Wijnboer

Op vrijdag arriveerde ik na een lange tocht thuis in het warme huis aan de Brugmanstraat. Aldaar laadde ik de goederen uit mijn kocsi (auto). Het merendeel van mijn bagage bestond uit typische Hongaarse alcoholische versnaperingen die ik opverzoek van ankele familieleden legaal over de grens heen had gesmokkeld. Toen ik zag dat de buren thuis waren, besloot ik hen te verrassen met een kerstcadeautje. Ik koos een fles uit de voorraad die thuis op de grond stond en gewapend met dit cadeau belde ik aan.

Een verraste Aster opende de deur en nodigde me naar binnen. Ze hadden al bezoek, haarouders waren met kersverse nieuwe hond uit het verre Frankrijk afgereisd. De hond was degene van het bezoek die me het meest enthousiast begroette en bij wijze van welkom begon hij dan ook direct aan mijn kruis snuffelen. Na de overhandiging van de fles Vilmos, brak het gesprek los en begon haar vader als een volleerde connaisseur aan het glas te snuffelen. Via via kwamen we op het beroep van de ouders terecht en het bleek dat deze twee jaar geleden een wijngaard in Frankrijk hadden gekocht en nu dus als beroep wijnboer waren. Al snel bleek ook mijn enthousiasme voor wijn en de vader vroeg wat mijn favoriete wijnstreek was. Toen ik melde dat dit de Haut-Medoc of de Saint Emmilion was, kwam er een kleine twinkeling in zijn ogen. Hij vroeg vervolgens welke Haut Medoc's ik in mijn wijnkelder had. Nadat ik de Chatour meldde gaf hij aan dat hun perceel hier nagenoeg aan grensde.

Toch maar te vriend gaan houden en een wijnreisje Haut Medaoc gaan inplannen.

Houtreservoir en nieuwe biologisch website

Onderstaand een foto van het meest waardevolle bouwwerk wat er op dit moment op mijn grongebied staat. Het is een houtopslag constructie, om mijn levensreddende energiebron droog en stookbaar te houden.


Op deze site staat nu trouwens ook een nieu we link, waarin broederlief beschrijft hoe hij op een biologische manier de opbrengsten van zijn tuin verwerkt tot heerlijke consumables; Simpelvelds fruit

Gasthuis

Op de site Mories house, heb ik nu de eerste foto's geplubiceerd van het afbreken en wederom in betere staat opbouwen van mijn gastenverblijf. In guesthouse (the breakdown) is te zien wat ik zag, toen ik drie dagen nadat ik tot overeenstemming was gekomen met de aannemer, thuis kwam. Een behoorlijke shock. In guesthouse (the built up I) valt te zien wat de huidige staat is. Jammergeneog zijn de foto's een beetje donker, maar dat komt omdat ze genomen zijn, voordat ik de monsterrit naar Nederland ondernam afgelopen vrijdag. Het zonnetje begon toen pas net naar de horizon te klimmen.

Kerstfeest foto

Kerstborrel

Afgelopen vrijdag was het zover we hadden de kerstborrel van het werk. Aangezien het een officieuze borrel was, georganiseerd door enkele medewerkers en niet vanuit het bedrijf, bepaalde de organisatoren wie er uitgenodigd waren voor de borrel. Het bleek dat het kantoorpersoneel en de helft van het management was uitgenodigd.

Het feest zou plaatsvinden in een medieval restaurant (hier ben ik al eens met onze chinese Belg geweest). In totaal dertig man verzamelden zich en we werden rijkelijk voorzien van goed eten, veel vlees en bier. Ieder uur kwam er een intermezzo van een buikdanseres die een leuk showtje weggaf. Het was supergezellig en vervolgens ging de helft van het gezelschap naar de "Dodge Bar". Hier draaiden ze in den beginne een continue stroom van Latin muziek, waarop veel gedanst werd. Nadat mijn eerste dans had uitgevoerd, had ik aan vrouwelijke aandacht geen gebrek meer, aangezien ik een van de weinige mannelijke aanwezigen was die zich enigszins lieten gaan.

Een van de vrouwelijke collega's die ik qua gedrag als vrijgezel inschatte begon erg enthousiast te worden over mijn gezelschap en dit liet ik dan ook zonder al te veel problemen toe. Totdat er een man in beeld kwam die zich haar toe eigende. Dit bleek haar vriend te zijn. Deze was niet al te blij met de aandacht die ze aan andere mannelijke mensen gaf en vanaf dat moment weidde hij zich aan de quest om haar uit de etablissement weg te krijgen. Jammer genoeg slaagde hij hier nog in ook.

Maar goed het eind van de avond was nog niet in zicht. Het eindresultaat was dat ik rond elf uur werd gewekt door de telefoon van mijn hotel met de mededeling dat de uitchecktijd toch echt elf uur was.

Na drie espresso's voelde ik me fit genoeg om de tocht naar Budapest te ondernemen voor een niet geslaagde kerstcadeau quest.

Pakjesavond met Hania

Daar is hij dan het veel aangevraagde en langverwachte verhaal van de pakjesavond met Hania.
Ik ben een beetje bang dat dit verhaal een beetje een deceptie zal worden voor de verschillende lezers die het hebben aangevraagd.

Het verhaal is dat ik op zaterdag voor pakjesavond te horen kreeg dat ik op woensdag in Brugge moest zijn. Hiervoor boekte ik op maandag de vlucht van dinsdag naar Eindhoven om dan weer op donderdag terug te vliegen. Dus op maandagavond verraste ik Hania met het nieuws dat ik weer naar huis zou komen.

Toen ik op Airport Eindhoven mijn huurauto opgehaald had, ben ik nog even naar het werk gereden en vervolgens naar de AH om een chocoladeletter te scoren. Op pakjes avond is het blijkbaar niet meer de beste tijd om deze quest te ondernemen en dus waren alleen nog maar de kneuzenletters aanwezig, zoals de J en de G. Met een hoop fantasie toch nog een verhaal kunnen verzinnen waarom de G een goede keuze zou zijn. Nog even een gedichtje in elkaar gedraaid en het pakje op de kamertafel neergelegd in afwachting van mijn lieftallige huisgenote.

Om negen kwam ze thuis nadat ze zojuist een pakjesavond had gehouden met het dochtertje van een van de vrienden. Hierna overhandigde ik haar het pakje en keuvelden we nog gezellig wat alvorens ze zich richting slaapkamer begaf en ging slapen.

Aix les Bains II

Toen ik eenmaal plaats had genomen in de conferentieruimte, begon de eerste speach in het Engels, maar deze gaf alleen de structuur van de dag aan en vanaf dan was er een continue stroom van woordvloeden van ongeveer drie uur in het Frans, spijt dat ik de koptelefoon niet had aangenomen en hersenkrakend om de herinnering aan het Frans op te halen was het resultaat.

Na deze drie uur ellende was de verlossing daar en werden we op een Kirs Royal getracteerd met hapjes als kaviaar en oesters, in afwachting van het diner. Een uurthe later werden we eetzaal binnen gehaald, alwaar een glas aperetief klaarstond, bijgestaan door een foie gras. Na dit werelds voorgerecht, kwam de duif met een heerlijk glas rode wijn klaar. Het toetje was ook uitstekend en het resultaat was dat tijdens de middagsessie iedereen een beetje zat te masten in de conferentiezaal.

Aan het einde van de meeting werd er onder het genot van menig wijntje nog genetwerkt en maakte ik een afspraak met wat mensen om later die avond elkaar in het casino te treffen. Na een bezoekje aan de kapper, waar ik steeds meer grijze haren zag neerdalen en een kleine maaltijd, begaf ik me naar het casino. In afwachting van mijn engels gezelschap, ruilde ik alvast 50 euro in in chips en begaf me naar de roulettetafel, waar ik volgens het Mories systeem speelde. Het resultaat hiervan was dat ik binnen tien minuten nog maar 10 euro over had, waarna het geluk draaide en mijn gekozen nummer viel. Vanaf dat moment groeide mijn worst aan chips en begon ik me steeds meer James Bond te voelen.

Vanaf het moment dat de engelsen arriveerden besloot ik het viervoudige van mijn inzet te cashen en de rest met veel risico te vergroten. Uiteindelijk resulteerde dit erin dat de rest to nul gereduceerd werd. Van mijn winst nog wat pilsjes voor de Engelse klanten gekocht en met een goed gevoel naar bed.

Aix les Bains 1

Na een dagje werken, met eerst een japanse electronica producent op bezoek gehad te hebben, met een delegatie van zeven man, had ik aansluitend een telecom meeting met onze grote gloeilampen fabrikant vrienden. Onmiddelijk daarna moest ik wederom het maximale uit mijn auto halen om tijdig op het vliegveld te arriveren.

Met enige vertraging vertrok het vliegtuig naar Geneve. Zoals altijd had ik de huurauto en de hotelovernachting pas op het laatste moment geregeld om op die manier weer eens wat spanning op te bouwen. Maar het geluk was wonderbaarlijk groot, er was een auto en een hotelkamer voorhanden.

Toen ik om tien uur in Geneve landde, haalde ik mijn Renault Mecane op. Deze had geen sleutel, maar een kaart om de auto te starten. En aangezien je de kaart niet kan omdraaien moet je op een knop ?! drukken om de auto te starten. Dit was een behoorlijke afknapper, omdat ik wat auto’s betreft toch een beetje nostalgisch ben. Er hoort gewoon een sleutel in! Omdat ik een beetje op tijd mijn borrel voor het slapen wilde nuttigen, reed ik met een voortvarende snelheid richting Aix les Bains. Ondertussen werd ik natuurlijk geflitst en ik ben dan ook benieuwd hoe deze bon ooit bij mij terecht gaat komen. In Frankrijk in een Zwitserse auto, met een Nederlands rijbewijs en een Hongaars adres. We zullen zien.

Eenmaal aangekomen in mijn vier sterren hotel, bleek dat ze enkel nog maar een business class kamer over hadden, waar ik dan wel tegen het gewone tarief in mocht verblijven. Eenmaal binnen een cognacje esspresso genuttigd, met behulp van het aanwezige Nesspresso apparaat. Een werelduitvinding by the way.

Op dinsdag ochtend het ontbijt en het hele hotel was gevuld met mensen in pak, die waarschijnlijk allemaal voor dezelfde supplier day kwamen. Tijdens het ontbijt nam ik een pain du chocolate, een croissant, een yogurt en een eitje. De eitjes waren te vinden naaste een bak met kokend water en toen ik mijn eitje opende snapte ik waarom. Het was de bedoeling ze zelf te koken. Mijn rauwe ei heb ik dus maar op mijn bord laten liggen, waarna ik me richting het casino begaf.
Daar stond de koffie klaar en de gebakjes erbij. Samen met vierhonderd andere enthousiastelingen stond ik daar verzameld in de majestueuze verzamelhal van het een na oudste casino van Frankrijk. Na een uur netwerken, had zich een engelse GM van een logistieke firma zich aan mij gekoppeld en samen gingen we de conferentiezaal binnen waar bij de ingang koptelefoons werden uitgedeeld aan de liefhebbers. Hierop vroeg ik welke taal de voertaal zou zijn. Het meisje antwoordde Engels en Frans. Ik besloot de koptelefoon niet te nemen aangezien ik een van de twee genoemde talen meer dan machtig ben.

Drukte en onregelmatigheid

Vanwege extreme eindejaarsdrukte, komt het er de laatste tijd niet meer zo van om regelmatig mijn weblog op te daten. Door de vel reizen maak ik voldoende mee, maar ik krijg er de kans niet voor om het te verhalen.

Vandaar dat ik iets nieuws ga doen, de democratische blog. Ik roep een paar onderwerpen en jullie mogen kiezen, waarover ik het verhaal ga publiceren;

- Pakjesavond met Hania;
- Dagje onderhandelen in Brugge;
- Verlate hongaarse pakjesavond op vrijdag;
- Operette Victoria op zaterdag;
- Supplier meeting in Aix les Baines.

Roept U maar en het verhaaltje wordt via dit toetsenbord wereldkundig gemaakt.

Voor degenen die willen zien hoe de vorderingen van het gastenhuis gaan, vraag ik nog even geduld.

Sinterklaas

Zaterdag was ik op bezoek bij de IKEA, alwaar ik op zoek was naar een spiegel. Toen ik er een aan het bekijken was, stond er opeens een persoon in een overwegend rode outfit achter me, vergezeld van twee schattige duiveltjes. Hij leek een beetje op de kerstman. Via de spiegel probeerde hij oogcontact met me te vinden. Hierop draaide ik me plotseling om en hij schrok lichtelijk. Hierop begon hij tegen me te praten en aan zijn gebaren te herkennen dreigde hij de duiveltjes op me af te sturen.

Hier zou ik geen bezwaar tegen hebben gehad omdat deze er best aantrekkelijk uitzagen en de pakjes die ze aan hadden maakten dit alleen maar beter. Toen ik in mijn beste Hongaars uitlegde dat hij toch wat langzamer moest praten werd ik afgescheept met was cadeautjes.

Frankfurt

Op donderdag waren we voor een klant bezoek in Frankfurt, we waren voortreffelijk voorbereid, want nadat we ons om half vijf! S'ochtends al op het vliegveld in Budapest bevonden vlogen we naar Frankfurt, waar we een taxi naar de klant namen. Omdat de afspraak pas om elf uur begon kregen we daar een kamer ter beschikking. Onze klant was zo dom ons te vertellen dat ze een tijdslimiet hadden en dat de meeting voor vijf uur afgelopen moest zijn. Omdat de hoofdreden van het bezoek prijsonderhandelingen waren, besloten we deze als laatste agenda punt te zetten en de meeting zo lang mogelijk te rekken.

Om vier uur waren we eindelijk bij het puntje prijsonderhandelingen gearriveerd en ze begonnen al zenuwachtig op hun stoel te wippen omdat de tijd begin te dringen. Om hier geen problemen mee te krijgen, gingen ze veel te snel accoord met ons voorstel wat alleen maar goed was voor ons.

In de tussentijd hadden ze een hotel voor ons geboekt in de buurt van het vliegveld, omdat we de volgende dag weer vroeg terug moesten. Hier vroegen we de weg naar een goed restaurant en de receptionist die voor komiek had gestudeerd vertelde ons dat we dan tien meter rechtdoor moesten lopen. (Dit was natuurlijk het ultra ongezellige en lege hotelrestaurant). We namen een taxi naar "restaurant Mediterain", dat diezelfde komiek inmiddels voor ons gereserveerd en uitgezocht had. Hier hadden we een redelijke voedselervaring. Maar hierna wilden we teurg naar het hotel.

Echter we hadden geen taxi klaar staan. Ik kwam gelukkig op het geniale idee om de invoice van de vorige taxirit te bekijken of hier een telefoonnummer op stond en warempel. Ik belde dus de centrale met de vraag om ons op te halen in "restaurant Mediterain" in Frankfurt. Hij vertelde me dat ze niet op Frankfurt reden. Daarop vertelde ik dat hij ons toch wel mooi gebracht had, dus dat ik deze logica niet snapte. Toen vroeg hij of ik een gebouw van Ernst & Young kon zien. Hierop beantwoorde ik positief, waarop zijn repliek was, dan zit je nu niet in Frankfurt, maar in Eschiets.