Flashback Ireland 2002 (part 3/3)

Dus heerlijk gegeten, een lekkere rauwe steak met een glaasje rode wijn erbij en een kop koffie toe. Vervolgens naar de eveneens hele mooie kamer om me op te frissen. Vervolgens naar de bar, waar ook de barman vraagt: en net gearriveerd? Ik zeg ja en hij vraagt: from Paris? Heb ik nou zo een franse kop of hoe kan dat nou. Aan de bar raak in gesprek met een Ierse religieuze nationalist, die me een gekleurde versie van de geschiedenis van Ierland en Noord-Ierland vertelt onder het genot van enkele pintjes. Vervolgens hebben we een levendige doch vriendelijke religieuze discussie, die ik om twee uur afkap, omdat er toch ook geslapen moet worden. Enigszins beneveld val ik weer heerlijk in slaap.

De volgende ochtend ontmoet ik deze Mick weer bij het ontbijt, waarna ik op weg ga naar mijn afspraak bij Logitech. Deze duurt tot een uur of elf en de rest van de dag heb ik om weer in Dublin terecht te komen. Ik vraag mijn gesprekspartner of er nog leuke bezienswaardigheden op mijn route liggen en ik schijn langs het oudste kasteel van Ierland te komen. Hier maak ik dan ook een uitgebreide stop, even langs het VVV en een museumpje en het kasteeltje gescoord. Een klein hapje bij granny’s kitchen en weer verder. Om twee uur begint het maagje te knorren en besluit ik de eerste de beste pub aan te gaan om even een hapje te eten. Hier ga ik naar binnen en kom ik oog in oog te staan met een redelijk knap uitziende serveerster, met een ontzettend interessante uitstraling. En een vonk vliegt over. Gedurende het wachten op de maaltijd en tijdens de maaltijd hebben we dan ook voortdurend oogcontact. Als ik na het eten om de rekening vraag, krijg ik tegenstelling tot de andere klanten een handgeschreven rekening met een persoonlijke tint eraan. Met pijn in mijn hart vertrek ik uit deze pub, met een zwaar dilemma. Want wil ik dit etentje op het werk declareren, dan moet ik de originele rekening indienen, terwijl deze ook een leuke herinnering is, wat zal het worden geld of gevoel?

Na nog twee uurtjes rijden arriveer ik ruim op tijd op het vliegveld, alwaar ik de auto inlever en onder het genot van een kopje koffie, het reisverhaal uittyp. Straks nog een klein hapje en vaarwel Ierland.