Stewardess

Afgelopen Maandag was ik wederom op weg naar China. Met het Malév vliegtuig naar het afschuwelijke Paris Charles de Gaulle om vervolgens door te reizen naar Hong Kong.

Ik werd s’ochtends door een taxi thuis opgehaald, omdat ik de auto achter wilde laten voor mijn moeder die een dag later zou arriveren. Dit was een relaxte manier om de reis te beginnen, maar de relaxtheid verdween toen ik de vertrekhal binnenstapte. Het was ongemeend druk. De rijen voor de balies barsten de voegen uit. Gelukkig heb ik vanwege het vele reizen het privilige om aan de business balie in te checken. Normaal staan hier ik de vriendelijkste en knapste grondstewardessen maar in dit geval niet.

In plaats van goedemorgen meneer, mag ik uw reisdocumenten? Wilt u een plaats aan het raam of in het gangpad (beide vragen voorzien met een verleiderlijke glimlach), was er de sneer, waar is je ticket, vervolgd met een Mhuh toen me de beide boardingpassen werden overhandigd. Toen ik daarop vriendelijk vroeg of ik aan het gangpad zat, werd me duidelijk gemaakt dat die vraag niet op prijs werd gesteld. Waarschijnlijk was ze ongesteld, zwanger, of had ze ruzie met haar echtgenoot.

Eenmaal in het vliegtuig, nam ik de Elsevier en begon te lezen. Terwijl ik me verdiepte in wat terechte kritiek op ons links / christelijk kabinet, werd ik daar een vriendelijke stem uit mijn artikel weggetrokken met de vraag: wilt U een kaas of een ham sandwich? Dit werd me met hetzelfde schattige accent gevraagd dat Gabi gebruikt wanneer ze Nederlands poogt te spreken. Na haar vraag keek ze me glimlachend aan met een blik die vroeg voor een comlimentje vanwege haar poging om Nederlands te spreken. Daar voldeed ik dan ook aan. De rest van de vlucht kreeg ik net een beetje extra service, wat het debacle op het vliegveld deed verbleken.
Toen ik met lichte vertraging in Parijs aankwam, was mijn goede bui echter zo weer weg geslagen. Had ik al gezegd dat dit een verschrikkelijk vliegveld is. Na landing moet je eerst uit de landingszone, om vervolgens te zoeken naar de bus die je van de ene naar de andere terminal moet brengen, om erachter te komen dat er weer eens gestaakt wordt, zodat je het halve vliegveld door kan rennen om vervolgens weer door de douna te moeten, om zwetend je twaalf uur durende vlucht te beginnen.