Advocaat

Gisteren op weg naar de advocaat om de eerste aanbetaling voor het huis te doen. Vanwege een belangrijke klantenaudit, kwamen we een half uur te laat aan bij de advocaat.

Daar zaten de twee verkopers, waarvan een vergezeld door hun vrouw al op ons te wachten. De advocaat was een vrouw in een blouse met een tijgermotiefje. Na het opmaken van het contract en allerlei officiele handelingen, was het zover dat me het contract voorgelezen zou worden. Alle vier de aanwezigen kregen een exemplaar uitgereikt. Een van de verkopers vouwde het contract direct in vier delen op en stopte het in zijn broekzak. Niet wetende dat het vier handtekeningen nodig had om rechtsgeldig te zijn.

Nadat het contract was vertaald en voorgelezen door Kati, ging ik accoord en moesten de contracten ondertekend worden. Ik ondertekende dus drie contracten en een vodje. Vervolgens moest ik de eerste aanbetaling op tafel leggen; 1,6 miljoen. Met briefjes van 20.000 is dat een behoorlijk pak geld. Om het tellen te vergemakkelijken maakten ik dus om en om stapeltjes van 200.000 en zo kreeg ik een torentje van 1 miljoen en een torentje van 600.000. De eerste vraag was of de torentjes gelijke waarde hadden, zodat de broers ieder een torentje in hun zak konden stoppen.

Na hertelling en het maken van gelijke torentjes vouwden de beide broers het stapeltje geld op en duwden het in hun trainingsbroek. Vervolgens kregen ze van vrouwlief op hun flikker dat ze de broekzak toch maar moesten afsluiten.

Na afhandeling van de deal en herverkenning van het huis, gegeten in de Halazscsarda (visrestaurant), met uitzicht op de vervaarlijk gestegen Donau en naar bedje toe.