Bejetlagged

Om half zes s'ochtends zette mijn vliegtuig de pootjes aan de grond op Budapest Airport. Nadat ik bij de douane mijn eerste hongaarse stempel in mijn paspoort kreeg gedrukt, kon ik direct de bagage van de band plukken.
Buiten het vliegveld stond de vriendelijke chauffeur van het bewaakt parkeren me al op te wachten. Blindelings wist hij mijn auto te vinden en ik kon op weg naar Sárbogárd.
Om zeven uur stond ik onder de douche en om half acht was ik op mijn werk. In mijn koelkast had ik nog twee yoghurtjes en een met aardbeienjam gevulde croissant gevonden en dit zou dus mijn maaltijd zijn voor de rest van de dag.
De grote uitdaging was zo lang mogelijk wakker blijven om op die manier weer terug in Europees ritme te komen.

Op het werk werd ik overspoeld met afspraken en mijn twee nieuwe collega's hadden alle vragen die ze hadden tijdens hun eerste en tweede week werken verzameld. Hierdoor vloog de dag voorbij en had ik ook niet al te veel last van vermoeidheid. Na het werk even naar huis voor een snelle koude douche, waarna ik had afgesproken met Szilvi, waar ik wederom goed verzorgd werd en waar haar zoontje die in een hyperactieve bui was er wel voor zorgde dat ik niet in slaap zou vallen.

Om tien uur was ik thuis en besloot ik even naar de samenvatting van de eredevisiewedstrijden te kijken met een glaasje wijn erbij. Toen ik een kwartier later wakker schrok, besloot ik dat het tijd was om naar bed te gaan. De vraag was zou ik het kunnen redden om tot de ochtend door te slapen?

Om zes uur was het pleit echter beslecht en was ik definitief wakker. Met als oorzaak dat ik vandaag voor het eerst sinds ik Sárbogárd werk als eerste op het werk ben verschenen.