De verhuizing

Om exact 13.00, de afgesproken tijd gaat de voordeurbel. Echter als ik de voordeur openmaak staan er buiten de afgesproken Hania en haar vriendin ook een derde vrouw en een kind. Volgens mij is de schrik van mijn gezicht af te lezen, want het eerste wat Hania me duidelijk maakt is dat de vrouw met kind een vriendin van haar is die alleen helpt bij de verhuizing.

Om het haar allemaal wat makkelijker te maken verzet ik mijn auto zodat zij de auto met haar spullen netjes voor de deur kan parkeren. Als deze auto wordt opengemaakt, ben ik zwaar onder de indruk van de hoeveelheid spullen die deze meisjes met zich meezeulen. Het wordt nog indrukwekkender als ze me vertellen dat er nog een tweede lading aan staat te komen.

Nadat alles binnen is, doen we nog een extra inspectieronde door het huis en we nemen hartelijk afscheid. Toch met een beetje pijn in mijn hart, maar aan de andere kant ook blij dat het huis in ieder geval niet weer voor een half jaar leeg staat.

De volgende keer dat ik weer thuiskom zal ik in ieder geval niet in een naar een muffe kelder ruikend huis terecht komen, maar in huis waarin wordt geleefd door een lieftallig meisje.