Sneeuwstorm in Mechelen

Normaliter zijn de winters behoorlijk koud en fiers in Hongarije. Gisteren toen om 3 uur s'ochtends mijn wekker afliep en ik me met moeite uit mijn bed kon hijsen was het zowaar 7 graden celcius. Vorig jaar rond deze tijd kan ik me nog temperaturen van -23 herinneren.

Met de auto op weg om Kati op te halen en om twintig over zes vertrok het vliegtuig naar Brussel. Aldaar moesten we eerst drie rondjes over de luchthaven cirkelen voordat we mochten landen. Dit zorgde voor enige stress bij enkele van de medereizigers. Eenmaal op de luchthaven vernamen we dat deze inmiddels was gesloten vanwege de zware sneeuwval. Een van onze gesprekspartners die in Frankfurt zat te wachten tot zijn vlucht werd vrijgegeven had hier onder andere last van.

Toen we bij de taxichauffeur instapten zagen we een sjagreinige taxichauffeur die het vertikte om Nederlands te spreken. Toen ik hem vriendelijk informeerde dat we naar Conti Mechelen wilden zei hij dat hij geen namen van bedrijven wilde horen, maar straatnamen. Nadat we deze meldden antwoordde hij of we soms verwachten of hij een levend gps systeem was, hij kon toch niet alle straatnamen weten! De toon was gezet en de rit was gezellig. Toen Kati ook nog de opmerking maakte "what a nice weather huh?", kwam de stoom helemaal uit zijn oren.

Toen we eindelijk na aansluiten in de file rond Brussel de plek van bestemming bereikten, wist hij nog net te voorkomen dat hij van de weg af zou glijden in het industriegebied. Al met al een en al knusse gezelligheid.