Indringer

Gisteren was Wilbert, onze CEO op bezoek. Dit betekent meestal dat we na een lange dag vol discussies met het hele management team gaan uit eten in Szekesfehervar. Dit was gisteren weer de bedoeling om half negen arriveerden we in het restaurant. Na een gezellig etentje in de tuin van de Irish Pub, waar zich teveel muggen bevonden, gingen we rond elf uur naar huis.

Vanuit Szekes is het een uur rijden naar Dunafoldvar en daar had ik echt geen zin in. Ik besloot in Sarbogard in mijn oude huisje te overnachten. Aangezien ik dit al lichtelijk heb ontmanteld valt hier niet echt veel lol te beleven. Toen ik echter binnenkwam zag ik dat er een indringer was geweest. De natuurlijke wanorde die zich normaliter in mijn huis bevind was door externe krachten vergroot. De wattenstaafjes lagen over de keuken verspreid en op verschillende plekken zag ik een slijmerige rood witte substantie. Het enige wat ik miste was de tune van de X-files op de achtergrond. Behoedzaam sloop ik in het huis rond, totdat ik een vreemd geflapper hoorde op de bovenverdieping. Stap voor stap sloop ik de trap op naar boven, alwaar ik een vogeltje in grote paniek aantrof.

Als een echte weldoener opende ik alle ramen en deuren, waar mijn indringer gretig gebruik van maakte door naar buiten te vliegen.