Ház vadászni végsö ?

Op Zondag stond ik om negen uur s’ochtends weer bij Ferri voor de deur. We hadden afgesproken om nog een huis in Dunaföldvár te gaan bekijken. Na een spannende rit door de sneeuw, arriveerde we voor het huis, waar we de telefoonnummers van het élado (te koop) bord aflazen. De eigenaar vertelde ons dat hij binnen tien minuten daar zou zijn.

Ondertussen hadden we de tijd om de ligging eens goed te beoordelen. Vanuit de tuin van het huis is er een mooi uitzicht op de brug over de Donau en de Donau zelf is ook te zien. Mijn favoriete visrestaurant ligt op 200 meter loopafstand en dit grenst ook aan een park langs de Donau. Het centrum van de stad is 500 meter de andere kant op en een zwembad en een tennisbaan liggen ook zeer dichtbij. De haven, waar vanaf 2007 de passagiersboten van Wenen naar de zwarte zee gaan aanmeren ligt ook al op kruipafstand. Daarnaast wordt op dit moment de nieuwe autosnelweg van Budapest naar Pécs aangelegd, die ook door deze stad heen zal lopen. Al met al is de ligging dus uitstekend, ook omdat het maar 20 minuten rijden naar het werk is.

Na tien minuten kwam een drie man sterk team om ons het huis te tonen. Het grondoppervlak van het huis is driehoekig, aan een zijde ligt de straat, schuin daarop ligt de vestigingsmuur van het kasteel en aan de andere zijde is er een buurman. Deze vestigingsmuur geeft een hele speciale uitstraling aan de tuin. Buiten het hoofdhuis van 10 x 10 meter, ligt er nog een klein huisje / schuur, waar zonder al te veel problemen een gastenverblijf van gemaakt kan worden. Eenmaal in het huis zien we dat het in een behoorlijke staat is, waar niet veel aan gedaan hoeft te worden om er in te kunnen trekken, alleen de badkamer is behoorlijk karig en keukenapparatuur is er ook niet. Na een bezoekje aan de tuin gaan we het huis is voor een tweede keer en is het gevoel wel positief. Het enige nadeel is dat er een lichte aanpassing van het budget nodig is, maar door de ligging hoeft er geen angst voor waardedaling te zijn. Dus deze week maar eens met de bank gaan bellen.

Met een positief gevoel rijden we terug naar Sárbogárd, waar we door de ouders van Kati, weer eens op een “lichte lunch”, soep met noedels, groente en vlees, vervolgens pannekoekjes met zure bessensaus en wienerschnitzel met rijst, worden getrakteerd.