Ziekenhuis en keukenengels

Nadat ik er al achter was gekomen dat mijn keukenengels niet op hetzelfde niveau ligt als mijn standaard engels, wat toch wel behoorlijk goed is, ben ik er recentelijk achter gekomen dat ook mijn ziekenhuisengels een beetje is achtergebleven in de ontwikkeling.

Nu zorgt het gebrek aan keukenengels alleen maar voor kleine practische problemen. Het is moeilijk om te vragen de vergiet aan te geven als je niet weet hoe dit heet in het engels. Dan moet je het omschrijven als een metalen ding met gaatjes om salade in te wassen. Dus dit is wel redelijk redzaam. Het gebrek aan ziekenhuisengels zorgt echter voor grotere problemen als dit door externe oorzaken tot gespreksonderwerp wordt gebombardeerd.

Het zuigt namelijk zwaar als je vriendinnetje naar het ziekenhuis moet voor een operatie en het uren duurt om duidelijk te krijgen wat er aan de hand is en wat er gaat gebeuren, puur vanwege het feit dat van beide zijden het ziekenhuisengels onder de maat is. Hierdoor gebruik je 80% van de quality time die je hebt aan het proberen te vertalen van een aantal woorden, waar je eigenlijk de vertaling helemaal niet van wilt hebben. En door de grote inspanning die dit kost, gaat dit ook ten koste van de ontspannen en relaxte sfeer die er normaliter heerst.

Soms denk ik dat het beter was geweest als Nederland in de gouden eeuw gewoon de hele wereld had gekoloniseerd. Dan had in ieder geval iedereen dezelfde taal gesproken.