E-bidding

Gisteren was ik voor een kort bezoek aan mijn vrienden van de lampenfabriek in Brugge. Ik moest een handtekening scoren en dat was het hoofddoel van mijn bezoek. Om vier uur had ik een e-bidding voor een productenpakket ter waarde van enkele miljoenen. Maar hiervoor moest ik een aan internet aangesloten PC hebben. Dus toen ik om half twee uit Brugge vertrok moest ik op zoek naar een internet cafe. Ik racete naar Brussel omdat ik verwachte dat de kans daar het grootst was.

Op mijn intuitie en de fantastische bewegwijzering in Brussel wist ik in no time het centrum te bereiken. Daar begon de speurtocht naar het internetcafe. Om half vier had ik er een gevonden en wist ik voor de fooi van € 1,50 per uur een computer in te nemen. De redelijk grote ruimte met 16 computers was gevuld met Nerds en Studenten die allemaal dood en verderf spelletjes zaten te spelen.

Toen ik probeerde de internet bid site te bereiken merkte ik dat niet de letters die ik intoetste op het beeld verschenen, maar volledig andere. Het was een Frans toetsenbord. Dat met die letters, daar kon ik me nog enigszins snel overheen zetten, echter alle leestekens waren ook verstopt. Het was een vet probleem om de internet site die vol stond met _, @, = en andere tekens, in te typen. Toen dit eindelijk gelukt was, had ik verbinding. Via de telefoon met Tibor besprak ik de details en terwijl wij over gigantische bedragen aan het praten waren, waren op de achtergrond juichende, grommende en andere verbale uitingen van gamers te horen. Ik kreeg dan ook de vraag in welk Soddom en Gomora ik mijn tentje had opgeslagen.