Whiskey Jack

Op zaterdag uit gaan eten met een groep van negen Nederlanders. Het is toch vreemd dat je helemaal naar China moet komen om een aantal Nederlanders tegen te komen. Na een lekker sappige biefstuk in het Duitse restaurant de Blue Marlin, op naar de vaste stamkroeg, de Whiskey Jack.

Vanwege een klachtentelefoontje van de klant van het grote project in China, waarvoor het merendeel van de mensen daar was, was de sfeer een beetje bedompt. Maar naarmate de avond vorderde kon een groot gedeelte daarvan gecompenseerd worden door enkele Tsin Tao pilsjes weg te werken. En naarmate de avond vorderde werd het toch weer steeds gezelliger. Het was hartverwarmend dat ook alle serveersters en de eigenaresse me weer wisten te herkennen.

Op zondag om twaalf uur verzameld om via de KFC naar het werk te gaan, waar we begonnen met een uitgebreide lunch om vervolgens tot een uurtje of zes aan het werk te gaan.