Suzuki SX4

Gisteren werd me mijn Skoda Fabia, waar ik in een half jaar tijd ruim 30.000 kilometer in had rond weten te karren bruut ontnomen en een uur later stond er een Suzuki SX4 op me te wachten. Mijn eerste reactie was er een van lichtelijk afgrijzen omdat ik geen echte fan van terreinwagenachtige auto's ben.

Maar na de eerste demonstratie veranderde dit gevoel al lichtelijk. Vooral toen bleek dat de sleutel slechts in mijn broekzak dient te zitten om de auto te kunnen openen en om hem te kunnen starten. De muziek uit de CD speler was OK, de airco werkte goed en hij is goed pittig. Door zijn vierwielaandrijving is hij ook nog behoorlijk stabiel op de weg. Al met al toch een vooruitgang.

Toen ik rond een uur of half zeven Gabi ophaalde voor onze date was ze direct enthousiast over de nieuwe auto. Maar misschien had dit meer te maken met het feit dat hij volkomen schoon was. Na een uiterst geslaagde date in Székesfehérvár, ging ik op weg terug naar Dunaföldvár over wegen die door kleine dorpjes leidden. Vanwege het feit dat we moeite hadden met het nemen van afscheid, werd de terugtocht pas rond middernacht ingezet, waardoor ik iets harder reed om nog op een christelijk uur thuis te zijn.

In een van de kleine dorpjes stond er een auto in tegengestelde richting stil te staan op de weg en ik was te laat met het loslaten van het gas. Dus na het passeren trapte de politieauto op het gas en draaide om. Even kruiste de gedachte mijn hoofd om extra gas te geven en een klein landweggetje in te scheuren, maar dit was te risky, dus ik nam nog meer gas terug om me in te laten rekenen.

De agenten zaten binnen een mum van tijd met zwaailicht achter me en ik zette de auto netjes aan de kant, haalde het raampje omlaag en zei hun in vriendelijk hongaars gedag en vervolgde met de mededeling dat ik graag had dat ze niet te snel praatten omdat ik het Hongaars niet voldoende machtig ben. Door deze vriendelijke benadering van mijn kant, was de sfeer in ieder geval goed. (Door mijn goede humeur was het onmogelijk om onvriendelijk te zijn)

Maar hij begon met de vraag, weet je hoe hard je hier mag rijden. Ik antwoorde volgens mij 60 km/u hierop corrigeerde hij me en zij dat het 50 moest zijn, maar dat dat niet echt uitmaakte omdat hij me op 100 geklokt had. Dit zorgde ervoor dat ik even moest slikken. Hierop vroeg hij mijn rijbewijs, paspoort en auto papieren. Ik probeerde vriendelijk in gesprek te blijven. Nadat hij de autopapieren zag zij hij, mag ik even op je kilometer teller kijken. Toen hij zag dat de auto pas 80 km op de teller had begon hij te lachen en zei; Ah je was gewoon je nieuwe auto aan het testen. Veel plezier en een beetje op je snelheid letten!

Ik mocht wegrijden. Al met al een super avond