Raampje klimmen

Op maandag kwamen we (mams, Willy en ik) van Étterem Centrál vandaan, toen ik met mijn vriendinnetje ging bellen. Ik gaf de huissleutels af aan Willy, zodat zij alvast vooruit konden lopen en het huis konden binnen lopen.

Na nog wat TV kijken, gingen Willy en mams naar hun huisje en sloten ze de deur af. Om 6.30 in de ochtend liep de wekker af en zoals gewoonlijk was ik nog een beetje met de snooze functie aan het spelen totdat ik in de verte de vuilniswagen hoorde. Ik besloot de vuilnis even snel buiten te zetten, maar ik kon het huis niet uit. De gasten hadden het huis afgesloten en ik wist niet waar ze mijn sleutels neer hadden gelegd. Ik keek op de voor mij gebruikelijke plaatsen, maar kon de sleutel niet vinden.

Vanwege het feit dat hij vorige week ook al niet geleegd was door mijn Singapore reis en vanwege het feit dat het hier al weken warmer dan 30 graden is, was het tijd om hem te legen. Ik besloot door het raampje aan de voorkant van mijn huis naar buiten te springen en ik wist al dat naar buiten makkelijker zou zijn dan naar binnen.

Ik was net op tijd en stond toen terwijl de vuilnismannen, de vuilnis in de truck gooiden in mijn boxershort aan de voorkant van het huis in mijn raam te springen om vervolgens in een absoluut niet elegante wijze naar binnen te klimmen.

De sleutel bleek op een zeer zichtbare en achteraf logische plaats te zijn gesitueerd