Ház hunt (the morning)

S’ochtends had ik een afspraak met een vent van makelaar Duna Ház, om een aantal flats in Székesfehérvár te bekijken. Het was de laatste kans voor Székes, aangezien de vorige ervaring niets voorstelde.

Om negen uur sta ik voor het kantoor en daar staan ook een jonge vent met een bloedmooie vrouw. Het blijken de makelaar met zijn jongere zus, die voor de vertaling moet zorgen. Als snel blijkt dat ze meer kwaliteiten heeft in het mooi wezen, dan dat ze kennis heeft van de engels taal. Maar goed samen met mijn inmiddels iets beter dan belabberde kennis van de hongaarse taal, kunnen we toch enigszins communiceren. Het blijkt dat er vier woningen zijn geselecteerd die we kunnen bekijken.

De eerste ligt ver buiten het centrum en is erg kicsi (klein, 34 m2), de tweede ligt op kruipafstand van het centrum en is qua formaat ook erg oké, maar de Jan des Bouvrie voorkeuren van de huidige bewoonster komen absoluut niet overeen met de mijne en aangezien alle flats tegen het dak van mijn budget liggen, is er geen financiële ruimte voor verbouwingen. De derde ligt ook te ver weg en de vierde heeft een perfecte locatie en een geweldig potentieel, echter het is een opknappertje en ook hier geldt dat de financiële ruimte daarvoor toch echt te klein is.

Met de belofte om later de week te bellen met mijn bevindingen stap ik terug in mijn voiture om terug te racen naar Ferri, met wie ik het middagprogramma ga doorlopen.