Flashback 10SC weekend (1/3)

De jonge held uit dit verhaal werd vrijdagmiddag opgehaald bij zijn collega’s in Sittard door de huisgenoot die toch enigszins bekent staat vanwege zijn roekeloze rijgedrag. De tocht naar het huisje krijgt al een verrassende wending als op het verzamelpunt bij de Van der Valk in Urmond wordt besloten dat deze auto wordt aangevuld door Opa, om zo de schokbrekers van de Rover van Sparkie enigszins te ontlasten.
Bij Luik besluit Coons de route binnendoor te nemen en als we daar in de file staan besluiten we een omweg te nemen midden door Luik om via een alternatieve route weer op de juiste weg uit te komen. Vanwege het geniale bewegwijzeringssysteem in België verdwalen we hier hopeloos en komen in de meest uitzichtloze achterbuurten van Luik uit. We bellen de andere auto op en deze hebben dezelfde geniale keuze gemaakt en staan dus in de file. Na het aanhoren van ons verhaal besluiten ze toch maar in de file te blijven staan en nu wordt het een wedstrijd om te kijken wie er het eerst uit Luik zal zijn.
Sje en Sparkie winnen deze wedstrijd, maar door hun onvermogen om het huisje te vinden, arriveren we nagenoeg gelijktijdig bij het huisje, alwaar we op de sleuteleigenaren kunnen wachten.

Het huisje ligt op een privé landgoedje en ziet er ontzettend romantisch uit van binnen en van buiten (toch jammer dat we met zeven mannen zijn). Het is gebouwd van zeer grove stenen, heeft een heel nostalgische keuken, vier twee-persoons slaapkamers, twee badkamers en een gigantische woonkamer met een grote massief eiken tafel voor tien personen. In deze woonkamer bevindt zich in een nis een gigantische openhaard, met aan weerszijden in de muur uitgehakte zitjes. Het ademt een beetje de sfeer van een kamer in een kasteel uit.

Even later arriveert Vidallie en dat is maar goed ook, want hij heeft het bier meegenomen. Van te voren hebben Sparkie en ik afgesproken dat we wel in het dorp boodschappen kunnen doen zodat we niet van te voren de Appie hoeven te plunderen. Coons heeft hier niet naar geluisterd, met als resultaat dat we toch al een behoorlijke hoeveelheid boodschappen aanwezig hebben in het huisje. Sparkie heeft op internet opgezocht hoe laat de GB nog open is en dit was tot acht uur. Het gevolg is dat we om zeven uur voor een gesloten GB staan. Gelukkig is de Aldi wel nog open. We gaan hier naar binnen om boodschappen te doen en hebben een missie. We hebben iedereen beloofd dat er vanavond Chili gegeten gaat worden. Maar tot onze verbazing verkopen ze in deze Aldi geen bruine bonen, capucijners of chili bonen. Toch wel de hoofdingrediënten. Dan maar een goed gevulde en gekruide ham tomaat pasta.

Na gekookt en heerlijk gegeten te hebben onder het genot van enkele glazen wijn, laden we de afwasmachine in en beginnen we met het doen van spelletjes. Coons (onze all time kolonisten kampioen) geeft aan dat zijn huwelijk wordt afgeblazen als hij er niet in zou slagen een spelletje te winnen. Onder het genot van talloze Jupkes wordt het eerste spel gespeeld. En we hebben een unicum het spel wordt niet gewonnen door Coons maar door ondergetekende. Coons is zeer fervent voorstander van een rematch and so it will be. Het bier blijft vloeien en de meest vreemde kaasjes en eigengemaakte zalmsalades komen ondersteund door een toastje over tafel. Halverwege het tweede spel beginnen enkele mensen al enigszins last van concentratieverlies te krijgen en rond een uur of vier komen de eerste stemmen al die vinden dat het spel toch rustig aan eens mag gaan eindigen. De schrijver van het verhaal weet misbruik van de situatie te maken en wint weer. Aardig beneveld gaan alle helden naar bed.