Google

Monday, August 29, 2005

Frietjes obsessie

Het is zover, de langverwachte stapavond met Sje komt eraan.
Om 11.00 uur staat hij met de limousine gereed om me op te pikken om samen naar de Berlage te gaan.

Zoals altijd is het absoluut nog niet druk in de Berlage op het moment dat wij eraan komen. Het resultaat is dat in het begin van de avond de nadruk daardoor meestal ligt op het consumeren van bier en op het voeren van de intelligentere gesprekken, die later op de avond meestal niet meer mogelijk zijn. Als de dansvloer wat drukker begint te worden, begeven we ons op de dansvloer, waar we het uitstekend naar onze zin hebben en de avond verloopt uitermate snel.

Opeens is dan het moment daar dat de lichten aangaan en dat de muziek ophoudt met spelen. We hebben al voldoende pilsjes op en besluiten dat het tijd is om naar huis te gaan, als we opeens worden aangeklampt door een meisje dat ons opdraagt om mee te gaan met haar en haar twee vriendinnen naar "de Kram". Op dit moment tonen we natuurlijk weer onze mannelijke zwakte door zonder al te veel tegenstrubbelen hier met een volmondig OK op te antwoorden. Eenmaal daar aangekomen, verdwijnt de aanstichtster en er is blijkbaar een soort verdeling gemaakt waarop we beiden niets te zeggen hadden, waardoor Sje en ik beiden vergezeld worden door een van de dames. Wie van ons twee de daadwerkelijke target is, blijft onduidelijk.

Doordat Sje merkt dat er van mijn kant uit enige interesse bestaat voor de persoon van het andere geslacht, besluit hij zich ook bezig te gaan houden met het entertainen van de vriendin. Na enige tijd, waarin ik het eigenlijk behoorlijk naar mijn zin heb, komt de gesprekspartner van Roger naar ons toe lopen en heel erg verontwaardigd roept ze, we gaan naar huis. Ik zie direct dat aan dit besluit niet valt te tornen. Nog geheel onwetende van de oorzaak van deze overduidelijk frustatie, vraag ik vriendelijk: Waar is Sje? Hierop briest ze, die is een frietje halen! Blijkbaar is onze romanticus midden in een gesprek met het meisje weggelopen met de mededeling: Ik ga even een frietje halen. Het meisje heeft toen even met een mond vol tanden haar woede en frustratie proberen te onderdrukken en besloot dat het tijd was om naar huis te gaan.

Zo blijkt maar weer dat onder invloed van alcohol de primaire levensbehoeften behoorlijk prefeleren

4 comments:

Anonymous said...

Saillant detail van de hele frietenepisode is dat ik (Sjeke, de reden dat Mories nog steeds niet aan de vrouw is) me tot op de dag van vandaag nog steeds niet kan herinneren of ik daadwerkelijk nog een frietje heb gegeten die avond. Eigenlijk kan ik me bar weinig van die avond herinneren vanaf een uur of 1. Misschien overbodig om te vermelden, maar de Day After zal me nog lang heugen. Met superstip op 1 binnen in de 'Grootste Katerlijst 2005'.

Kiki said...

Verrassend! :)
Alles goed met Sjeke?

groetjes Kiki

10SC-Star said...

Sje, ik ben trots dat ik je bij deze grootse prestatie heb kunnen ondersteunen!

Anonymous said...

Kiek en Mories,

Nu ik het weekend overleefd heb, is alles inderdaad weer goed met mij. Denk dat ik ergens maar blij moet zijn dat Mories niet al te vaak voor een weekje Nederland overkomt.
Overigens had ik deze topprestatie zonder de bezielende aanwezigheid van Mories natuurlijk nooit kunnen neerzetten.

sjeke