Hévíz weekend (part 1)

Om acht uur staat Kati voor de deur. Het vertrek naar Hévíz!
Om tien uur rijden we de straat in, waarin Kati en Ferri aan hun huis aan het bouwen zijn. Dit is een straat met een magnifiek uitzicht over een meer (zie foto), waarin alle Europese nationaliteiten zijn vertegenwoordigd. Het huis van Kati en Ferri heeft nog geen dak en de tweede etage is pas half af, maar gelukkig huren ze een appartement in diezelfde straat, wat het toezicht op de bouwwerkzaamheden makkelijk maakt.
Als we in het appartement arriveren, zit Ferri al klaar en zoals ik inmiddels gewend ben, staat er een karaf met wijn en de nodige hapjes klaar. Na ettelijke natjes en droogjes is het tijd om naar bed te gaan.

S’ochtends om acht uur maakt mijn natuurlijke wekker me wakker en het eerste wat ik doe is naar het balkon lopen om van het uitzicht te genieten. Met dit uitzicht is het vakantiegevoel instantaan daar. Na een superuitgebreid ontbijt, vergelijkbaar met de originele Roy deluxe, gaan we verschillende buren langs om het gebruikelijke sociale praatje te maken. Eerst langs Rolf und Friede, twee gepensioneerde Duitsers, waar we worden uitgenodigd voor een kop koffie met een soort Strudel. Daarna gaan we via twee Oostenrijkers naar het huis in aanbouw. De Belgische buren zijn aan het inpakken om weer terug naar Bree te keren. Terwijl ik met hun in het Limburgs dialect een gesprek voer, komt de loco-burgemeester, waarop ze aan het wachten waren langs. Ze waren namelijk voornemens om een carport te bouwen en volgens het locale systeem komt dan de burgemeester of een afgevaardigde langs om hoogstpersoonlijk het bouwplan goed te keuren. Het plan wordt in beraad genomen en Ferri geeft de Belgen een tip om een soort motivatortje ter versnelling in gedachten te nemen. De Belgen snappen de tip direct en een 5.000 Huf briefje verwisseld van eigenaar.

Hieropvolgend geeft de loco-burgemeester aan dat ze zich over de goedkeur geen zorgen hoeven te maken.