Plaaggeest lampenfabriek

Nadat de lampenfabriek uit Eindhoven me al een wintersportvakantie door de neus heeft geboord, heeft het gisteren wederom een vakantie verneukt.

Vanwege wat problemen in het grote project dat we voor hun zijn aan het uitvoeren hebben ze de stellige eis gesteld dat de projectleider, de commercieel manager en de general manager op dinsdag exact komen uitleggen hoe de planning ervoor staat. En aangezien ik twee van die drie rollen vervul, was het voor hun onacceptabel als ik er niet bij zou zijn.

Na topoverleg met Szilvi gisteren overdag, waarbij ik twee scenario's voorstelde:
Ik vertrek dinsdag ochtend naar Hongarije en kom woensdagochtend terug, haar achterlatend in Zuid Limburg of Amsterdam, afhankelijk vanwaar ik zou vertrekken. Of we gaan in plaats van een week een lang weekend en dan met het vliegtuig.

Omdat haar zoontje aardig begon tegen te strubbelen dat ze hem een weekje haar alleen zou laten, was ze wel teleurgesteld, maar was het ook weer een oplossing. Dus alle bezoekjes worden gecancelled (sorry Miranda) en het wordt een quick and dirty tour de Zuid Limburg, met als hoogtepunt een bezoek aan Pinkpop.

Voorlopig maar geen vakanties meer plannen. Werken zuigt!!! (soms)

Liftster

Toen ik op zaterdag had besloten om te gaan overnachten in Dunafoldvar, moest ik even op en neer rijden naar Sarbogard om mijn matras op te halen om in ieder geval enigszins relaxed te kunnen slapen.

Op weg naar Sarbogard stond er een lifter langs de weg en omdat er regen in de lucht hing en omdat ik een zachtaardig karakter heb, besloot ik te stoppen. Toen ik dichterbij kwam, zag ik dat een jonge vrouw was. Toen ik haar binnenliet glimlachte ze vriendelijk en toen ik haar in het Hongaars vroeg waar ze naar toe moest, zei ze Cece. Dit lag op de route. Tijdens de rit zat ze steeds een beetje schalks naar me te kijken met een vreemde glimlach op haar gezicht. Op een gegeven moment wees ze naar mijn ringvinger, die geen ring heeft met de vraag nincs familie? Oftewel of ik geen vrouw had. Toen ik hierop bevestigend beantwoorde, kwam de stortvloed van woorden op gang, maar omdat het een stortvloed was, ging het me te snel en verstond ik er niets van. Alleen het woordje sex dacht ik op te vangen, maar dit kon ook met mijn mannelijke hersens te maken hebben.

Echter ik had het goed gehoord. Ze vroeg of ik sex met haar wilde hebben. Toen ik hier ontkennend op antwoorde, vroeg ze me waarom niet. Of ik haar niet aantrekkelijk vond. Op dat moment dacht ik, dat heb ik weer, zit ik met een wildvreemde vrouw in de auto, moet ik me nog verantwoorden om mijn antwoorden. Wat bleek ze had geld nodig en wilde graag betaalde sex met me hebben. Na haar vele malen vriendelijk af te wijzen, had ze er uiteindelijk genoeg van en bleef ze verder stil, totdat ik haar in Cece af zette.

Al met al weer een interessante ervaring

Eerste overnachting

De zaterdag begon om 7 uur s'ochtends toen ik spontaan wakker werd. Vanaf daar naar Dunafoldvar gereden om te ontbijten in mijn nieuwe huis. Toen het acht uur was, besloot ik dat de winkels open zouden zijn en ik ging op weg naar de lokale meubelshops. Op het moment dat ik binnenstapte wist ik al dat het tijdsverspilling was. Dit waren allemaal meubels uit de oude doos.

Dus op naar Budapest voor de Ikea, de KIKA en de Practiker. Eerst de Practiker om verf, kwasten, schroefboormachines en dergelijke te kopen. Vervolgens naar de KIKA om me te vergapen aan mooie maar ook dure meubels en tenslotte naar de IKEA om meubels te bekijken en plannen te smeden. Van hieruit weer terug naar huis, waar ik de gehele dag besteedde met poetsen, schuren en schilderen. s'Avonds op naar het visrestaurant voor een heerlijk stukje vis. Daarna een pilsje op het centrale plein. Het is toch zaak zo snel mogelijk te gaan integreren, om daarna in mijn tuin onder het genot van een pilsje een beetje te gaan lezen.

Terwijl ik in mijn boek verdiept was, hoorde ik opeens stemmen van boven op de kasteelmuur. Het waren een man en een vrouw, die allerlei vragen op me afvuurden. Vanwege mijn gebrekkig Hongaars was het moeilijk communiceren. Opeens vroegen ze Sört Keres? Oftewel heb je zin in een pilsje. Toen ik hierop bevestigend beantwoordde, kwamen ze samen met drie blikjes bier in hun handen naar beneden, waar ik een stoel voor hun neerzette. Met het woordenboek erbij hebben we vervolgens tot in de kleine uurtjes gekletst. Dit was een geweldige manier om met de eerste buurtbewoners kennis te maken.

Toen ze weg waren ben ik op mijn matras geploft en zo heb ik tot een uur of negen geslapen

De sleutel

Vanwege de drukke werkzaamheden kwamen we wederom te laat bij de advocaat, waar de twee mannen en hun vrouwen al zaten te wachten. In tegenstelling tot de vorige keer zagen ze er nu verzorgt uit en volgens mij zaten hun vrouwen hier achter. Zelfs de advocate had haar tijgerblousje ingeruild voor een fatsoenlijke garderobe

Na wederom een half uur voorlezen van het contract en het vervolgens vertalen hiervan was het grote moment daar, de overdracht van het geld. Ik legde de tien stapeltjes van een miljoen op tafel en een van de twee mannen verdeelde het in twee pakketjes, gaf een pakketje aan zijn broer en stak het andere in de tas van zijn vrouw. Hierop namen de vrouwen het initiatief, door op een zwaar verontwaardigde manier iets te roepen in de trend van hoeven we dit niet na te tellen.

De mannen hadden hier geen zin in en vertrouwden het wel, dus de vrouwen gingen natellen, door het geouwehoer van de mannen, werden ze voortdurend gestoord en moesten ze vele malen opnieuw beginnen. Nadat het tellen was afgelopen, namen beide vrouwen een bos met twee sleutels uit hun tas en overhandigden deze plechtig. Hierna met een van de twee paartjes naar het huis, om de standen van gas, water en licht op te nemen en nog een laatste rondleiding te nemen. Ze hadden het huis gepoetst en netjes achtergelaten.

Morgen op zoek naar een bed en een koelkast en de verhuizing kan ingezet worden.

Pakje geld

Ik heb vandaag mijn euries in Hufjes laten omwisselen om de aankoop van het huis contant af te kunnen rekenen. Hiervoor moet ik 10 miljoen neertellen en aangezien het allemaal briefjes van 10.000 en 20.000 zijn, heb ik een stapel geld van ongeveer 750 briefjes.

Ik heb nog nooit zoveel contant geld bij mekaar gezien en ben dan ook benieuwd hoe de trainingspakboefjes (oftewel de kopers) op dit bedrag zullen reageren.

Morgen een update van dit gebeuren. Zou de advocate weer haar tijgerpakje aanhebben?

Muis

Al ruim een week geleden had ik een sms-je van Hania ontvangen omdat ze een aantal muizen had gespot in mijn huis in Eindhoven.

Ze had al muizenvergif gekocht en dit was tot de laatste korrel al opgegeten en nog steeds had ze een aantal ontmoetingen gehad. Het resultaat van dit alles was dat ik dus op zondag een aantal muizenvalletjes heb gezet. Op maandag een aantal begrafenissen in mijn achtertuin heb uitgevoerd en op dinsdagnacht mijn keuken gedeeltelijk heb gedemonteerd om de plek van binnenkomst te ontdekken en tegelijkertijd af te sluiten.

De drie dagen Nederland kunnen hierdoor niet gekwalificeerd worden als de drie meest relaxte dagen Eindhoven die ik ooit gehad heb, aangezien deze muisterminatie projecten ook nog eens werden vergezeld door het reguliere werk.

Leeg!

Gisterenavond arriveerde ik na een helse rit van Keulen naar Eindhoven met de nodige files, in mijn huisje, alwaar ik wederom een warm ontvangst mocht ervaren.

Vanachtond stond een hectische dag voor de boeg, na een dauwtrappers ochtend, waar ik op mijn werk was op een tijd dat normaal de haan pas wakker wordt. Door enkele telefoontjes al het werk dat opgestart moest worden opgestart, met als resultaat dat telefoon 1 om half elf, toen ik mijn financien voor de aankoop van mijn huis bij de postbank was aan het regelen al leeg. Ik had in mijn huurauto natuurlijk geen oplader en toen ik onderweg naar Brugge al een uur aan een stuk had gebeld, zag ik dat het aantal streepjes op telefoon 2 ook al geminimaliseerd was. Toen ik alle verplichte telefoontjes dan ook had afgehandeld, besloot ik de telefoon uit te zetten en periodiek aan te zetten om de voicemails af te luisteren om zo de belangrijke berichten eruit te filteren.

Na de meeting in Brugge, op weg naar huis, waar ik een aantal telefoontjes moest plegen en ik continu de biepjes hoorde van batterij bijna leeg, doordat ik hier zo op gefixeerd was, merkte ik niet dat de tank van de auto dezelfde status bereikt had. En toen ik hem voelde shaken door benzinegebrek had ik dan ook het geluk dat ik vlakbij een benzinestation was. Toen de tank weer vol was gaf de telefoon het definitief op.

Vergadertechnieken

Op vrijdag besloot ik een experiment te ondernemen, door de commercieel team meeting niet op het bedrijf te organiseren, maar in het Belgisch café in Székesfehérvár. Aangezien mijn twee collega’s net terugkwamen van een zakenreis in Frankrijk en ik zondag naar Nederland vertrek, hadden we een overleg nodig en om hun nu voor een overleg van een uur speciaal naar Sárbogárd te laten komen, was ook een beetje over de edge.

Het resultaat was dat ik om half vier in mijn auto richting de kroeg tufte, alwaar er al een heerlijke Chimay op me stond te wachten toen ik arriveerde. Het begin van de meeting, was behoorlijk serieus en alle benodigde zaken werden op mekaar afgestemd, maar naarmate de avond vorderde en daarmee ook de hoeveelheid kwakjes, leffe blondes en chimaytjes, werd de sfeer steeds losser.

Na de eerste trappist had ik al besloten om met de bus naar huis te gaan en op zaterdag de auto op te halen. Miklos hing om het half uur met zijn verloofde aan de lijn om haar te vertellen dat hij weer een bus naar huis gemist had en maakte zich hiermee onsterfelijk populair. Met enige moeite wist ik de laatste bus naar Sárbogárd nog te halen en ondanks de vermoeidheid wist ik toch op tijd wakker te worden om mijn bushalte niet te missen.

Vanochtend liep om zeven uur de wekker af, aangezien ik voor negen uur mijn auto op moest halen, om het risico van een bekeuring niet te lopen. Dit deed mij direct herinneren aan de vele zaterdag ochtenden lopen naar het Wilhelmina plein om mijn auto op te halen.

Al met al was het een geslaagd experiment dat zeker voor herhaling vatbaar is

Een olifant met een grote snuit

Gisteren had ik alweer mijn zoveelste hongaarse les. Toen ik met deze lijdensweg begon, raadde mijn lerares me aan om twee lesboeken te kopen met elk twintig hoofdstukken. Na het volledig doorworstelen van deze boeken, zou mijn taalkennis op een behoorlijk niveau moeten zijn.

Nu is het eindelijk zover dat ik het eerste boek achter de kiezen heb. En ik moet zeggen dat ik de taal al redelijk kan verstaan en op laag basis niveau ook al een beetje kan communiceren. Maar ik sta nog heel ver van de uitspraak dat ik de taal beheers. Nu is het zo dat mijn lerares over drie weken voor een jaar naar Engeland vertrekt om daar als import oost europeaan aan het werk te gaan. Dit houdt dan ook dus in dat mijn lessen dan abrupt ophouden, zonder dat ik de gewenste status heb bereikt.

Maar aan de andere kant smacht ik ook wel naar wat rust. Om twee keer per week je moeten haasten op je werk om dan vervolgens op je flikker te krijgen omdat je je huiswerk niet hebt gemaakt is nou niet echt de ontspanning waar je op zit te wachten als je een toch niet al te stressloze baan hebt. Dus over drie weken gaat mijn schoolvakantie van start.

En hoe lang deze gaat duren, dat zien we nog wel.

Libelle

Een live gespotte Libelle, om wat kleur in deze blog aan te brengen:

Takeltruck

Toen ik om vijf achter mijn bureau nog hard aan het werk was en net telefonisch een klant had beloofd een uitgebreide offerte te sturen deze avond, ging de telefoon. Het was Szilvi, met de mededeling dat er een takeltruck met een Nederlands kenteken bij haar voor de deur stond. De bedoeling van deze truck was om mijn auto, die nog steeds als tuindecoratie dienst deed op te gaan halen.

Hiervoor was er echter een ding nodig en dat was de autosleutel. Aangezien ik nog wat dingen te doen had, vroeg ik Szilvi om de man te entertainen, terwijl ik mijn werk afmaakte en de sleutel op ging halen. Een half uur later arriveerde ik bij de sleeptruck. Hij had inmiddels alles al voorbereid en dacht er een makkelijk klusje aan te hebben, doordat je van de zijkant niet kon zien dat de onderkant op een betonnen afwateringsysteem was geknald, waardoor de voor- en de achteras beiden doormidden gebroken waren. Het was dus een probleem om de auto met draaiende wielen te verplaatsen en het werd letterlijk slepen. Een bijkomend probleem was dat alleen het rechtervoorwiel reageerd op sturende beweging.

Toen de auto uit de tuin werd getrokken, was eerst de heg in gevaar en vervolgens kwam de poort naar haar tuin in gevaar. In het Nederlands sprak de man zijn zorg uit over de heg, en ik deed hiervan de vrije vertaling dat hij er het volste vertrouwen in had om de heg te sparen, waarop Szilvi vroeg waarom de man dan zo zweette, waarop ik weer zei dat erg warm weer was voor Nederlanders.

Uiteindelijk was de auto op straat gesleept en duurde het nog een half uur om hem in de truck te krijgen zonder deze te beschadigen. Al met al hadden wij en alle kinderen uit de buurt weer een entertainend uurtje achter de kiezen

BVN en AHA

Over het algemeen is het avond programma op BVN best wel ok, en kan je je vanaf het einde van het journaal om 21.00 totdat Nova begint enigszins vermaken met aardige programma's zoals Holland sport.

Voor 21.00 uur heb je een aaneenschakeling van verschillende actualiteiten programma's zoals Twee Vandaag en Netwerk, ook met nog wat Belgische varianten. Nu kijk ik s'avonds meestal tot een uur of elf en dan sta ik s'ochtens op met Nova en vervolgens Man bijt Hond.

De afgelopen twee dagen wordt ik echter volledig doodgegooid met de berichtgeving rondom AHA of zoals ze nu waarschijnlijk genoemd zou moeten worden AHM. Hierin komen in de verschillende programma's steeds dezelfde mensen aan het woord met steeds dezelfde meningen. De hoofdredactrice van ons nationaal vrouwen emancipatie blad, zag ik in een uur tijd exact hetzelfde formuleren in Twee Vandaag als in het Journaal. Actualiteiten OK, maar als er dan "groot nieuws" is en je wil dit persé in alle actualiteitenprogramma's terug laten komen, zorg er dan tenminste voor dat het nieuws geen eenheidsworst wordt, maar dat elk progranna zijn eigen inzichten laat zien!

Trouble in paradise

Gisterenavond na een creatieve culinaire sensatie achter de kiezen te hebben gewerkt (chili con pollo) op naar Szilvi, alwaar ik al het gevoel had dat er een emotioneel gesprek aan zat te komen, aangezien er al enige tijd een bepaalde spanning in de lucht hing.

Aangezien onze relatie al sinds den beginne redelijk ongedefinieerd is, laten we zeggen dat de beste definitie is dat we vrienden zijn, waar een extra dimensie bij aanwezig is, die we nog niet benoemen om de zaken niet te complex te maken, terwijl dit in werkelijkheid de zaken natuurlijk wel complex maakt, dacht ik dat deze onduidelijkheid als een donkere wolk in haar hoofd rondraasde.

Maar de werkelijkheid was dat haar zoontje smerige spelletjes is aan het spelen die er nu een beetje emotioneel in beginnen te hakken. Aangezien de opvoeding bij mams plaatsvind en de fun in het weekend bij paps, zonder welke opvoeding what so ever, begint hij te vergelijken en te chanteren.

Het wordt tijd voor een weekje vakantie!

Kerkdienst in Hongarije

Omdat er ook in Hongarije een huwelijk plaatsvond, besloot ik daar naar toe te gaan aangezien het een lieftallige collega betrof. Na het ambtelijk huwelijk in het stadhuis van Sárbogárd, gingen we naar de katholieke kerk.

Ik had nog nooit een kerkdienst gezien in Hongarije en was dan ook benieuwd hoe dit er uit zou zien. We gingen de kerk binnen en deze zag er afschuwelijk uit. Als mijn huis in de brugmanstraat, 2 weken na aankoop. Oftwel het was een bouwval, waarvan duidelijk was dat er volop aan gewerkt werd. Er stonden standbeelden nog met plastic bedekt, de elecrticiteits PVS buizen, waren al in de muren verwerkt, maar de gefreesde sleuven waren nog niet dichtgewerkt. Het plafond was vers geschilderd met mooie taferelen, maar de muren zagen er nog uit alsof ze ieder moment om konden vallen. Een rare omgeving voor mensen die allemaal op hun opperbest gekleed gingen.

De mis was op zich ok, maar volgde niet de routine zoals ik die in Nederland gewend ben. In Nederland kan ik aan het ritueel beoordelen in welke fase we zitten, maar dit was jammergenoeg in Hongarije onmogelijk. Opeens was de mis dan ook afgelopen, zonder dat we te eten hadden gekregen en dit was dan ook lichtelijk verwarrend.

Flashback Singapore

Om jullie een indicatie te geven van het leven in Singapore als je niet aan het werk bent, een kleine foto reportage:

Nederland in Singapore

Als zware enthousiastelingen over het aankomend WK in Duitsland hebben ze in Singapore alle bushokjes omgekleed in een thema over het WK, zo is ieder bushokje gewijdt aan een van de deelnemende landen en zijn de normale posters van halfnaakje bikini meisjes vervangen door posters van van Nistelrooij en Robben in het geval van het Nederlands bushokje dan.

Jeugdliefde

Gisteren toen ik na een dag lang werken bij Szilvi op de bank plofte, had haar zoontje bezoek. Het was zijn vriendinnetje Laura. Beiden hebben de gigantische leeftijd van vijf jaar.

Terwijl ik met Szilvi mijn huiswerk voor de Hongaarse les van donderdag aan het maken was, waren de beide tortelduifjes op de kamer van Rici aan het spelen. Vanuit de woonkamer waar wij zaten hebben we vol zicht op de speelkamer van Rici. Plotseling werd de deur subtiel dicht gedaan. Toen we dit zagen liepen we naar de deur toe, om deze in een klap open te doen en we zagen nog net het restant van een zoentje dat Rici op de lippen van Laura had gedrukt. Schattigheid troef!

Na dit evenement gingen we aan tafel, alwaar de twee tortelduifjes als een verliefd stelletje het eten naar binnen werkte

Peter Rafkaa

2006 is het jaar van de huwelijken, naast Roel en Nathalie en zeer binnenkort Yvonne ( waarvan ik nog steeds niet zeker weet of ik het ga redden), lag er gisteren een kaartje op mijn bureau van Peter Rafkaa.

Het is waar warempel, Peter Rafkaa gaat trouwen en wel ergens in Juni! Who is next?

Geheelonthouder

Vanwege de vele subtiele en minder subtiele commentaren over het aantal verwijzingen naar het nuttigen van verscheidene alcoholische consumpties op deze blog, heb ik vorige week besloten om tot tijdelijke geheelonthouding over te gaan. Althans op het gebied van melding maken van alcoholgebruik.

En bij deze kan ik trots melden dat ik zonder enige ontwenningsverschijnselen al een ruime week geen melding meer heb gemaakt van enige alcoholische consumptie what so ever!

Kijken hoe lang ik deze AA activiteit kan volhouden. Kan ik voldoende leuke dingen meemaken, waarbij er geen alcoholische katalysator nodig is, om deze blog interessant te houden?

Moederdag

Gisteren ging ik nadat ik gearriveerd was bij Szilvi op bezoek. Toen ik op Schiphol landde had ik mams al even opgebeld om te zeggen dat ik veilig in Europa was aangekomen.

Toen ik eenmaal bij Szilvi was, vertelde ze me dat ze niet de hele avond de tijd voor me had, aangezien ze bij moeders op bezoek moest vanwege moederdag. Toen ik dit hoorde kreeg ik direct door dat ik weer eens een blunder had begaan om mijn moeder geen prettige moederdag toe te wensen terwijl ik haar op moederdag aan de lijn had. Szilvi zag de schaamte van me af stralen en vroeg wat er aan de hand was. Ik vertelde haar dat ik moederdag was vergeten. Na een speech dat ik me moest schamen, besloot ik mams te bellen zodra ik weer thuis was.

Zo gezegd, zo gedaan, maar wat bleek het geval te zijn. Niet in alle landen wordt moederdag op dezelfde dag gevierd. Het resultaat dat ik een week voor moederdag een excuustelefoontje zat te plegen, dat eigenlijk nergens op sloeg. Maar in ieder geval heb ik op deze manier wel weer een aantal mensen aan het lachen gekregen.

Back in Town

Verliet ik drie weken de nog steeds enigzins trieste na winterse aanblik van het platteland in Sárbogárd. Nu ik terugkeer, zijn de planten gegroeid, de velden zijn groen en de temperatuur is meer aangenaam.

Ik heb weer een bolide, waar je niet met een zak over je hoofd in hoeft te rijden en ik zie mijn collega's weer. Het is goed to be back!

Heimwee

Na drie weken rondtoeren in Azië, is het toch tijd om weer terug te keren naar Europa. Ondanks dat het hier een constante 35 graden is en de omgeving er mooi en tropisch uitziet, verlang ik toch terug naar de dorpse saaiheid van Sárbogárd, mijn bed, waar ik inmiddels al twee keer doorheen gezakt ben, de gezellige avonden in de nabijheid van Szilvi en de Europese omgeving.

Vandaag heb ik mijn eerste echte dag vrijaf in deze drie weken en ik was dan ook van plan om eerst even relaxed aan het zwembad te gaan liggen totdat het tijd was voor de check out. Om daarna als een echte tourist de stad te gaan verkennen en nog een keer heerlijk te gaan eten. Echter na mijn ochtendmeeting vanochtend keek ik even naar buiten en zag ik dat de regen met bakken uit de hemel stroomt. Dus in plaats van een boekje lezen al bakkend aan het zwembad is het plan nu gewijzigd in een boekje lezen in bad onder het kunstmatige licht van een Philips peertje.

Singapore tot ziens! Sárbogárd her we come!

Look a like

Vorige week gingen we André en ik met de toolmaker in KonShan uit lunchen. Daar kwamen we in een restaurant terecht waar we eend gingen eten. Blijkbaar had Jason (de toolmaker) hier al vaker gegeten. Hij vroeg dan ook aan de serveerster of ze hem herkende. Hierop antwoorde ze dat ze hem niet herkende, maar ons wel.

Ik vroeg me af hoe dit in godsnaam mogelijk was, omdat ik hier nog nooit was geweest. Het blijkt dus dat vorige week onze twee collega’s Jan en Miklos hier ook hadden gegeten. En omdat er in KonShan niet zo veel westerlingen komen, lijken we blijkbaar allemaal nogal op elkaar.

Ondanks dat de leeftijdsverschillen behoorlijk groot zijn.

Douchen

Nadat ik het eerste bezoek in het Orchard hotel in een andere vleugel zat dan de eerste keer, zit ik nu weer in dezelfde vleugel. Dit betekent dat ik een geweldige kamer heb, waarbij er een raam in de badkamer zit. Hierdoor kan je al liggend in bad kijken naar de 42" LCD TV die op je kamer staat.

Vandaag had mijn Slowaakse concurrent, waarmee ik al de hele tijd optrek zijn vliegtuig naar huis. Aangezien het vliegtuit s'avonds ging en de kamer s'ochtends al verlaten moest worden, had ik aangeboden om gebruik te maken van mijn kamer voor zijn koffers. Na het werk kwamen we naar mijn kamer en vroeg hij of hij gebruik kon maken van mijn douche. Gentleman die ik ben, vond ik dit natuurlijk goed.

Toen hij bezig was in de badkamer, zag ik vanuit mijn ooghoeken dat deze man zich aan het uitkleden was, geen rekening houdend met het raampje. Aangezien het een man was, besloot ik even op het raampje te kloppen om hem erop te wijzen dat hij voor exhibitionist aan het spelen was. Het gordijntje werd onmiddelijk dicht getrokken

Dagje aan het strand

Ter ontspanning hadden we de zondag vrij en vanwege het weer, het was zoals altijd rond de 35 graden, maar voor de verandering regende het niet, besloten we een dagje door te brengen op het toeristisch eailand; Sentosa.



Waar een aantal tijgers hebben ontmoet, die we allemaal in vloeibare vorm door onze keel naar binnen hebben gegoten. Bezoekje aan de underwaterworld en aan de dolfijnen lagoon. Even afdouchen thuis, om de avond af te sluiten in een van de heerlijke restaurants in Boat Quai.