Gerard & Miranda in Hongarije.

Dag 1, het vliegveld.

Na een verschikkelijke dag van reizen via Düsseldorf naar Frankfurt, om daar een pauze van twee uur te hebben, opgevolgd door een vertraging van een uur, kom ik eindelijk rond een uur of elf in Budapest airport aan. Hier is de sluis kapot, wat weer voor een nieuw oponthoud zorgt. Ik sms Gerard en Miranda, dat ik op de sluis wacht en dat ik daarna toch wel zal verschijnen. Ze reageren als volgt; “Sluis?”.

Als ik eindelijk in de aankomsthal verschijn, waar ik eigenlijk verwacht de twee tortelduifjes in een afwachtende positie te zien staan, is deze geheel leeg. Ik bel even om te melden dat ze naar terminal B moeten lopen, omdat ik daar door de bewaakt parkeren vent opgehaald ga worden. Na enige tijd wachten zie ik niemand aan komen lopen. En even later gaat de telefoon. Ze kunnen terminal B niet vinden omdat die er gewoon niet is. Wat blijkt, ze staan op vliegveld Férihegy [feerihedj] 1. Dit is het tweede vliegveld, waarvan ik dacht dat het alleen voor vrachtvluchten werd gebruikt, maar blijkbaar worden hier ook personen naar toe gebracht. Binnen no-time sta ik voor het vliegveld en vertrekken we voor de grote reis naar Sárbogárd. Aangezien het gesneeuwd heeft, lukt het niet om deze in het gebruikelijke ruime uur af te leggen, maar doen we er aanzienlijk langer over.

Als Gerard en ik om half twee aan een glaasje Whiskey zitten, worden de shampoo resten van een gelukte bus uit de toilettas gewassen door Miranda. Uitgeput gaan we naar bed.