Flashback 10SC weekend (3/3)

S’ochtends blijkt dat ik iets verkeerds in mijn darmpjes heb gestopt. Ik wordt wakker van de krampen en brengt s’ochtends heel veel tijd op de wc door om deze te vullen met nader niet te noemen vloeibare substanties. Deze staat blijft eigenlijk tot aan de avond. We nemen een ontbijt, een aantal neemt weer de gok om te douchen en we besluiten om s’middags naar Leuven te rijden om daar het huis van Vidallie te bewonderen en daar dan ook te eten.

Maar eerst een laatste spelletje. Het wordt wederom kolonisten en tevens de laatste kans voor Coons om zijn aanstaande huwelijk te redden. We spreken af dat we tot uiterlijk vier uur doorspelen want om half vijf komt de beheerder om alles te checken en dan moeten we toch wel zeker ingepakt hebben. Om een uur beginnen we. De strijd gaat eigenlijk al snel tussen Sparkie en Coons, de rest speelt een beetje voor spek en bonen mee. Maar rond half vier is de strijd nog verre van beslist. De opruimstress begint een beetje te overheersen en continu verlaten mensen de tafel om op het moment dat ze niet aan de beurt zijn al een beetje de tassen in te pakken. De zweetdruppels beginnen al op het voorhoofd van Coons te verschijnen en om twee voor vier spreekt er echt al paniek uit zijn ogen. Iedereen wil al stoppen, maar Coons wil in ieder geval zijn beurt nog afwachten en de verlossing is daar. Op het allerlaatste moment weet Coons de overwinning en dus zijn huwelijk nog veilig te stellen. We rekenen af met de beheerder en vertrekken naar Leuven.

Sje en Opa willen beiden op tijd naar huis omdat ze dat hebben afgesproken met hun liefjes. We arriveren in Leuven en begroeten Katrien. We gaan op zoek naar een restaurant en vinden er een. Sje de meest attente van de twee mensen met een afspraak heeft in de gaten dat het wat langer kan duren en belt zijn liefje. Opa vindt dit niet nodig. Na het eten blijkt duidelijk dat het redelijk laat begint te worden. Opa gaat zijn lief bellen en tijdens het telefoontje blijkt aan het gezicht van Opa dat hij zich niet populair aan het maken was. Als we dan op de weg terug ook nog eens verkeerd rijden begint hij wel heel erg zenuwachtig te worden, maar uiteindelijk arriveren we rond een uur of kwart over elf in Eindhoven, waar het bedje al heel snel lekker zacht aanvoelt.