200

Soms wil je wat schrijven op dit blog en als je er dan aan begint komt er toch iets anders uit het toetsenbord dan oorspronkelijk gepland was. Bij het aanzetten tot een nieuw stukje, kwam ik er namelijk achter dat dit de tweehondertse post is op dit medium.

Om deze 200 posts te bekijken, zijn er ruim 5000 bezoeken geweest. Daarmee wordt ieder stukje dat ik schrijf toch wel zo een 25 keer bekeken. Dit zorgt ervoor dat het mes aan twee kanten snijdt. Aan de ene kant is het leuk om je verhaaltjes op het internet te zetten, maar dan is het toch ook leuk dat ze gelezen worden.

Nu ga ik een lang weekend van Singapore genieten, waar ze ook de eerste Mei vieren en laten we er maar vanuit gaan dat dit vergelijkbare avonturen oplevert als dat ik 30 April in Nederland had kunnen vieren.

Schoonheid

Vandaag zat ik te lunchen met onze toolmaker leverancier, die voor mij ook een letter of invitation had moeten regelen voor het bezoek aan China. Hiervoor had ik een kopie van mijn paspoort moeten sturen.

Hij vertelde vandaag dat een van zijn vrouwelijke collega’s dit gescande kopie had gezien en had gevraagd wie die knappe man op die foto was. Toen vertelde hij dat is nou Mories, onze klant. Vol trots hoorde ik dit verhaal aan, totdat hij verder begon te praten. De volgende vraag was namelijk wanneer deze foto dan eigenlijk genomen was. Toen ik vermelde dat dit twee jaar geleden was, vroeg hij oprecht geshocked, dan ben je in twee jaar tijd wel heel erg oud geworden!

Smog in Suzhou

This is the "clear sky" on a normal day in Suzhou.

Whiskey Jack

Op zaterdag uit gaan eten met een groep van negen Nederlanders. Het is toch vreemd dat je helemaal naar China moet komen om een aantal Nederlanders tegen te komen. Na een lekker sappige biefstuk in het Duitse restaurant de Blue Marlin, op naar de vaste stamkroeg, de Whiskey Jack.

Vanwege een klachtentelefoontje van de klant van het grote project in China, waarvoor het merendeel van de mensen daar was, was de sfeer een beetje bedompt. Maar naarmate de avond vorderde kon een groot gedeelte daarvan gecompenseerd worden door enkele Tsin Tao pilsjes weg te werken. En naarmate de avond vorderde werd het toch weer steeds gezelliger. Het was hartverwarmend dat ook alle serveersters en de eigenaresse me weer wisten te herkennen.

Op zondag om twaalf uur verzameld om via de KFC naar het werk te gaan, waar we begonnen met een uitgebreide lunch om vervolgens tot een uurtje of zes aan het werk te gaan.

Singapore airlines

Op vrijdag heb ik de hele avond aan boat quai (het gezellige restaurant straatje aan het water) doorgebracht met mijn nieuwe Slowaakse vriend. Uiteindelijk was ik de verstandige van de twee die om elf uur voorstelde naar het hotel terug te gaan. Nadat we aardig wat tijgertjes meester hadden gemaakt. Waarschijnlijk was ik de verstandige omdat mijn wekker om 5 uur s'ochtends zou aflopen.

Het opstaan ging verrassend gemakkelijk en na het uitchecken met de taxi naar het vliegveld, waar ik een enorm praatgrage taxichauffeur had, die me een heleboel culturele zaken over Singapore kon uitleggen en de half uur durende rit ging dan ook weer zeer vlotjes.

Ook het inchecken ging uitstekend en vanwege het vriendelijke contact met de jongevrouw achter de balie kon ik een uitstekende plaats met ruime beenruimte bewerkstelligen. Eenmaal in het vliegtuig wist ik weer waarom ik zo een goed gevoel had bij Singapore Airlines. Hier worden de stewardessen op uiterlijk en op vriendelijkheid geselecteerd. Ook hebben ze van alle luchtvaartmaatschappijen de prachtigste pakjes, waarvan je je afvraagt, hoe komen ze er in godsnaam in. Het is alsof ze op hun lichaam zijn geboetseerd.

Ook het entertainmentsysteem is uitstekend. Keuze tussen verschillende film, shows en computerspelletjes op je eigen LCD schermpje. Maar in de vlucht was de overgang tussen het nette en georganiseerde Singapore en het vuile, smogerige en chaotische China te merken. Het toppunt was toen ik een man de WC in zag gaan en vervolgens rookpluimpjes onder de deur uit zag komen. Na aandringen van een stewardess kwam de man scheldend de WC uit.

Eenmaal aangekomen op Shanghai Pu Dong werd ik direct onder de voet gelopen door niet uitkijkende Chinezen en buiten werd je direct gehuld in nevel veroorzaakt door uitlaatgassen en fabrieksuitstoot. Wat een overgang vergeleken met het tropische, nette Singapore met echte blauwe lucht.

Europa

Nadat ik al de hele week als enige Europeaan zat te werken in Singapore, is er vandaag versterking gekomen van een andere Europeaan. Een concurrent uit Slowakije. Dit is een werkelijke verademing.

Ik had deze man al ontmoet tijdens de vorige meeting in Singapore en toen hadden we al samen een aantal pintjes weggewerkt. Toen hij arriveerde hadden we dan ook direct goed contact. En zijn engels is ook veel beter verstaanbaar als het engels van al die Chinezen om ons heen. Bij de meeste Chinezen heb je pas na een tijdje door dat ze daadwerkelijk engels praten, terwijl deze Slowaak op dezelfde manier engels praat als een bad guy uit een James Bond film.

Ondanks dat hij pas gisteren aangekomen is, zijn we na het werk dan ook samen gaan eten in een uitstekend Italiaans restaurant. Dit vergezeld met een aantal heerlijke pintjes. En vanwege de uitputting die zich meester van hem had gemaakt, heb ik vanochtend een persoonlijke wake up call verzorgd omdat hij niet op tijd op het ontbijt verscheen.

Volgende week als ik in China zit, zal hij (hoe gek het ook klinkt) een weekje Chinezen voor de boeg hebben, terwijl ik me omringd zal weten met Nederlandse collega's

Black Angus

Omdat ik nog spierpijn heb in mijn nek en in mijn lage rug van de massage van gisteren, had ik besloten om na het werk me niet verder dan een paar honderd meter van het hotel te begeven.

Schuin tegenover het Orchard Hotel ligt de Orchard Palace, waar op de benedenverdieping enkele interessante terassjes zijn gehuisvest. Een van deze heet de Black Angus en hier kan je een grote variëteit aan grillproducten krijgen.

Als ik plaatsneem en de kaart bekijk, valt mijn mond open van de combo gerechten. Pakkende voorbeelden zijn een combo van een T-bone steak met een halve spear rib, of een 14 oz steak met een gegrilde zalm. Je moet toch wel een gigantische maaginhoud hebben om twee van deze gerechten naar binnen te werken. En als ik dan om me heen kijk, zie ik wel een aantal mensen die de indruk wekken om deze maaginhoud te hebben. Op de manier waarop ik een pint bier wegwerk, werken zij een pitcher weg. En op de manier waarop ik mijn 10 oz. pepper steak wegwerk, werken zij zonder problemen een combo weg.

Wederom heerlijk gegeten en mijn ogen uitgekeken.

Chinees engels

Gisteren na een lange dag werken, vond ik dat het tijd was om me op een massage te trakteren. Ik besloot een van de vele shopping centres langs de Orchard road binnen te gaan op zoek naar een massagesalon.

Het duurde niet lang om er een te vinden die er niet al te shabby uitzag. Ik besloot naar binnen te gaan en voor de rug, schouder en nek massage te gaan. Ik werd uitgenodigd om met ontbloot bovenlijf op een bed te gaan liggen, dat net als in een ziekenhuis van het zicht van de omgeving werd ontrokken door er een gordijn om heen te trekken. Tijdens de massage begon de vrouw tegen me te praten. Het was een al wat ouder klein Thais uitziende vrouw. Pas na enkele zinnen had ik door dat ze engels tegen me aan het praten was. Toen ook pas had ik het idee dat het misschien wel nuttig zou zijn om te proberen te verstaan wat ze zei.

Terwijl ze me van alle kanten pijnigde, zat ze hele verhalen te vertellen, waarvan ik maar 20% verstond. Dit is vergelijkbaar met het rendement als een hongaar hongaars tegen me praat. Maar na een tijdje begon ik door te krijgen wat ze me allemaal probeerde te vertellen, buiten dat ik meer moet ontspannen en meer water moet drinken.

Ze vertelde dat het veel te duur was om naar een massagesalon te komen en dat ze het op mijn hotelkamer voor een lagere prijs zou doen. Ook zou de massage daar veel uitgebreider zijn. Ik ging hier verder niet op in, omdat ik helemaal niet wilde weten wat dit extra pakket inhield.

Toen de massage was afgelopen, vertelde ze me dat ik van dit gesprek niets tegen de massagesalon houdster mocht vertellen. Aangezien ik er weinig van had verstaan had ik hier ook echt geen behoefte aan.

Hot Chilli Crab

Nadat ik landde op Singapore airport, werd ik overvallen door de warme vochtige deken van het klimaat rond de evenaar. Na een taxirit in de stromende tropische regen op naar het hotel.

Even inchecken en daarna de zomerse kleding aan, die ik deze keer wel meegebracht had. En op naar de stad om toeristje te spelen. Ik had besloten deze keer meer gebruik te maken van het metro netwerk en minder met taxi's rond te rijden. Op naar de boat quai, om daar langs de terrasjes te struinen, wachtend op een goede aanbieding om te gaan eten.

Na een eerste tussenstop bij een microbrew, waar het Singaporees bier rijkelijk vloeide op naar een See Food restaurant, voor een heerlijke hot chili crab. Ik nam plaats aan het tafeltje, waarop zich een bakje citroenwater, een kommetje Chinese thee, een bordje en twee eetstokjes met een houdertje bevonden. Even later kwamen ook de halve liter pull tigerbeer en het bord met de instukken gesneden crab, drijvend in de chili saus. Ook werd ik voorzien van de crabkraker en de pulkvork.

Het eerste stuk crab probeerde ik nog op een elegante manier op te eten, door de crab netjes te kraken, dan leeg te pulken met de leegpulkvork en vervolgens met de stokjes het eten op te pikken en naar mijn mond te brengen. Maar door de saus en alle manuele handelingen werden mijn handen ondanks de vele spoelbeurten in het citroenwater steeds vettiger en lieten mijn etiketten me in de steek, scheurend en rukkend werd de crab opengebroken en het vlees werd er gewoon met mijn handen uitgeplukt. Het was een heerlijke doch zeer pittige maaltijd, waarvan ik vanochtend voor een tweede maal plezier heb gehad.

Paaseten

Om zes uur werd ik wakker zonder wekker en al spoedig waren de andere gezinsleden ook allemaal in een staat van wakkerheid. Na de gebruikelijke inpakperikelen vertrokken Peter en Bep rond een uur of half tien richting Nederland.

Voor mij was het tijd om naar Velence te rijden om afscheid te nemen van Szilvi met een uitgebreid paasontbijt om vervolgens naar mijn collega te rijden die me in ruil voor drie weken auto een rit naar het vliegveld zou bezorgen.

Hij trakteerde me twee uur na het paasontbijt op een uitgebreide paaslunch, met heerlijke rode wijn en Palinka. Vanwege de sfeer en zijn reisverhalen over zijn eerste China reis en zijn pasgeboren kind (twee uur na aankomst van zijn twee weken durende reis naar China, beviel zijn vriendin van een dochter) liep dit uit, dus moest er met haast naar het vliegveld gereden werden, alwaar ik gelukkig de gigantische rij aan de incheckbalie links kon laten liggen. Waardoor ik nu in afwachting van de reis naar Amsterdam genietende van een Leffe blond, mijn weblog een beetje bij kan werken.

Catfight op het werk

Er vind een vreemde catfight plaats op het werk die ervoor zorgt dat er behoorlijk rare constructies nodig zijn om zaken te regelen.

Het begon eigenlijk na mijn auto-ongeluk, waardoor het duidelijk werd voor iedereen dat ik naast de collegiale relatie met Szilvi ook een buitenarbeidsrelatie met haar heb. Mijn auto staat niet voor niets nog steeds als tuinversiering in haar tuin.

Vanaf dat moment werd de toch al stroeve relatie van Szilvi met haar baas nog een beetje stroever. Omdat het tot dan toe Kati was, waarmee ik het meest optrok. Dit bevreemdde me een beetje aangezien Kati toch ook een vriend heeft, waarmee ik trouwens uitstekend overweg kan. Maar tijdens ons recentelijk bezoek aan Nederland gaf de manier waarop ze Hania bejegende toch aan dat ze op de een of andere vage manier problemen heeft met vrouwen die me na staan of dicht in de buurt komen.

Om dan ook samen met Szilvi op vakantie naar Nederland te komen, wat dan eigenlijk de echte coming out is, moest zij eerst vakantie met haar baas regelen, zonder dat er enig verband gevonden kon worden met mijn vakantie, zodat Kati haar in ieder geval vrij zal geven en deze stap is inmiddels gezet en goedgekeurd.

Nu dien ik alleen nog mijn vakantie te regelen.

Tour de Hollande

Nou, het is bijna confirmed, maar de eerste week van Juni komt er hoogstwaarschijnlijk een tour de Nederland.

Szilvi heeft inmiddels vrij gekregen voor een weekje vakantie, en ik ben dit ook aan het regelen. Zodra het definitief is, zijn er in ieder geval twee programma onderdelen vastgesteld:
Op pinkstermaandag naar Pinkop en de opvolgende vrijdag naar de Berlage in Eindhoven.

Dus dan ga ik eens een keertje Nederland als tourist beleven in mijn Skoda Oktavia met Hongaars nummerbord. Dan zijn die foto's ook niet meer nodig he Miranda?

Indien mensen nog tips hebben voor hoogstaande Nederlandse bezienswaardigheden voor deze week, dan hoor ik het graag

Rondtripje Azië

Komende weken begint de grote paspoortstempeltjes en airmiles spaaractie.
Op zondag vertrekt het vliegtuig naar Amsterdam, vanwaar ik doorvlieg naar Singapore voor een weekje werkvakantie, gecombineerd met het werken aan mijn huidskleur.
Daarna een weekje Shanghai / Suzhou om wat smog om te zetten in mijn longen, om vervolgens weer tijdens een weekje Singapore mijn gezondheid terug op peil te brengen.

Dus het wordt drie weekjes verhalen over opdringerige vrouwen in bars, zonnebrand ervaringen en heerlijke culinaire hoogtepunten.

Mannen in trainingsbroek

Op verzoek een foto van de eigenaren van het huis op het moment dat de onderhandelingen over de prijs en de voorwaarden worden gevoerd.

Touristenseizoen in Tokaj

Op zondag waren we in Tokaj en nadat we de hele dag op een plezierige dag hadden besteed met het proeven van verschillende heerlijke en minder heerlijke wijnen, was het wederom tijd om te gaan eten.

Na het eten op zoek naar een leuke wijngrot of een leuk café om de avond af te sluiten. Dit was echter een groot probleem. Omdat het touristenseizoen nog niet geopend was, was het erg moeilijk, zeg maar nagenoeg onmogelijk om een open en gezellige kroeg te vinden. Na een half uur rondzwalken vonden we er een.

Dit was echt het type louche bruine kroeg, waar een aantal afgeleefde personen een beetje bier, rode wijn verdund met cola of witte wijn verdund met water zaten te zuipen. Maar gelukkig waren ze vriendelijk en gastvrij en er werd direct een tafeltje voor een leeggemaakt, waar we konden zitten en mee konden kijken naar een voetbalwedstrijd.

Toen we later nog een rondje van een van de aanwezigen kregen wisten we zeker dat we in het gezelschap waren geaccepteerd.

Al met al toch weer nieuwe vrienden gemaakt.

Spring is coming!

Het weer het afgelopen weekend was geweldig, het zonnetje scheen en de huid heeft alweer de kleur van een kreeft overgenomen. Echter vandaag heeft de regengod wederom toegeslaan.

Iets wat voor alle amateur / vakantiefotografen heel herkenbaar zal zijn is, dat als je per jaar duizenden foto's maakt, er ook wel eens eentje tussenzit die er echt tussenuit springt.

Dit weekend is me dit twee keer overkomen.

Een lantaarnpaal in Eger:

Een ontknoppende boom in het milleniumpark in Eger:

Eger

Na een redelijk relaxed ritje, waarbij we naast de Ikea in Budapest, natuurlijk ook het Sisi kasteel in Gödöllö aandeden, waar we een uitdagend poserende dame een fotoreportage zagen maken (zie foto), kwamen we ruim na de middag in Eger aan.


Hier wisten we spoedig de weg te vinden naar het hotel waar we vorig jaar ook in de Szépassony Völg (vallei van de mooie vrouwen) logeerden. En er waren nog kamers vrij.
Op naar de vallei om door de straat met wijnkelders te lopen om daar eens gebruik te maken van aller voorhanden zijnde faciliteiten, oftewel om goedkoop veel wijn te drinken. Iedere kelder heeft daar zijn eigen wijn, die je voor gemiddeld zo een 40 eurocent per glas kan proeven. De kwaliteit varieerd nogal per kelder.
Na een tijdje proeven werd het hongerbeest in ons wakker en moesten we op zoek naar een geschikt restaurant om dit beest te stillen. We vonden een restaurant, ook in kelder sferen, waarbij een nis in de booggrot gevuld werd met een zigeunerbandje dat nogal harde, maar wel plezierige muziek speelde. Na verloop van tijd kwam de zigeunerhoofdman ons een prive stukje vioolwerk weggeven, waarna hij nogal opzichtig een briefje van 1.000 Huf in de viool stopte. Toen we deze hint niet doorkregen, begon hij het stuk viool waar het briefje zichtbaar was, nogal irritant voor onze neus te houden tijdens het spelen, terwijl hij ons met een schaapse lach aankeek. Uiteindelijk zwichtten we en gaven we toe door hem een briefje te geven, waarna hij ons verder met rust liet.
Na het eten, wederom op bezoek bij de wijnkelders, waar het overgrote merendeel van de jeugd inmiddels de mond had warm gekregen en behoorlijk uitbundig zat te zingen. Zo brachten we in een wijnkeldertocht de rest van de avond door, waarbij we ook nog wat vrienden wisten te maken. Op zaterdag op naar het centrum voor het proeven van enkele wijnen van een ietwat hoger kwaliteitsniveau.

Etentje

Nadat we op zondag bij Szilvi thuis op een etentje waren getrakteerd, had mijn moeder haar op haar beurt uitgenodigd voor een restaurant bezoek aagezien op zondag niet het voltallige gezin aanwezig was. Peter had enkele extra dagen in Wenen aangezien zijn paspoort thuis in een bureaula lag.

Het plan was om naar Dunafoldvar te rijden het huisje te bekijken en dan in het kasteelrestaurant te gaan eten. Vanwege de renovaties aan de verscheiden wegen was dit restaurant al bijna onmogelijk te bereiken. En toen we eenmaal arriveerden, zagen we dat het vanwege renovaties gesloten was.

Dus op zoek naar een alternatief. Maar vanwege onze onbekendheid in de omgeving en vanwege het feit dat we gisteren al in het beroemde visrestaurant hadden gegeten kwamen we in een ouderwets wegrestaurant uit, gevuld door een aantal truckers. We gingen in een aparte ruimte zitten, waar twee lampen ophingen, waarvan degene aan onze zijde niet functioneerde. Na samen met Szilvi de lampen verwisseld te hebben, hebben we genoten van een aardige maaltijd, maar niet op het niveau dat we gepland hadden, dus volgende week herkansing!

Advocaat

Gisteren op weg naar de advocaat om de eerste aanbetaling voor het huis te doen. Vanwege een belangrijke klantenaudit, kwamen we een half uur te laat aan bij de advocaat.

Daar zaten de twee verkopers, waarvan een vergezeld door hun vrouw al op ons te wachten. De advocaat was een vrouw in een blouse met een tijgermotiefje. Na het opmaken van het contract en allerlei officiele handelingen, was het zover dat me het contract voorgelezen zou worden. Alle vier de aanwezigen kregen een exemplaar uitgereikt. Een van de verkopers vouwde het contract direct in vier delen op en stopte het in zijn broekzak. Niet wetende dat het vier handtekeningen nodig had om rechtsgeldig te zijn.

Nadat het contract was vertaald en voorgelezen door Kati, ging ik accoord en moesten de contracten ondertekend worden. Ik ondertekende dus drie contracten en een vodje. Vervolgens moest ik de eerste aanbetaling op tafel leggen; 1,6 miljoen. Met briefjes van 20.000 is dat een behoorlijk pak geld. Om het tellen te vergemakkelijken maakten ik dus om en om stapeltjes van 200.000 en zo kreeg ik een torentje van 1 miljoen en een torentje van 600.000. De eerste vraag was of de torentjes gelijke waarde hadden, zodat de broers ieder een torentje in hun zak konden stoppen.

Na hertelling en het maken van gelijke torentjes vouwden de beide broers het stapeltje geld op en duwden het in hun trainingsbroek. Vervolgens kregen ze van vrouwlief op hun flikker dat ze de broekzak toch maar moesten afsluiten.

Na afhandeling van de deal en herverkenning van het huis, gegeten in de Halazscsarda (visrestaurant), met uitzicht op de vervaarlijk gestegen Donau en naar bedje toe.

Verjaardagsles

Aangezien ik gisteren jarig was, ontving ik een hoop telefoontjes. Toen ik met mijn hongaarse les bezig was, kreeg ik eerst vriendelijk op mijn flikker omdat ik mijn huiswerk weer eens niet gemaakt had. Vervolgens bleef mijn telefoon maar overgaan en vooral het gezwets en gezang van Sjerrie gaf haar toch het idee dat er iets aparts aan de hand moest zijn.

En het moet gezegd worden, het is de eerste keer dat het geouwehoer van Sjerrie me zoentjes heeft opgeleverd.

By the way, aangevoegd aan dit berichtje, twee foto's van het huisje, waarvan ik vanavond de eerste aanbetaling ga doen in ruil voor de sleutels.

Het hoofdhuisje, omsloten door de kasteelmuren, met uitzicht op de Donau

In het wit, de schuur en toekomstig gasthuys.

Huisje

Dames en heren het is zover,

Ik heb een tweede veldje op het europese monopolie spel bezet. Naast Brugmanstraat in Eindhoven hebben we nu ook Hosok ter in Dunafoldvar, oftewel ik heb gisteren een huisje gekocht. Deze week gaan we de deal beschrijven en krijg ik de sleutel hoogstwaarschijnlijk overhandigd.

Meer details en foto's volgen later.