Terug in Nederland

Terwijl ik op de achtergrond het geluid van Gordon hoor, reflecteer ik de tijdelijke terugkeer in Nederland.
Na een helse rit door de Hongaarse plattelandswegen en de Oostenrijkse en Duitse autosnelwegen van om en nabij de 14 uur, zie ik de fontein opdoemen. Hello Eindhoven! Ik besluit om midden door het centrum te rijden om zo direct te zien hoe de diverse bouwprojecten zijn gevorderd. Het smalle gebouw tegenover de Lage Landen blijkt er inderdaad zo lelijk uit te zien als ik had verwacht. Verder voelt het goed om weer even terug te zijn.

Wat me direct opvalt zijn de vele gele nummerborden. Op het moment dat je in Hongarije rondrijdt, is zo een geel nummerbord iets opvallends, maar hier wordt je er mee doodgegooid.

Rond zeven uur stop ik de sleutel in de voordeur en ga mijn huis binnen. Binnen hangt een lichtelijk muffige vochtige geur die je normaliter (sterker weliswaar) ruikt in oude kelders. Je merkt duidelijk dat het huis een tijdlang niet bewoont is.

Maar zodra ik binnenstap in de netjes bijgehouden woonkamer, bekruipt me een soort vertraagd heimwee gevoel. Een beetje vreemd om heimwee te voelen op het moment dat je alweer thuis bent. Het is zo een contrast om in een huis te lopen dat naar je eigen smaak is ingericht in plaats van een huisje, dat een ratjetoe van meubels is die totaal niet aan je eigen smaak voldoen.

Na een lekkere Nederlandse maaltijd, bezoek ik mijn favoriete kamer, de badkamer, waar ik een heerlijke tijd in een met lavendelolie gevulde badkuip doorbreng. Het bed voelt daarna voltreffelijk aan en ik heb een heerlijke nachtrust.

Gordon doet het trouwens op hetzelfde niveau als Peter Jan vroeger en dat is natuurlijk jammer