Een weekje terug

De eerste goede reden om voor een weekje terug te keren naar Nederland was natuurlijk koninginnedag. En gelukkig hebben we een nieuwe reden gevonden. Roy organiseert namelijk een disco-party in zijn huis. Hierdoor kan ik door een hoogstwaarschijnlijk geweldig feest bij te wonen direct al mijn vrienden in een keer weer zien en sla ik twee vliegen in een klap. Alleen heb ik nog maar een weekje de tijd om een echte saturday night fever outfit voor mekaar zien te krijgen.

Nu hoef ik deze week Nederland in ieder geval niet te besteden met de grote tour de Brabant en Limburg, maar is een ritje naar Limburg en een bezoek aan een feest voldoende om iedereen te zien.

Aangezien de teller van de auto nu op 18.500 km staat is het direct het moment voor de eerste check up, wat betekent dat ik voor de derde keer deze gruwelijke afstand met mijn Alfa dien af te leggen. Kijken of het record van 11 ½ uur verbroken kan worden.

Wat in ieder geval wel wennen zal zijn, is het fenomeen verkeersdrempels. Na 5 maanden rondgereden te hebben zonder zo een ellendig ding tegen te zijn gekomen, wordt het aanstaande zaterdag weer een ramp om over deze dingen heen te moeten rijden. Kijken of ik het deze keer voor mekaar krijg zonder mijn auto aan gort te rijden.

Een ding wat zeker op het programma staat is om een goede voorraad stevige rode wijn in te slaan voor de koude winter in Hongarije. Witte wijn maken kunnen ze hier als de beste, maar de meeste rode wijn is erg licht en heeft meer weg van rosé dan van rode wijn en wordt dan ook gewoonlijk koud gedronken. Maar op een koude winterdag doet een krachtige Saint Emillion toch meer goeds dan een lichte Kékfrancos.

Tot gauw, Café den overkant, Berlage, Wilhelminaplein, Brugmanstraat, Oogstdankfeesten en de Koosjtal!