal te pakken had, vond ze het toch wel erg geweldig

Stukje varen

Op maandag werden we rond elven bij broederlief verwacht, maar doordat we lekker hadden uitgeslapen en te laat waren vertrokken arriveerden we hier te laat. Na een rondleiding door het huis en een lunch, gingen we op weg naar Mams om haar op te halen en samen naar de haven te rijden.

Eenmaal gearriveerd in de haven stonden Jos en Tilly op ons te wachten. Terwijl Jos met Peter de auto op het eindpunt afzetten, deden wij de boot al een beetje verkennen. Het was een klein jacht met al enkele riviermijlen op de teller. Na aankomst van Peter en Jos, was het tijd voor vertrek. Jammergenoeg was het weer niet al te best en regende het de helft van de tijd. In de spaarzame droge momenten gingen we naar buiten om van de zonnestralen te genieten. Door het Limburgse landschap voeren we de maas af in Noordelijke richting, met als startpunt Maasbracht.

Halverwege werden de toostjes gesmeerd en werd de fles wijn op tafel gezet. Ondanks het druilerige weer gaf dit toch wel een brok gezelligheid. Nadat we wat sluizen waren gepasseerd, kwamen we aan op de bestemming, alwaar we in een net restaurant nog een uitstekende maaltijd naar binnen werkten en daarna was het op naar huis, waar een nieuwe ontmoeting Gabi te wachten stond.

Kinder / vrienden festijn

Op zondag had Miranda een dagje georganiseerd om in een klap alle vrienden en hun kids te zien. Ondanks het feit dat een enkeling verhinderd was, was de opkomst behoorlijk groot.

Ter voorbereiding bleven we tot een uur of tien in bed liggen en daarna werden de sandwiches gesmeerd en het huis werd lichtelijk voorbereid op de komst van de vele kids. Om drie uur kwamen de eerste gasten binnendruppelen en binnen no time was het huis gevuld met volwassenen en kids. Jammergenoeg zat de organisator met een zieke Lisa thuis

In het begin zaten de kinderkes een beetje schuchter en verlegen om zich heen te kijken maar toen Bono en Syd eenmaal binnen waren, was die ban nogal snel gebroken. Het werd drukker en drukker en daarmee ook tijd om het huis te verlaten en ruimere gelegenheden. Een van de grote kinderen konden we daarmee ook tevreden stellen aangezien er geen bier aanwezig was in casa Brugmanstraat.

In het Philips park, werd het standaard rollen patroon een beetje bevestigd, toen de meeste mannen neerstreken op het terras, terwijl de vrouwen zich bezighielden met de kinders. Twee van mijn vaste stapmaatjes probeerden me nog angst in te boezemen door aan te geven welk een fonkelingen er te vinden waren in de ogen van Gabi toen ze met de kinders aan de gang waren. Maar ik ben hier totaal ongevoelig voor.