Paaltje

Gisteren na het werk op naar Székesfehérvár om samen Gabi een hapje te gaan eten. Na een gezellig diner bij een Chinees restaurant (het was overigens mijn eerste Chinese restaurant ervaring in Hongarije en ik moet zeggen het wijkt behoorlijk af van de Nederlands Chinees. Geen Babi Pangang of Nasi Goreng, maar gerechten die toch iets dichter in de buurt liggen bij de echte Chinese gerechten) werd ik wederom naar een van de romantischere plekken van Székes geleidt. Toen we met de auto bij het meer waren aangekomen, maakten we wandeling langs het meer, totdat we de donkere wolken op zagen komen. Het had al behoorlijk geregend die avond en dit zat er opnieuw aan te komen. We besloten ons in de auto terug te trekken.

Eenmaal in de auto aangekomen werden er een aantal zoentjes uitgewisseld en ontdekte ik een nieuwe goede feature van mijn Suzuki. Toen we eenmaal zo ver waren om naar huis te gaan, hadden de ramen van de auto een behoorlijke gelijkenis met de ramen van de auto in de film Titanic. Het resultaat hiervan was dat de wasem vol op open moest om weer enigszins zicht te krijgen in mijn kocsi. Echter het achterraam was wat moeilijker te ontwasemen, met als gevolg dat ik op de spiegels achteruit van de parkeerplaats af reed.

Door de hoogteinstelling van de spiegels, was het echter onmogelijk om de paaltjes te zien die de oprijlaan van de parkeerplaats markeerden. Met als gevolg dat ik op een gegeven moment toen ik rustig van de oprijlaan afreed enige weerstand voelde aan de linkerkant van mijn auto. Toen ik het raampje omlaag draaide om te zien wat er aan de hand was, zag ik dat er een paaltje pontificaal plat op de grond lag.

Bij nadere inspectie aan de auto, bleek hier gelukkig geen schade te zijn opgelopen. De metalen duwbar die in de bumper is geintegreerd heeft duidelijk zijn nut bewezen