Ház hunt II (the afternoon)

Na de ochtend ervaringen kwam ik om elf uur bij Ferri aan. Kati was aan het werk, dus ik had een dagje haar vriend te leen. De dag ervoor had ik de locale huizenkrant gekocht en aan Kati meegegeven ter voorbereiding. Toen ik Ferri tegenkwam zei hij echter; dat vodje hebben we niet nodig! Dus ik vroeg me al af wat de tactiek voor de dag zou zijn.

Na even overlegd te hebben, wat mijn wensen waren, koos Ferri een drietal plaatsen uit, waar de kans groot was om een leuk huis te vinden. Eerst reden we naar Nagydorog, een klein half uurtje rijden. Daar stopten we bij de eerste mensen die we buiten zagen staan en Ferri vroeg aan hen of er in het dorp huizen te koop stonden. Volgens hem werkte deze tactiek beter dan zo een flut krantje en warempel we kregen een aantal tips. Bij het tweede huis waar we kwamen belden we aan en werden we direct binnen uitgenodigd voor een kopje koffie, waarna we een rondleiding door het huis kregen. Nadat we zo de eerste twee dorpen hadden gehad, vijf huisbezoeken en drie kopjes koffie verder besloten we naar de derde plek te gaan, Simontornya.

Hier had Ferri nog wat familie wonen die hij al twaalf jaar niet meer had gezien. Dus we reden rechtstreeks naar zijn tante. Deze was niet thuis, dus belde hij bij de buurman aan om te vragen waar ze kon zijn. Na wat info, op weg naar haar dochter. Deze was wel thuis en belde direct haar dochter op om ons te helpen in de huizenjacht.
Met zijn drieen reden we de berg met de wijnlanderijen op, waar de tante van Ferri in hun wijnkelder aan het werk zouden zijn. Door modderige holle wegen in een prachtige omgeving, die eigenlijk voor tractoren was gemaakt en niet voor mijn tere Alfa, arriveerden we bij de “Pince” van zijn familie. Hier waren oom en tante wijn en worst aan het maken. Toen ze de nederlandse auto hun erf op zagen rijden, waren ze een beetje verbaasd, maar toen Ferri uitstapte, waren ze uitzinnig van vreugde. Na wat worst en wijn (sap voor mij), en een aantal goede tips gingen we verder.