Google

Tuesday, February 05, 2008

Juridische strijd

Gabi's ex man is een klootzak, zeg ik dan maar zonder enige vorm van objectiviteit.

Wat is het geval. Hij woont nog steeds in hun gezamenlijk huis, maar was tot voor kort onwillend om het te verkopen en de opbrengst te delen zoals afgesproken in hun echtscheidingsovereenkomst. Nu is hij echter recent ontslagen op zijn werk, vanwege het feit dat hij er een relatie op de werkvloer had met een van de vrouwelijke operators. Zijn baas ontsloeg de vrouw, hij werd woedend op de baas, met als resultaat dat hij twee maanden de tijd kreeg om een nieuwe baan te zoeken.

Dat is hem mede met hulp van Gabi en mij gelukt (stom dat we hierin ook maar enige ondersteuning hebben gegeven). Nu blijkt dat bij het kopen van het huis er een additionele lening bij zijn werkgever was afgesloten die na tien jaar zou worden kwijtgescholden als hij hier was blijven werken. Maar vanwege zijn ontslag, moet deze voor 31 Maart worden terug betaald. Aangezien hij verder niet bulkt van het geld was dit zijn stimulans om het huis te gaan verkopen.

Waar hij zowiezo een handje aan heeft is om Gabi s'avonds op de dag dat ik van een lange reis terugkom te bellen en haar overstuur te maken, om zo onze eerste avond na lange tijd samen te verpesten, maar wat hij vorige week deed was echt ongelofelijk. Ik arriveerde op Maandag terug van Hong Kong, om op Dinsdag de begrafenis van haar vader bij te wonen (hierover in een latere post meer). Op maandag avond belde hij met de mededeling dat hij het huis had verkocht en dat hij de dag daarna (begrafenis !!) dit met Gabi wilde bespreken en afhandelen. Op deze dag zouden we toch de kinderen naar huis brengen. Het telefoongesprek eindigde in een hoop geschreeuw en de toch al niet zo relaxte avond met begrafins voorbereiding was gelardeerd met stress.

Dinsdag ochtend de kinderen opgehaald, deze zaten trouwens klaar in de pyama, met de mededeling, pap wist niet wat we aan moesten trekken dus we moesten op mams wachten. Dit was een lekker stress opwekkend moment weer. Na de begrafenis hadden we een relaxed diner met de hele familie en hier was Bela en zijn acties onderwerp van gesprek.

Na het diner, brachten we de kids terug en Bela wilde gelijk tot een overeenkomst komen. Hierop zeiden we, OK, laat de verkoop, koop en leencontracten maar eens zien, dan kunnen we thuis rustig uitrekenen wat een faire afhandeling is. Hierop werd hij kwaad en zei, nee ik heb een voorstel en ik verwacht van jou dat je hiermee accoord gaat. We gaven aan dat er niets ondertekend zou worden.

Hierop presenteerde hij het voorstel handgeschreven afgeronde nummers op een foddel papier. Er stonden wat vage posten op en hij kreeg het voor mekaar om zichzelf een miljoen meer toe te bedelen omdat hij destijds alles geregeld had. Ik maande Gabi tot kalmte en zei tegen Bela; OK we zullen het bekijken en komen snel terug met een reactie. Na lang dubben zei hij OK, maar het moet snel.

Op Woensdag hebben we het voorstel even doorgepluisd en het klopte van geen kant. Het was een duidelijke poging tot oplichting. Vanwege mijn gebrekkige kennis van het Hongaars en Gabi's gebrekkige kennis van alles wat met financien te maken had, besloten we dat ze de dag erna met haar broer, het huis zou laten taxeren en naar een advokaat zou gaan.

Hier kreeg ze te horen dat het oorspronkelijke bod van 5.5 miljoen van Bela absurd was en dat het ergens tussen de 6.5 en 7.5 zou uitkomen. Hiermee waren de kosten van de advokaat al terugverdiend. De advokaat zou verder alles regelen, alle documenten verzamelen en vervolgens een afspraak plannen om tot overeenkomst te komen. Wij mochten niet meer met hem over dit onderwerp praten.

Toen we vrijdag weer bij hem waren om de kids op te halen, was hij volledig over de rooie en we vertelden hem dat we ons niet in de hoek lieten zetten en met een fooitje zouden laten afschepen. Hierop dreigde hij met de kids en allerlei flauwe kinderlijke dreigementen.

Al met al is het een spannende strijd, waar wij op dit moment toch wel de boventoon voeren door zijn naïeve voorstellen linea recta naar het rijk des fabelen te verwijzen.

By the way, nu er een advokaat in het spel is, is zijn haast met rasse schreden afgenomen.

Later meer..

2 comments:

Anonymous said...

Wat een sukkel... groot gelijk dat jullie een advocaat ingeschakeld hebben. Maarreh ik dacht dat de kinderen al een leeftijd hadden dat ze zichzelf wel aan kunnen kleden haha. Hoop voor jullie dat alles spoedig geregeld is en ook dat de kinderen bij Gabi (of jullie) kunnen wonen.

Jens said...

Ik ben een Belg in Budapest en heb je blog toevallig ontdekt, tof om je avonturen hier te lezen. Hierbij de link naar men eigen blogspot: www.jensinbudapest.blogspot.com