Warm ontvangst

Toen ik gisteren rond een uur of twee in de fabriek aankwam, was de ontvangst behoorlijk warm. Ondanks dat ik er al een jaar niet meer was geweest, wist iedereen me te herkennen en kwamen ze ook allemaal gedag zeggen en een praatje maken.

Rond een uur of vier kwam er ook nog eens een delegatie uit Nederland aan. Toen we rond een uur of zeven klaar waren met het werk gingen we naar het Mexicaans restaurant om daarna weer een herkennismaking met mijn Chinese stamkroeg, de "Whiskey Jack", te maken.

Op het moment dat ik de deur opende werd ik direct door de eigenaresse en een aantal serveersters herkent en ze kwamen dan ook op me af rennen om me te zoenen en te knuffelen. Toen we dan ook rond een uur of twee afscheid namen deden we de plechtige belofte om later in de week nog een keer terug te komen.

Vandaag arriveerde ik verrassend fris om negen uur op het werk, waar binnen no time een telefoontje voor me was. Het was John, een projectleider waarmee ik twee jaar geleden veel had samengewerkt en die inmiddels onze organisatie had verlaten. Hij had gehoord dat ik in het land was en besloot me op te bellen om een eet- en massage afspraak te maken.

Van al dit enthousiasme kreeg ik toch wel een warm gevoel van binnen.