Google

Friday, August 12, 2005

Sárbogárd


Als je te horen krijgt dat je voor je nieuwe baan naar Sárbogárd moet verhuizen is het eerste wat je doet natuurlijk de grote bosatlas erbij pakken. Vervolgens is het zonder al te veel zoeken best wel snel te vinden. Het is voor Hongaarse begrippen een middelgrote plaats. Als je dan vervolgens een gerenomeerde reisgids (zoals de rough guide) koopt om op te zoeken wat er allemaal voor bijzonderheden te zien zijn in Sárbogárd, dan wordt je met de eerste shock geconfronteerd. Het plaatsje wordt niet eens gemeld!!

Tijdens mijn eerste bezoek aan Sárbogárd dacht ik, waar ben ik in hemelsnaam terecht gekomen. Het is een lange verharde straat van een km of 10 lang, die wordt omgeven door een aantal onverharde zijstraten. Het was hartje winter en er was geen kip op straat. Ik had een kamer geboekt in hotel Kovács, het enige hotel in het dorp (eigenlijk is het een stad, want het heeft meer dan 15.000 inwoners) dat zich met recht hotel mag noemen. Dit is een fatsoenlijk hotel, met de innerlijke uitstraling van een jagershut. Het nadeel hier was alleen dat de kamer dusdanig warm werd gestookt, dat ik in hartje winter, nagenoeg naakt zonder dekens in bed heb liggen slapen.

Restaurants bestaan er ook. Op dit moment is er een vierde geopend die ik nog niet heb geprobeerd, maar tot nu toe zijn er drie de moeite waard om te bezoeken:
· Wederom hotel Kovács, goed, veel en goedkoop eten, maar zonder verrassingen op de kaart;
· Fanni Étterem, goed, veel en goedkoop eten in een huiskamer sfeer, maar als je de tafel goed kiest heb je een goed zicht op het aanliggende café, waar het een genot is om mensen te kijken. De kaart is standaard, maar door de gebrekkige talenkennis van de meestal schaars gekleedde serveersters is hetgeen op het bord ligt af en toe een verrassing;
· Patkó, culinair is dit toch de meest hoogstaande, vooral de kippesoep is heel speciaal en de ijskaart is behoorlijk uitgebreid.

Cafés zijn meestal gewone woonruimtes met lange tafels en houten stoelen en zien er een beetje louche uit. Een uitzondering hierop zijn: Fanni (naast het restaurant). Het publiek is behoorlijk dorps, maar het café ziet er netjes uit. Voor de jeugd is Sörpatika (de bierapotheek) een aanrader. Dit café voorzien van een terras wordt voornamelijk door de jeugd van het dorp bezocht.

Maar en daar moet ik de reisgidsen gelijk in geven, het belangrijkste punt van het dorp, is het sjabby en vervallen uitziende intercity trein station, vanwaar je binnen anderhalf uur of in hartje Budapest of in hartje Pécs bent. Een goede tweede is het busstation, met de bus naar Székesfehérvár.

No comments: