Huwelijk

Op vrijdag na het werk, haalde ik mijn liefje van thuis op om de vrijdagavond samen door te brengen door eerst in het beroemde Halászcsarda van Dunaföldvár te eten om ons daarna nog een beetje thuis te amuseren.

Door de kakafonie van enerverende en entertainende verhalen die we elkaar te vertellen hadden en door de taallessen die we elkaar gaven werd het al licht toen we op het idee kwamen dat we misschien toch eens keer moesten gaan slapen. Drie uur later liep de wekker af, omdat ik me op tijd op de bruiloft moest melden. Gabi had de avond van te voren mijn kleren uitgezocht en terwijl ik het ontbijt zat voor te bereiden, deed zij mijn kleren strijken. Met wallen onder mijn ogen die groter waren dan gepland, dropte ik haar wederom thuis af, terwijl ik me naar de bruiloft begaf.

Tijdens de kerkdienst, kon ik nagenoeg niets van de speech van de pastoor volgen. Na de dienst, kreeg ik van de ceremoniemeesteres een routebeschrijving naar de feestlokatie in mijn handen gedrukt. Ik besloot gewoon de auto van de ouders van de bruidegom te volgen en we kwamen op een prachtige lokatie aan. Hier kreeg ik te horen dat er een kamer voor me was gereserveerd en dat ik plaats zou nemen aan de Duits sprekende tafel. Mijn tafeldame, was de ceremoniemeesteres alias de zus van Miklos. Gedurende het diner dat rijkelijk was voorzien van wijn en palinka, kreeg ik te horen dat het een gewoonte was dat de baas van de bruidegom een speech zou houden. Ik had dan ook drie minuten om me voor te bereiden.

Na het diner, rijkelijk gedanst met de ceremoniemeesters, die zeer complimenteus naar mijn danstalent was. De vader van Miklos was een liefhebber van Transylvanische palinka, die we samen in grote hoeveelheden hebben genuttigd. Op zondag ochtend rond een uur of elf werd ik wakker in mijn hotelkamer, met kleine gaten in mijn geheugen, vanwege de menagerie van alcoholgebruik, maar ik herinnerde me voldoende om te weten dat het een gezellig feest was geweest.